ایران شهرساز

نسخه‌ی کامل: بررسي کمي و کيفي فضاهاي شهري در تهران از ديدگاه کاربري براي معلولان (مطالعه موردي پار
شما درحال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب‌بندی مناسب.
بررسي کمي و کيفي فضاهاي شهري در تهران از ديدگاه کاربري براي معلولان (مطالعه موردي پارک لاله).

بهمن پور هومن*,سلاجقه بهرنگ
* دانشگاه آزاد اسلامي، واحد شاهرود، شاهرود، ايران
توسعه پايدار شهري، به معناي تحقق يافتن آرزوها و برآورده ساختن نيازهاي اساسي تمامي اقشار جامعه مي باشد. در اين ميان، معلولان نيز از سهمي برابر با ديگر شهروندان برخوردار مي باشند. پارک ها و فضاهاي سبز شهري همواره به منزله مامني براي تمامي اعضاي جامعه در ارتباط با گذران ساعاتي فارغ از هياهوي زندگي و مشکلات عديده آن مي باشد. مقاله حاضر با هدف ارتقاي کاربري هاي اين گونه فضاها، به ويژه براي معلولان جسمي و حرکتي، تدوين گرديده است. بدين منظور ابتدا پارک لاله به عنوان يکي از بزرگ ترين و قديمي ترين پارک هاي شهري تهران انتخاب گرديده و سپس با در نظر گرفتن معيارها و ضوابط موجود در کشور در زمينه بهره مندي معلولان از امکانات و تسهيلات شهري، اقدام به ارزيابي و بررسي مقايسه اي گرديده است. در اين ميان، از دستگاه کمپاس براتون (
Brunton




) با قابليت امتداد يابي و آزيموت سنجي به منظور تعيين شيب استفاده گرديد. معيارهاي انتخابي از طريق فن دلفي و در 30 دسته جداگانه طبقه بندي گرديدند (کالبدي و خدماتي). نتايج حاصل شده بيانگر آن است که پارک لاله از لحاظ دارا بودن شرايط لازم براي استفاده معلولان در وضعيت متوسطي به سر مي برد. به طوري که تنها 30 درصد از معيارهاي انتخابي در پارک لاله رعايت شده اند. عمده مشکلات موجود در پارک در زمينه تسهيلات و خدمات موجود مي باشد. سرويس هاي بهداشتي، تلفن عمومي، مسيرهاي اتصال و آبخوري ها از طراحي و کاربري مناسبي برخوردار نمي باشند. از نکات مثبت موجود در پارک نيز مي توان به شيب مناسب در اکثر قسمت هاي پارک و همچنين رعايت ارگونومي در طراحي مبلمان شهري و نصب جدول در حاشيه محورها اشاره داشت.
كليد واژه: توسعه پايدار شهري، پارک شهري، ضوابط و معيارهاي طراحي شهري، معلول جسمي و حرکتي