۱۳۹۰-۸-۲۱، ۱۱:۳۰ صبح
می خواستم بدونم شما همیشه کتابی درس می خونید یا موضوعی؟
آخه درس خوندن به شیوه سنتی ( سنتی همیشه هم بد نیست، گاهی وقتا بهترینه) ایجوریه که مثلا یه دور کتاب های پاکرزاد رو می خونید، یه دور کتاب شهر و پیرمون، تئوری شکل شهر، خلاصه مباحث و... . بعد همزمان خلاصه برداری می کنید و زیر نکات مهم خط می کشید اگرم وقت شد دوباره اونارو دوره می کنید. به این می گن کتابی درس خوندن، اما یه شیوه دیگه هم وجود داره به اسم موضوعی درس خوندن
فکر می کنم اکثر دوستان پایان نامه کار کرده باشن، وقتی که یه جایی گیر می کنن، سر یه مطلبی، فقط دنبال اون مطلب تو چندتا کتاب و یا مقاله و... می گردن. درس خوندن موضوعی هم اینطوریه اگه وقتی که می خواین مثلا برنامه ریزی منطقه ای بخونید( برای بچه های برنامه ریزی شهری) کتاب اشکوری و زیاری و خلاصه مباحث و جزوه و ... بذارید جلوتون، اون فصل های مشترک رو با هم بخونیدن چندتا ویژگی مثبت نسبت به شیوه اولی داره
اول اینکه سریع تره، چون می گن موقع درس خوندن تا یه موضوعی رو به آخر نرسوندید از سر کتاب بلند نشید، خب در روش سنتی شما باید برای هر کتاب هر بار چند دقیقه ای وقت بذارید و متمرکز بشید تا کلیات اون بحث دوباره دستتون بیاد، اما اگه موضوعی بخونید 1 بار برای هر موضوع متمرکز می شید. دوم اینکه وقت کمتری می ذارید چون قاعدتا کتاب های مشترک موضوعات مشابه زیاد دارن، خب وقتی دو یا سه منبع در مورد یک موضوع رو با هم به شیوه تطبیقی می خونید ناخودآگاه از قسمت های مشترکش خیلی سریع و گذرا عبور می کنید، این یعنی هم صرفه جویی در وقت هم اعصاب آرومتر!
سوم اینکه خیالتون از جهت کلیت بحث کاملا راحت میشه!!! چون می دونید تمام مطالب مربوط به مثلا سرانه ها رو خوندید و این آرامش خیال بزرگترین مزیت این روش به سایر روش هاست مخصوصا برای کسانی که وقت ندارن یا کم تر می تونن وقت بذارن
آیا شما از روش بهتری استفاده می کنین؟
آخه درس خوندن به شیوه سنتی ( سنتی همیشه هم بد نیست، گاهی وقتا بهترینه) ایجوریه که مثلا یه دور کتاب های پاکرزاد رو می خونید، یه دور کتاب شهر و پیرمون، تئوری شکل شهر، خلاصه مباحث و... . بعد همزمان خلاصه برداری می کنید و زیر نکات مهم خط می کشید اگرم وقت شد دوباره اونارو دوره می کنید. به این می گن کتابی درس خوندن، اما یه شیوه دیگه هم وجود داره به اسم موضوعی درس خوندن
فکر می کنم اکثر دوستان پایان نامه کار کرده باشن، وقتی که یه جایی گیر می کنن، سر یه مطلبی، فقط دنبال اون مطلب تو چندتا کتاب و یا مقاله و... می گردن. درس خوندن موضوعی هم اینطوریه اگه وقتی که می خواین مثلا برنامه ریزی منطقه ای بخونید( برای بچه های برنامه ریزی شهری) کتاب اشکوری و زیاری و خلاصه مباحث و جزوه و ... بذارید جلوتون، اون فصل های مشترک رو با هم بخونیدن چندتا ویژگی مثبت نسبت به شیوه اولی داره
اول اینکه سریع تره، چون می گن موقع درس خوندن تا یه موضوعی رو به آخر نرسوندید از سر کتاب بلند نشید، خب در روش سنتی شما باید برای هر کتاب هر بار چند دقیقه ای وقت بذارید و متمرکز بشید تا کلیات اون بحث دوباره دستتون بیاد، اما اگه موضوعی بخونید 1 بار برای هر موضوع متمرکز می شید. دوم اینکه وقت کمتری می ذارید چون قاعدتا کتاب های مشترک موضوعات مشابه زیاد دارن، خب وقتی دو یا سه منبع در مورد یک موضوع رو با هم به شیوه تطبیقی می خونید ناخودآگاه از قسمت های مشترکش خیلی سریع و گذرا عبور می کنید، این یعنی هم صرفه جویی در وقت هم اعصاب آرومتر!
سوم اینکه خیالتون از جهت کلیت بحث کاملا راحت میشه!!! چون می دونید تمام مطالب مربوط به مثلا سرانه ها رو خوندید و این آرامش خیال بزرگترین مزیت این روش به سایر روش هاست مخصوصا برای کسانی که وقت ندارن یا کم تر می تونن وقت بذارن
آیا شما از روش بهتری استفاده می کنین؟