ایران شهرساز

برج هرست(
Hearst Tower
)، نخستین ساختمان اداریِ بلند مرتبه ی "سبز" در نیویورک؛ عینا مهارت و هوشی را یادآوری می کند که فاستر و همکارانش را به سمت طراحی ضد کلیشه ای و نوآورانه سوق می دهد.

سیلووِتِ دندانه دار و متقارن این بنا، به راحتی در محیط اطراف خود قابل تشخیص است. نمای دیاگرید(در هم تنیده) از قاب فولادیِ مثلثیِ تشکیل شده که %21 کاربرد کمتر فولاد نسبت به همین گونه ساختمان های سنتی را به دنبال داشت. همچنین نکته ی تاثیرگذار این بنا، [در مورد] استاتیک آن است؛ زمانی که مشخص می شود %90 از 10480 تن فولاد استفاده شده حاصل متریال های بازیافتی است.

فولاد و شیشه در بالای شش طبقه ی اولیه با نمای سنگی خود که در سال 1928 توسط ژوزف اربن(
Joseph Urban
)، با هزینه ی 2 میلیون دلار طراحی شد؛ با یکدیگر همنشین می شوند. این ساختمان 40000 فوت مربعی که توسط ویلیام راندولف هِرست(
William Randolph Hearst
) تاسیس شد، به عنوان یک سایت شاخص در طرح های اولیه دیده شده بود. برج جدید با 46 طبقه، و 80000 متر فضای اداری بر پا شده است.

برج هرست در لحظه ی بسیار پر اهمیت در تاریخ آمریکا پا به صحنه گذاشت، چنانکه بنای مذکور اولین آسمان خراشی بود که پس از 11 سپتامبر 2001 ساخته شد. وقف [اندیشه ی] فاستر و همکارانش به[چنین] طراحیِ های بی نظیری با هر پروژه واضح تر می شد تا اینکه برج هرست جایزه ی آسمان خراش امپوریس(
Emporis Skyscraper Award
) سال 2006 را به عنوان بهترین آسمانخراش سال در جهان دریافت کرد.

فاستر و همکارانش مرزها را با لیست بلند بالایی از ملاحظات محیطی پشت سر گذاردند که این رویکرد به سمت تعیین نقش برج هرست به عنوان دارنده ی گواهی ال ای ای دی گولد(
LEED Gold
) پیش رفت. سنگ های آهک رسانای گرمایی، کف آتریوم را فرش کرده و لوله های پلی اتیلن که آب را به منظور کنترل دمای محیطیِ ساختمان به گردش در می آورند،را پوشش می دهند. در اوقات بارانی، آب باران بر روی بام جمع و سپس در زیرزمین ذخیره می گردد، و در لوله کشیِ کف، آبیاری و تندیس آبی در لابی استفاده می شود.

آبشار یخ، این تندیس آبی که ارتفاعش به سه طبقه می رسد، از هزاران پنل شیشه ای تشکیل شده، و همچنین در [فرآیند کنترل] شرایط دمایی ساختمان بواسطه ی برودت و تزریق رطوبت به هوای محیط با بهره بری از همان آب باران بازیافتی، شرکت می کند. برج، در دوره ای طولانی از سال، از طریق تهویه ی طبیعی؛ در دمای آسایش باقی می ماند.

روش دیگر در کاهش هزینه های این برج، بهینه سازیِ مقدار نور طبیعی سیال در سراسر ساختمان است. در راستای ایجاد حد اعلی نور؛ فاستر دیوارهای داخلی را محدود ساخت تا نور کمتری توسط آنها حذف شود. حسگرهای نوری نیز به منظور اندازه گیری مقدار نور طبیعی و واکنش خودکار آنها با توجه به نور مورد نیاز به کار می روند.