۱۳۹۱-۴-۲۳، ۰۵:۵۷ عصر
اجزاء شهر و برخورد علمی با آن
سه مولفه تشكيل دهنده شهر عبارتند از انسان – كالبد و محيط
ارتباط اين سه مولفه اصلي تشكيل دهنده شهر موجب شكل گيري ارتباطات پيچيده ظرف ومظرفي گرديده اين ارتباطات موجب ميشود تا شهر به عنوان يك سيستم شناخته شود . البته اين سيستم به خاطر عملكردهاي متنوع اجزاي آن يك سيستم پيچيده و در عين حال پويا خواهد بود. پيچيدگي آن با المان هاي تاثير گذار موجود به راحتي قابل تعريف خواهد بود . در عين حال كه اين سيستم پويا و پيچيده است يك سيستم باز اجتماعي نيز به شمار ميرود به بيان ديگر اجتماعي بودن شهر بر ديگر ويژگي هاي آن برتري دارد. نماد پويايي شهر را نه از منظر رشد فيزيكي و كالبدي از نظر ورودي و خروجي آن به عنوان مثال مصرق كالا و خدمات به عنوان ورودي و توليد پسماند به عنوان خروجي- مصرف انرژي به عنوان ورودي و توليد آلودگي ها نيز قابل درك است.آنچه در بالا به آن پرداخته شد بيانگر اين واقعيت است كه برخورد با شهر نيازمند شناخت سيستم هاي پيچيده اجتماعي و زيرسيستمها و فراسيستمهاي عملكردي اثرگذار بر پيچيدگي هاي جوامع شهري است. به همين دلايل الگوي توسعه راهبردي و ساختاري كه اساسا انسان محور مي باشد به جهت ديدگاه عميق و طرز برخورد آن با اجزاء شهر جايگاه خود را دربرنامه ريزي شهري تثبيت كرد.
ارتباط اين سه مولفه اصلي تشكيل دهنده شهر موجب شكل گيري ارتباطات پيچيده ظرف ومظرفي گرديده اين ارتباطات موجب ميشود تا شهر به عنوان يك سيستم شناخته شود . البته اين سيستم به خاطر عملكردهاي متنوع اجزاي آن يك سيستم پيچيده و در عين حال پويا خواهد بود. پيچيدگي آن با المان هاي تاثير گذار موجود به راحتي قابل تعريف خواهد بود . در عين حال كه اين سيستم پويا و پيچيده است يك سيستم باز اجتماعي نيز به شمار ميرود به بيان ديگر اجتماعي بودن شهر بر ديگر ويژگي هاي آن برتري دارد. نماد پويايي شهر را نه از منظر رشد فيزيكي و كالبدي از نظر ورودي و خروجي آن به عنوان مثال مصرق كالا و خدمات به عنوان ورودي و توليد پسماند به عنوان خروجي- مصرف انرژي به عنوان ورودي و توليد آلودگي ها نيز قابل درك است.آنچه در بالا به آن پرداخته شد بيانگر اين واقعيت است كه برخورد با شهر نيازمند شناخت سيستم هاي پيچيده اجتماعي و زيرسيستمها و فراسيستمهاي عملكردي اثرگذار بر پيچيدگي هاي جوامع شهري است. به همين دلايل الگوي توسعه راهبردي و ساختاري كه اساسا انسان محور مي باشد به جهت ديدگاه عميق و طرز برخورد آن با اجزاء شهر جايگاه خود را دربرنامه ريزي شهري تثبيت كرد.
تصور و تلقي يك شهر با اجزا ان (جمعيت- كالبد و محيط) موجب شكل گيري محيط هاي مختلفي از جمله محيط اجتماعي – محيط كالبدي يا فيزيكي و محيط جغرافيايي مي شود. در اين بين وظيفه پرداختن به محيط اجتماعي بر عهده علوم جامعه شناسي و علوم اجتماعي است – مطالعه محيط فيزيكي مربوط به علوم معماري و شهرسازي و مطالعه محيط جغرافيايي بوسيله علوم محيطي و جغرافيا صورت مي پذيرد.مادامي كه تخصص گرايي در طرز برخورد با عوامل واجزاي جامعه شهري شكل نگيرد پويايي شهرها به سمت انهدام ارزش هاي انساني و افزايش فشار بر اين اجزا شهري خواهد شد. چرا كه وجود زيرسيستم ها دربنيان هاي شهري و عدم تعامل سازنده و ارتباط هماهنگ اين زيرسيستمها موجب عدم تعادل در اين سيستم خواهد شد.