ایران شهرساز

نویسنده: آرین حیرتی

چکیده
در این پژوهش دیوار های سبز به عنوان یک سامانه غیر فعال به منظور بهبود سازوکارهای مصرف انرژی ساختمان ها مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.  به کارگیری نماهای سبز ، وضعیت سازمان بصری ساختمان های با  نمای غیر متعارف و بلوک های به هم چسبیده را در شهر بهبود می بخشد، ضمنا تهویه طبیعی هوا، کاهش هزینه های مصرف انرژی و افزایش عمر ساختمان از مزیت های جانبی این طرح است. دیوارهای سبز پتانیسل فوق العاده ای در جهت  بهبود شرایط زیست محیطی در فضاهای متراکم شهری دارد .دیوارهای سبز بوسیله سایه اندازی، ایجاد عایق حرارتی از طریق گیاهان و زیر لایه آن، سرمایش تبخیری بوسیله تبخیر و ایجاد حایل بازدارنده در مقابل باد باعث کاهش اتلاف انرژی داخل ساختمان می شود. وجود یک جزیره آب و هوایی خاص بین دیوار ساختمان و نمای سبز با دمای پایین تر و درجه رطوبت بالاتر باعث جلوگیری از نفوذ باد و بهبود عملیات تبخیر توسط گیاهان می شود. بهره برداری از سامانه های سبز عمودی که به عناوین مختلف از جمله باغ های عمودی، دیوارهای سبز، نماهای سبز و دیوارهای زیستمند نیز نام برده می شوند می تواند یک ابزار کارآمد جهت تنظیم دمای داخل ساختمان، ذخیره انرژی و زیبایی نمای ساختمان و بالطبع کالبد شهر باشد. نقش دیوارهای زیستمند یا اکسیژن ساز به عنوان یک سامانه فعال در تولید هوای تصفیه شده برای  تهویه هوای ساختمان مورد بررسی قرار گرفته است.تعبیه یک سامانه فعال سبز به منظور بهره گیری از هوای تولید شده از طریق آن در ساختمان به نوبه خود می تواند باعث کاهش مصرف انرژی برق جهت تهویه هوا باشد.