۱۳۹۰-۱۰-۱۶، ۰۵:۵۴ عصر
کلاً برنامه ریزی شهری سنتی مبتنی بر دیدگاه دستوری میباشد که در آن برنامه ریزی ، به صورت یک روند خطی است که بازگشتی ندارد . تضمین اجرای برنامه های توسعه شهری سنتی اقتدار حکومتی است . این نوع برنامه ریزی با تصمیم سیاستمداران و دولتمردان حکومت مرکزی آغاز و با تحویل یک برنامه به نهادهای ملی پایان می پذیرد . در این نوع برنامه ریزی ابزاردست حکومت مرکزی در توسعه بی عیب و نقش شهرها از دیدگاه خودشان است و شهروندان حق هیچ پرسشی را ندارند .
به مرور ، برنامه ریزی از یک فرم خطی به یک فرم و چرخه ای تغییر یافت . بر این اساس برنامه ریزیشهری در درون فرایندهای محلی قرار گرفت . درکل مدیریت شهری وابسته به عواملی از قبیل ثبات سیاسی و مهارتها و انگیزه های سیاستمداران و افراد استفاده کننده از این سیاستها است .
در ایران برنامه ریزی ها از نوع سنتی و ساختاری است و بهتر است برنامه ریزی شهری غیر متمرکز باشد. چون ایران دارای اقلیمها و زبانها و ادیان مختلف میباشد .
به مرور ، برنامه ریزی از یک فرم خطی به یک فرم و چرخه ای تغییر یافت . بر این اساس برنامه ریزیشهری در درون فرایندهای محلی قرار گرفت . درکل مدیریت شهری وابسته به عواملی از قبیل ثبات سیاسی و مهارتها و انگیزه های سیاستمداران و افراد استفاده کننده از این سیاستها است .
در ایران برنامه ریزی ها از نوع سنتی و ساختاری است و بهتر است برنامه ریزی شهری غیر متمرکز باشد. چون ایران دارای اقلیمها و زبانها و ادیان مختلف میباشد .