با بی اعتنایی به نشانه هایی که بیانگر قرار گیری اقتصاد جهانی درسراشیبی تندی است، برج شانگهای با 2074 فوت بلندی توسط جنسلر طراحی گشته است. برج متشکل از شیشه و فولاد، بلندترین ساختمان چین خواهد بود. درحالیکه ساخت آسمانخراش های دیگر نظیر برج مسکوی نورمن فاستر و برج شیکاگو اسپایر دکتر سانتیاگو دلاکراوا، در بازار رکود اقتصاد جهانی دچار توقف شده است، پروژه برج شانگهای بر اساس نظر معماران با سرعت تمام به جلو پیش می رود. کارفرما شرکت توسعه و ساخت برج شانگهای شامل سه شرکت داخلی، یک شرکت ساخت، یک کمپانی توسعه، یک کمپانی تجاری توسعه می باشد که در زیرساخت های شهری سرمایه گذاری می کند.
بعد از یک دوره طولانی مسابقه که در سال 2006 آغاز گردیده، سرانجام جنسلر در ژوئن 2008 بعنوان معمار پروژه معرفی گردید.
با قرارگیری در بخش لوجیازوئی "Lujiazui " منطقه پودونگ، برج شانگهای در مجاورت برج جین مائو به بلندی 1214 فوت قرار خواهد گرفت (1998) که توسط آدریان اسمیت در طول حضور وی در SOM و درست کنار مرکز مالی جهان شانگهای که توسط ویلیام پدرسن (KPF ) طراحی شده است. برج شانگهای که دفاتر، فروشگاه ها و یک هتل را در خود جای خواهد داد، آخرین بخش از طراحی یک منطقه پودونگ است که در دهه 1990 پایه ریزی شده و در آن سو ساختمان های بلند فوق الذکر دیده شده است که هر یک بلندتر از دیگری بوده و در کنار یکدیگر اوج گرفته اند.
برج 128 طبقه شانگهای، ساختمان دو پوسته ایست که طبقات بالاتر شامل بلندترین سکوی تماشای روباز جهان خواهد بود.
پروژه همچنین خواهان ترکیبات سبز مختلفی است. به یاد طرح "دیوید چایلدز" برای برج آزادی نیویورک بر فراز مرکز شانگهای ردیفی از آسیاب های بادی که انرژی مورد نیاز بنا را فراهم می کنند، قرار گرفته اند. علاوه برآن برج دارای سیستم جمع آوری آب باران است. در این برج فضاهای خدماتی و عمومی از هر 12 طبقه قرار خواهند گرفت که سیستم های مکانیکی نیز در این طبقات گنجانده خواهد شد.
در حال حاضر جنسلر با شرکت مهندسی سازه "Thornton Tomasetti " و شرکت "M/E/P " فعالیت می کند. انستیتوی تحقیقات و طراحی معماری دانشگاه Tongji شانگهای نیز در پروژه مشارکت می نماید.