ایران شهرساز

نسخه‌ی کامل: اسکیس و پرزانته
شما درحال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب‌بندی مناسب.
در رسم کار پرزانته بهترین نوع تعادل تعادل نا متقارن می باشد
برای رنگ امیزی کردن ابتدا سطوح بزرگ با رنگهای روشن رنگ آمیزی  می کنیم و تیره ترین رنگها همیشه متعلق به بنا می باشد.
در روز لبه های کوچکتر باید تیره شود و در غروب بلعکس
درخت ها در شب بدون رنگ و سفید می مانند.
درخت در روز : ابتدا قسمتی از درخت که رو به آفتاب است سفید و بدون رنگ می ماند سپس قسمت باقی مانده را با سبز روشن رنگ می کنیم سپس قسمت پشت در خت را که سایه دارد با سبز تیره می کشیم.
ابرها را طوری باید رسم کرد که چشم را به سمت بنا هدایت کند و خطوط ابر نباید در مسیر نقطه گریز باشند.
خطوط همگرا همیشه باید به سمت بنا باشد.
در رسم کردن پلان و رنگ کردن آن یا داخل پلان روشن باشد یا قسمت خارجی آن این کار باعث تاکید بر پلان می شود.
فضاهایی که نیاز به آرامش دارند مانند اتاق خواب با رنگهای سرد رنگ آمیزی شوند و فضاهایی که نیاز به جنب و جوش دارند مثل آشپزخانه از رنگهای گرم استفاده شود.
در پلان حتما باید سایه را نمایش داد.
در پلان متریال کف را با راندو کردن قسمتی از آن نشان می دهیم.
درخت ها را در پلان به ترتیب از جهت نور به بعد با رنگهای سفید ،  سبز روشن ،  سبز تیره ، تیره  نشان می دهیم .
در پلان درهای ورودی بنا را با یک فلش مشخص می کنیم.
خطوط دور پرسکتیو ها ، نماها و ... را همیشه با روان نویسهای  نوک پهن می کشیم.
در رسم تنه ی درخت باید خطوط بازی کنند و خطوط نامنظم باشند.
اصل تضاد در رنگ ها ( کنتراست ) باید در بنا باشد تا بنا جلب توجه کند.
قسمت هایی از بنا که به نور نزدیکترند باید روشنتر رسم شوند.
وقتی ما از یک جای پر نور به یک جای کم نور نگاه می کنیم شیشه دارای انعکاس می باشد.
عکس محیط در شیشه ها باعث جذاب شدن کار می شود.
برای نشان دادن شیشه در روز از خطوط مورب که بین آنها سفید باشد استفاده می کنیم و شیشه معمولا با رنگ آبی نشان داده می شود.