ایران شهرساز

 برای احداث برج One Madison کارفرما در نظر داشت یک اقامتگاه لوکس فاخر، شامل انواع مختلف واحدهای آپارتمانی، هر یک به منظور به حداکثر رساندن کارایی فضا و چشم انداز طراحی شود. مضاف بر این چالش، کارفرما برای تسریع ساخت نیاز به یک ساخت و ساز مستمر فاز بندی شده داشت.

[align=justify][align=justify]این برج از یک مدولار یا پلاگین طراحی مفهومی استفاده نموده و از طریق غلاف های مکعب شکل، جرم ساختمان را ساختارشکن کرده است و به آن حسی از سبکی ناشی از کنسول های معلق شده از تنه ی اصلی سازه میدهد. این فرم های مکعب شکل، کف طبقات برج را از مساحت 822 مترمربع به 1000 مترمربع گسترش داده اند و به واحدهای مختلف آپارتمانی، برخی با تراس، اجازه شکل گیری داده اند.

برج One Madison با طرح بندی باز و کشیده از کف تا سقف شیشه ای و 360 درجه دید به شهر نیویورک ویژگی پیدا کرده است. در طراحی سازه ی برج، مهاربند جانبی به جای محیط اطراف ساختمان در مرکز قرار داده شده و شکل صلیبی دیوار برشی بین اتاق ها و چاهک آسانسور پنهان گشته تا تاثیر سوءش بر طرح بندی فضاها به حداقل برسد. در مهندسی طراحی این ساختمان نیز یک "سیستم میراگر مایع تنظیم شده" برای کاهش حرکت جانبی ناشی از باد و ارتعاشات لرزه ای تعبیه شده که در سازه ساختمان در سطح بام گنجانیده شده است.

[align=justify][align=justify]یکی دیگر از جنبه های کلیدی این طرح، خلق یک ساختمان مدرن بوده که مکمل بافت پارک میدان مدیسون و معماری کلاسیک محله باشد. بدنه اصلی برج از شیشه به رنگ برنز خاکی پوشیده شده و باعث گشته است با سنگ آهک و سنگ تراشی ساختمان های قدیمی تر هم جوار خود ترکیب شود. فرم بلند و باریک این برج نیز دو ساختمان همسایه معروف آن، Flatiron و برج MetLife را تعریف مینماید و باعث ایجاد یک پیشرفت خطی ظریف بین سه برج میگردد.

[align=justify][align=justify]طراحی برج One Madison ساده و در عین حال متمایز و قابل توجه است و درک ظریفی را میرساند که اغلب در معماری معاصر نیز یافت نمیشود. شکل بلند و باریک آن و مهندسی نوآورانه اش محدودیت های آسمان خراش های امروز را از میان برداشته و جایگاه خود را در پیکره نگاری خط آسمان شهر نیویورک بدست آورده است.