۱۳۹۰-۳-۲۰، ۰۶:۱۳ عصر
طراحي شهري پايدار در شهرهاي حاشيه كوير
عنوان (انگلیسی): Sustainable Urban Design Within Desert-fringe Cities
نشریه: هنرهاي زيبا
شماره: هنرهاي زيبا (دوره: ۸، شماره: )
نویسنده: كوروش گلكار
چکیده:
بخش قابل ملاحظه ي از سكونت هاي ايران را شهرهاي واقع در حاشيه كوير تشكيل مي دهند. اين شهرها، در طي سه دهه گذشته به شدت در معرض تحولات كالبدي ناشي از تجربه آموزه ها و روش هاي معماري و طراحي شهري مدرن قرار داشته اند. مداخلات مدرن، نظير اجراي طرح هاي جامع شهري ، پروژه هاي تعريض معابر و ...،پيامدهاي نامطلوبي را چه در مقياس معماري ساختمان ها و چه در مقياس استخوان بندي فضايي و سازمان كالبدي شهرهاي كويري به همراه داشته است. برخي از پيامد هاي نامطلوب مزبور، شيوع و رواج يافتن ساختمان هاي ناهمساز با اقليم گرم و خشك اين شهرها و صدمه رساندن به منابع زيست محيطي، نظير تخريب راضي مستعد كشاورزي در اثر گسترش هرز و بيرويه شهرها است كه در قالب توسعه هاي با تراكم پايين صورت پذيرفته است.
هدف اين مقاله، بررسي مباحث نظري مرتبط با انگاره «طراحي شهري پايدار»، و سود جستن از آن به عنوان ابزاري جهت نقد تجربه طراحي شهري مدرن در شهرهاي حاشيه كوير از ديدگاه مبحث توسعه پايدار و ملاحظات زيست محيطي است. بررسي هاي اين مقاله نشان مي دهد كه: با بهره بردن تؤامان از اصول نوين «طراحي شهري پايدار» و درس گرفتن از پيشينه هاي معماري و طراحي شهري بومي، كه در انطباق با الزامات پايداري زيست محيطي بوده اند، مي توان محيط كالبدي شهرهاي كويري را به سوي انطباق هرچه بيشتر با قرارگاه طبيعي اشان هدايت كرد. براي انجام اين كار، استفاده از اصول حاكم بر « شهر فشرده سنتي ايران» حاشيه كوير و تأكيد بر سياست هاي نوزايي و بازسازي بافت هاي فرسوده شهري ، به جاي گسترش بيرويه پيراموني، توصيه شده است.
چکیده (انگلیسی):
Desert - fringe cities constitute a considerable number of the Iranian Settlements. These same cities have been facing drastic physical alterations, cavsed by the practice of the Modern Architecture and Urban Design teachings over the last three decades. The modern interventions, such as the implementation of «the Street - Widening Projects» and «City Master Plans», have led into several unwanted consequences at both architectural and urban design scales. Some of the consequences include: the predominance of construction of buildings with little respect for the climatic condition of desert areas, and damaging natural resources, such as conversion of quality agricultural lands into urban built-up area to meet the requirements of the low-density-urban-sprawl paradigm currwntIy prevailing in these cities.
This article aims to review the theoretical underpinings
of the concept of «Sustainable Urban Design» and Subsequently, to critically examine the practice of Modern Urban Design with in desert communities from an environmentally sustainable point of view. The paper suggests that through application of the principles of Sustainable Urban Design, and through learning lessons from the traditional architectural heritage of the communities involved, one can guide the physical environments of the cities towards a more harmonious relationship with their natural settings. In so doing,
application of the principles ruling the «Iranian compact city» model is advised, and the adaptation of urban regeneration policies are underlined.
دانلود مقاله:
[attachment=1542]
عنوان (انگلیسی): Sustainable Urban Design Within Desert-fringe Cities
نشریه: هنرهاي زيبا
شماره: هنرهاي زيبا (دوره: ۸، شماره: )
نویسنده: كوروش گلكار
چکیده:
بخش قابل ملاحظه ي از سكونت هاي ايران را شهرهاي واقع در حاشيه كوير تشكيل مي دهند. اين شهرها، در طي سه دهه گذشته به شدت در معرض تحولات كالبدي ناشي از تجربه آموزه ها و روش هاي معماري و طراحي شهري مدرن قرار داشته اند. مداخلات مدرن، نظير اجراي طرح هاي جامع شهري ، پروژه هاي تعريض معابر و ...،پيامدهاي نامطلوبي را چه در مقياس معماري ساختمان ها و چه در مقياس استخوان بندي فضايي و سازمان كالبدي شهرهاي كويري به همراه داشته است. برخي از پيامد هاي نامطلوب مزبور، شيوع و رواج يافتن ساختمان هاي ناهمساز با اقليم گرم و خشك اين شهرها و صدمه رساندن به منابع زيست محيطي، نظير تخريب راضي مستعد كشاورزي در اثر گسترش هرز و بيرويه شهرها است كه در قالب توسعه هاي با تراكم پايين صورت پذيرفته است.
هدف اين مقاله، بررسي مباحث نظري مرتبط با انگاره «طراحي شهري پايدار»، و سود جستن از آن به عنوان ابزاري جهت نقد تجربه طراحي شهري مدرن در شهرهاي حاشيه كوير از ديدگاه مبحث توسعه پايدار و ملاحظات زيست محيطي است. بررسي هاي اين مقاله نشان مي دهد كه: با بهره بردن تؤامان از اصول نوين «طراحي شهري پايدار» و درس گرفتن از پيشينه هاي معماري و طراحي شهري بومي، كه در انطباق با الزامات پايداري زيست محيطي بوده اند، مي توان محيط كالبدي شهرهاي كويري را به سوي انطباق هرچه بيشتر با قرارگاه طبيعي اشان هدايت كرد. براي انجام اين كار، استفاده از اصول حاكم بر « شهر فشرده سنتي ايران» حاشيه كوير و تأكيد بر سياست هاي نوزايي و بازسازي بافت هاي فرسوده شهري ، به جاي گسترش بيرويه پيراموني، توصيه شده است.
چکیده (انگلیسی):
Desert - fringe cities constitute a considerable number of the Iranian Settlements. These same cities have been facing drastic physical alterations, cavsed by the practice of the Modern Architecture and Urban Design teachings over the last three decades. The modern interventions, such as the implementation of «the Street - Widening Projects» and «City Master Plans», have led into several unwanted consequences at both architectural and urban design scales. Some of the consequences include: the predominance of construction of buildings with little respect for the climatic condition of desert areas, and damaging natural resources, such as conversion of quality agricultural lands into urban built-up area to meet the requirements of the low-density-urban-sprawl paradigm currwntIy prevailing in these cities.
This article aims to review the theoretical underpinings
of the concept of «Sustainable Urban Design» and Subsequently, to critically examine the practice of Modern Urban Design with in desert communities from an environmentally sustainable point of view. The paper suggests that through application of the principles of Sustainable Urban Design, and through learning lessons from the traditional architectural heritage of the communities involved, one can guide the physical environments of the cities towards a more harmonious relationship with their natural settings. In so doing,
application of the principles ruling the «Iranian compact city» model is advised, and the adaptation of urban regeneration policies are underlined.
دانلود مقاله:
[attachment=1542]