ایران شهرساز
نگاهی به وضعیت بزرگترین فرودگاه بین‌المللی كشور - نسخه‌ی قابل چاپ

+- ایران شهرساز (https://www.iranshahrsaz.com)
+-- انجمن: آرشیو ایران شهرساز (رایگان) (https://www.iranshahrsaz.com/forumdisplay.php?fid=1806)
+--- انجمن: اخبار (رایگان) (https://www.iranshahrsaz.com/forumdisplay.php?fid=1807)
+---- انجمن: اخبارشهرسازی و معماری (هفتگی) (https://www.iranshahrsaz.com/forumdisplay.php?fid=526)
+----- انجمن: جدیدترین اخبار شهرسازی و معماری {هفته چهارم اردیبهشت1391} (https://www.iranshahrsaz.com/forumdisplay.php?fid=986)
+----- موضوع: نگاهی به وضعیت بزرگترین فرودگاه بین‌المللی كشور (/showthread.php?tid=10424)



نگاهی به وضعیت بزرگترین فرودگاه بین‌المللی كشور - aramo - ۱۳۹۱-۲-۳۰


نگاهی به وضعیت بزرگترین فرودگاه بین‌المللی كشور

فرودگاه بستر و زیرساختی است كه شركت‌های هواپیمایی می‌توانند برای جابه‌جایی مسافر از آن استفاده كنند و هر قدر این بستر مهیاتر باشد، نتیجه‌ای جز افزایش رضایتمندی مسافر در پی نخواهد داشت. چقدر در كشور ما - به ویژه در فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره) به عنوان بزرگترین فرودگاه كشور - به این مهم توجه شده است؟
فرودگاه بستر و زیرساختی است كه شركت‌های هواپیمایی می‌توانند برای جابه‌جایی مسافر از آن استفاده كنند و هر قدر این بستر مهیاتر باشد، نتیجه‌ای جز افزایش رضایتمندی مسافر در پی نخواهد داشت. چقدر در كشور ما - به ویژه در فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره) به عنوان بزرگترین فرودگاه كشور - به این مهم توجه شده است؟

به گزارش ایسنا، بستر فرودگاه‌ها با سرمایه‌گذاری‌های دولتی و خصوصی می‌تواند طوری آماده نشست و برخاست هواپیما‌ها شود كه مسافران از ایمنی آن اطمینان داشته باشند. شركت های فرودگاهی نیز می‌توانند در چنین بستری با اطمینان از باندهای استاندارد و دیگر شرایط مناسب با شاخص‌های جهانی، بلیت صندلی هواپیما‌های خود را بفروشند و هنگام بلند‌شدن هواپیما با اعتماد به نفس برای مسافران آرزوی پروازی خوش داشته باشند.

فرودگاه بستر جابه‌جایی مسافر است و باید خدمات پرواز را به‌گونه‌ای ارائه دهد تا مسافر به راحتی به پرواز خود برسد. ایجاد این زمینه خارج از توان و وظایف شركت‌های هواپیمایی است و تنها فرودگاه‌‌ها هستند كه می‌توانند آن را فراهم كنند.

برای ایجاد فرودگاه‌‌های مناسب با تجهیزات و امكانات روز دنیا به ویژه در پرواز‌های بین‌المللی تلاش‌هایی آغاز شد كه در بعضی موارد بدون پایان‌یافتن و در میانه راه‌ رها شد. یكی از این مثال‌ها فرودگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) است.

علیرضا منظری _ معاون اسبق سازمان هواپیمایی كشور _ در گفت‌وگو با خبرنگار راه ایسنا از آخرین وضعیت فرودگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) سخن گفت.

او در ابتدا یادآور شد: فرودگاه امام خمینی (ره) با یك طرح جامع كار خود را آغاز كرد. طبق این طرح قرار بود تسهیلاتی آماده شود تا در سایه آن تمام پرواز‌های خارجی و بخشی از سفرهای داخلی كشور در این فرودگاه تردد كنند.

اما در ادامه منظری از این‌كه در طول زمان برخلاف برنامه‌ریزی‌ها از امكانات و منابع عمومی پولی به این پروژه تزریق نشد، ابراز تاسف كرد و افزود: اگر هم پولی تزریق شد، به‌صورت قطره‌ای بود كه این كار را بی‌اثر می‌كرد.

به گفته‌ی این كارشناس حمل‌ونقل هوایی به دلیل آنكه منابع دولتی به این طرح اختصاص نیافت، طرح‌های توسعه‌ای فرودگاه امام خمینی (ره) از برنامه‌ها بسیار عقب است.

وی در مثالی از وضعیت كنونی فرودگاه امام خمینی (ره) اظهار كرد: تنها ترمینال فعال این فرودگاه قرار بود بین 4.5 تا 5 میلیون مسافر جابه‌جا كند، اما به دلیل آماده‌نشدن ترمینال‌های دیگر تعداد مسافران این ترمینال بسیار افزایش یافت به گونه‌ای كه مسوولان از ارائه‌ی خدمات مناسب به مسافران جا ماندند.

وی اضافه كرد: در فرودگاه امام خمینی (ره) راه‌اندازی ترمینال دو به مساحت 400 هزار مترمربع، افزودن عوامل و كادر پروازی و نیز افزودن پاركینگ به محوطه متوقف شد تا شرایط به گونه‌ای رقم بخورد كه این فرودگاه بین‌المللی كشور با حداقل ظرفیت پرواز، مشغول خدمات‌رسانی باشد.

فرودگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) به دلیل توقف طرح‌‌های توسعه‌ای و به نتیجه نرسیدن برنامه‌های اعلام شده در بین مسافران این فرودگاه نارضایتی‌هایی را ایجاد كرده است تا همه این مشكلات آنها را به یك سوال مشترك برساند كه آیا این فرودگاه می‌تواند نماینده‌ی فرودگاه‌های كشور در برابر دیدگان میهمانان خارجی باشد؟ ضمن آنكه توقع ایرانیان را نیز برای داشتن یك فرودگاه بزرگ و استاندارد برآورده می‌كند؟

تعدادی از مسافران ایرانی كه از این فرودگاه پرواز كرده‌اند، در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، از نارضایتی‌های خود گفتند. نارضایتی‌هایی كه از آنها به عنوان «مشكلاتی كه فرودگاه امام با آنها درگیر است» یاد می‌كنند.

مرد جوان 30 ساله‌ای از نبود پاركینگ به تعداد مناسب یاد می‌كند و می‌گوید: برای سفری دو هفته‌ای به اروپا می‌روم و در حالی كه با ماشین شخصی خود به فرودگاه آمده‌ام، پس از 45 دقیقه جایی مناسب برای پاركینگ پیدا كردم. نگهبانان فرودگاه به من گفتند ماشین خود را جایی بگذار كه ماشین‌های دیگر به آن نزنند كه ما مسوولیت‌ چیزی را برعهده نمی‌گیریم. با این شرایط پاركینگ یك فرودگاه بین‌المللی با پاركینگ یه فروشگاه ساده در سطح شهر تفاوتی ندارد.

یك خانواده نیز از مشكلاتی كه در بدو ورود به ایران در فرودگاه امام با آن مواجه شدند، سخن می‌گویند. آنها از بخش تزانزیت بار ترمینال فعال فعلی، شكایت داشتند، زیرا به اعتقاد آنها امكانات فعلی پاسخگوی حجم زیاد مسافران نیست و رسیدن به نتیجه برای مردم را زمان‌بر می‌كند.

مرد میانسال دیگری نیز به صف‌های طولانی برای چك‌كردن گذرنامه اشاره می‌كند و می‌گوید: زمانی كه چند پرواز در فاصله زمانی كوتاه در فرودگاه امام خمینی می‌نشیند و یا قبل از پرواز برای چك‌كردن گذرنامه باید در صف‌های طولانی معطل شویم، این باعث می‌شود برای پرواز از فرودگاه امام خمینی (ره) بعضی وقت‌ها دو ساعت زودتر از زمان پرواز در فرودگاه باشیم. اتفاقی كه در بسیاری از فرودگاه‌های بزرگ دنیا سابقه ندارد.

"نبود سابقه چنین مشكلی در فرودگاههای دیگر كشورهای جهان" ترجیع بند سخنان بیشتر مسافران ناراضی است.

در نهایت آنچه مسلم است مشكلات موجود در فرودگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) به تامین منابع مالی مربوط است. امروزه در دنیا فرودگاه‌ها با منابع دولت‌ها افتتاح نمی‌شوند، بلكه در این زمینه از منابع خصوصی استفاده می‌شود. فرودگاه امام خمینی (ره) باید برای تكمیل و توسعه از بخش خصوصی كمك بگیرد و باید این را بپذیرد كه در این صورت در مدیریت و بهره‌برداری باید بخش خصوصی را نیز سهیم كند.

با توجه به شرایطی كه تاكنون در تامین اعتبار مورد نیاز فرودگاه امام خمینی (ره‌) دیده شده است، تنها با همكاری بخش خصوصی می‌توان به افق جابه‌جایی 15 تا 20 میلیون مسافر از این فرودگاه دست یافت. در غیر این صورت با تزریق پول به صورت قطره‌چكانی به فرودگاه امام خمینی (ره) این فرودگاه همچنان مسافرانی ناراضی خواهد داشت.