ایران شهرساز

احمد مقدسی
محمد حسین مقدسی

خلاصه مقاله :ازديدگاه حفظ ارزشهاي معماري پايدار بهره گيري از نورروز درفضاهاي داخلي مساجد اقليم گرم و خشك همواره با محدوديت هايي روبرو بودها ست نياز به استفاده از نورروز جهت تامين روشنايي مورد نياز و درمقابل جلوگيري از ورود آفتاب سوزان كوير به داخل فضاها سبب آفرينش فنون نوآورانه اي درمعماري ايراني گرديد اين تكنيكها به تدريج همراه با توسعه مفاهيم معنايي فضا دردوران هاي مختلف معماري اسلامي تكامل يافته كه سبب تفاوت هاي كمي دركاربرد آنها درابنيه مساجد مي باشد دراين مقاله ضمن تحليل جايگاه نور درمعماري مسجد به برسي فنون رايج درنورگيري مساجد واقع دراقليم گرم و خشك ايران پرداخته شده و ضمن مطالعه ميزان كاربرد اين تكنيكها درچندنمونه مسجد منتخب ازچهاردوره تاريخ معماري اسلامي ايران درقالب منحني هاي رشد و زوال ارايه گرديده است دراين بازه تاريخي كه از ابتداي دوره اسلامي تا دوره قاجاريه ادامه مي يابد سعي شده است ضمن رعايت اصل تداوم درمعماري ايراني باتوجه به پايه هاي نظري تحقيق دلايل فرازونشيب هريك از اين فنون نيز تجزيه و تحليل گردد... 

كلمات كليدي: مسجد، معماري ايراني، نورگيري، اقليم گرم و خشك