ایران شهرساز

نسخه‌ی کامل: آزمون کاربرد روش چیدمان فضا در طراحی فضاهای سنتی شهری
شما درحال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب‌بندی مناسب.
آزمون کاربرد روش چیدمان فضا در طراحی فضاهای سنتی شهری
نمونه موردی: طراحی محور پیاده امامزاده قاسم
سیدحسینب حرینی ، سوده تقابن

چکیده:
پیچیدگی موضوع طراحی شهری امروز به حدی است که کمتر طراحی م یتواند همه مسایل و تأثیر متقابل آنها را به طورهمزمان درنظر گرفته و تصمی مگیری نماید. در این میان ستفاده از رو شهای کامپیوتری، با فراهم آوردن امکان تجزیه و تحلیل موضوعات پیچیده، به کمک طراحان آمد. یکی از رو شهایی که بر پایه استفاده از کامپیوتر و رو شهای علمی در طراحی شهری به کار رفته، روش چیدمان فضاست.
این روش تا حدودی توانایی تحلیل شرایط موجود و مد لسازی نتایج تغییرات پیشنهادی رادارد. در پژوهش حاضر طی بررسی روش چیدمان فضا، نقاط قوت و ضعف آن شناسایی و در راستای برطرف کردن کاست یها،دو سیاست اتخاذ شد. سیاست اول طی کردن فرایند طراحی در سه مقیاس جهانی، ملی و محلی و سیاست دوم رجوع به برخی رو شها، به عنوان رو شهای مکمل، برای برطرف کردن نواقص است. نتیجه آنکه میتوان از توانای یهای روش چیدمان فضا درشناخت و تحلیل فضاهای شهری بهره گرفت اما لازم است در تطبیق با شرایط بومی اقدم به برطرف کردن نواقص کرد. نواقص یاد شده به ویژه در بخش طراحی بیشتر مشاهده م یشود که به نظر م یرسد بتواند به کمک سایر رو شها، تا حدودی تعدیل گردد.
در نهایت این روش در طراحی محور پیاده امامزاده قاسم)ع(، آزموده شد.

واژه های کلیدی:
چیدمان فضا، طراحی شهری، ترکیب، محور پیاده، محله امامزاده قاسم(ع)، تهران


نشریه هنرهای زیبا - معماری و شهرسازی شماره 48 زمستان 90