توليد مواد غذايي شهري يك مفهوم جديد نيست. ما طرح های بي شماری را از لحاظ اكوسيستم های شهری و آركولوژی arcology ديده ايم . اما شركت فرانسوی زاندل و كريستي Zundel and Cristea مفهوم مزارع شهری را در جهتي كاملا متفاوت در پيش گرفته است. به جای طرح يك پروژه مونومنتال ،همانند يك مزرعه ی عمودی ، آنها به همراه هم يك طرح را برای مراكز مزارع شهری كوچكتر كه در ميان يك شهر كاشته شده ، قرار دادند .

اين مراكز، برای رشد مواد غذايي و فرايند آن طراحي شده اند و برخي حتي آن را برای سايت رستوران به كار گرفته اند. در درون كاسه های سازه ای حلزوني، فضای سبز وجود دارد، كه در آن انواع مختلف مواد غذايي و گياهان سبز رشد مي كنند. بازديد كنندگان و كشاورزان شهری براي برداشت محصول و لذت بردن از فضای سبز، به بيرون از مارپيچ خواهند رفت . سپس مواد غذايي به درون يك ساختار فوق العاده برده خواهد شد و در آنجا مسيری را طي مي نمايد،كه مي توان آن را بكار گرفت و بسته بندی كرد و به بازار آورد.

مقياس كوچك هريك از ساختارهای مارپيچي دو تايي به منظور مزارع شهری زاندل و كريستي در مراكز منطقه ای برای محله ها اجازه مي دهد ،كه آنها به صورت منفرد بكار گرفته شود. يك نوعي از پارك و بازار در يكي از آنها واقع است. همچنين قرار دادن آنها در مناظر شهری نشر گازهای گلخانه ای ر ا كاهش مي دهد. به طور معمول، انتقال توليد از مزارع روستايي به مراكز شهری مورد نياز خواهد بود. همچنين مراكزی به همراه توربين هاي بادي، كه در راس خواهند بود، نقطه عطفي در زمينه انرژی پايدار كه از لحاظ اقتصادی، اجتماعي وزراعي پر حاصل است، ايجاد مي نمايد .

زاندل و كريستي مزارع شهری شان را به عنوان بخشي از آنچه كه آنها به عنوان يك تغيير تمركز از برنامه ريزی شهری و طراحي معماری از قابليت های صنعتي به اهميت محيط زيست و اكولوژي مي بينند، طراحي كردند. طراحي درست و خالص ،كشاورزی شهری را به عنصری امكان پذير با مقياسي بزرگ در شهر آينده تبديل مي نمايد.