فیلیپ جانسون - نسخه‌ی قابل چاپ +- ایران شهرساز (https://www.iranshahrsaz.com) +-- انجمن: چیدمان جدید ایران شهرساز (https://www.iranshahrsaz.com/forumdisplay.php?fid=1592) +--- انجمن: دانلودهای شهرسازی و معماری(عضویت طلایی) (https://www.iranshahrsaz.com/forumdisplay.php?fid=1728) +---- انجمن: مقالات فارسی (https://www.iranshahrsaz.com/forumdisplay.php?fid=1730) +----- انجمن: اندیشمندان شهرساز (https://www.iranshahrsaz.com/forumdisplay.php?fid=1769) +----- موضوع: فیلیپ جانسون (/showthread.php?tid=1432)

فیلیپ جانسون - nima - ۱۳۹۰-۱-۷ وی در سال ۱۹۳۰ کرسی سازمان معماری و نیز طراحی در موزه هنر مدرن در شهر نیویورک را از آن خود کرد. در سال ۱۹۷۸ در زمانی که هیأت امنا آن موزه بود، از طرف موسسه معماران آمریکا به دریافت مدال طلا نائل گردید. و نهایتا در سال ۱۹۷۹ جایزه معماری پریتزکر را از آن خود کرد. او فارغ التحصیل مدرسه طراحی دانشگاه هاروارد بود. وقتی جانسون د ژانویه سال ۲۰۰۵ از دنیا رفت، دیوید ویتنی که در تمام طول دوران زندگیش از دوستان نزدیکش بود نیز چند ماه پس از مرگ وی در ۱۲ ژوئن همان سال از دنیا رفت. اوایل زندگی جانسون در کلیولند، اوهایو بدنیا آمد. وی از نژاد خانواده جانبین (جانسون) از نیو آمستردام بود. اجداد وی Huguenot Jacques Corte You که از اولین طراحان نقشه شهر نیو آمستردام برای پیتر اِستیو وسنات بودند. او در مدرسه هالکی در تری تاون نیویورک شرکت کرد و در دانشگاه هاروارد بعنوان یک شاگرد تازه‌وارد کارش را روی تاریخ و فلسفه بویژه فلسفه سقراطی متمرکز نمود. جانسون بخاطر چند سفر به اروپا در تحصیلاتش وقفه انداخت. از وقتی که شروع به تحصیل کرد این سفرها به تناوب ادامه داشت. او از کلیسای شارتره، پارتنون و سایر یادبودهای تاریخی دیدن کرد که همین کار باعث شد که وی بیش از پیش مجذوب معماری شود. در سال ۱۹۲۸ جانسون با معمار لودویگ میس فن در روهه ملاقات کرد. وی در زمان طراحی غرفه آلمان برای نمایشگاه بین‌المللی در بارسلونا در سال ۱۹۲۹ شرکت داشت. این ملاقات باعث الهام بخشی به جانسون شد و پایه‌های ارتباط صمیمانه کاری و رقابتی در تمام طول زندگی را بنا نهاد. در برگشت از آلمان، جانسون تبدیل به یک مبلغ این معماری جدید شده بود. تور مسافرتی اروپا را که با دوستانش آلفرد اچ بار، جی آر و هنر راسل هیچکاک می‌رفت به طور جامع و فراگیری بر آزمایش روی جدیدترین و دست اول‌ترین روند معماری بود. سه گروه از کشفیات آنها بعنوان نقطه عطفی است که نشان دهنده سبک بین‌المللی است . نمایش معماران محوری چون له کربوزیه، والتر گروپیوس و میز ون درروهه از دهه ۲۰ و ۳۰ میلادی تاثیرات خود را تدریجاً بر آمریکاییان گذاشت. در سال ۱۹۳۰ جانسون جزء هواداران حزب نازی شد و عقاید ضد یهودی خود را به چاپ رساند. وی سالها بعد گفت که «من هیچ گونه عذری برای این کار احمقانه‌ام ندارم .... نمی‌دانم که چگونه باید کفاره گناهم را پس دهم». معماری جانسون در کتابی که جانسون و هیچکاک از نویسندگان مشترک آن بودند به بحث در خصوص شیوه جدید و مدرنی می‌پردازد که از سه اصل رسمی تابعیت می‌کند : تأکید بیشتر بر حجم معماری باشد تا جرم رد تقارن رد تزئینات کار بردی در تعریف حرکت از دید منتقدان بعنوان یک شیوه با خصوصیتها و ویژگی فرمال بیان شده‌است و آنرا در زمینه اجتماعی و سیاسی کم اهمیت جلوه داده‌اند که بسیاری از کارورهای اروپایی نیز در آن سهیم هستند. جانسون بعنوان یک هوادار از معماری مدرن به کارش ادامه داد و از موزه هنر مدرن همانند یک دانش آموز بسیار خوب استفاده می‌کرد. وی اولین بازدید لوکربوزیه از ایالت متحده را در سال ۱۹۳۵ را تنظیم کرد و سپس به آوردن میز ون در روهه و نیز مارسل برور بعنوان مهاجران سیاسی به ایالات متحده پرداخت. خانه شیشه‌ای ماکتی از خانه شیشه‌ای جانسون واقع در موزه هنر مدرن در شهر نیویورک یکی از نخستین تمرین‌های معماری فیلیپ جانسون که بعداً بسیار تاثیرگزار شد، استفاده‌اش از شیشه بود. «خانه شیشه‌ای» شاهکار جانسون در سال ۱۹۴۹ بود که وی این ساختمان را برای اقامت خود در نیو کنان در ایالت کانتیکت طراحی کرد، و اثری عمیق و دارای نفوذ شناخته گردید. ایده اولیه یک خانه شیشه‌ای قرار داده شده در یک منظره زیبا در محیطی زیبا به جای دیوارهای واقعی توسط نویسنده‌های زیادی در آلمان در سالهای ۱۹۲۰ توسعه داده شده بود. و همچنین فرم کلی و اولیه آن توسط استادِ جانسون، میس وندروهه اسکیس زده شده بود (شماتیک آن کشیده شده بود). این ساختمان مینیمال (ساده گرا)، دارای سازه ساده، هندسه، تناسبات و افکت شفافیت و انعکاس شیشه‌است. سایت این خانه در نوک فوقانی خط الراس توپوگرافی مِلک شخصی فیلیپ جانسون است که به یک تالاب دید دارد. جداره‌های این ساختمان از شیشه و استیل رنگ شدهٔ سیاه ذغالی است. کف آجری آن با زمین اطراف تراز نبوده و ۱۰ اینچ بالاتر از آن است . فظای داخلی آن، فظای بازی است که با کابینت‌های کم ارتفاعی از چوب گردو تقسیم بندی شده‌است . یک استوانه آجری که حمامش را شکل میدهد، تنها جسمی است که از کف به سقف رسیده‌است. ساختمان سیگرم، اثر مشترک جانسون و میز ون در روهه جانسون ساختن سازه این ساختمان در ملک شخصی خویش را به عنوان آزمایش معماری دنبال کرد. مهمان خانه، ۵۰ فوت به طور مورب از خانه شیشه‌ای فاصله گرفته‌است. از نظر زیبایی‌شناسی معماری، انعکاسی از تناسبات معماری خانه شیشه‌ای است. و با دیوارهای آجری بسته خود (البته به جز پنجره ی گرد و کوچک پشتی ساختمان) فظایی پر را در مقابل فضای خانه شیشه‌ای به وجود آورده. این قسمت شامل حمام، کتابخانه و یک اتاق خواب تک با طاق طلایی و یک فرش مویی زبر است . این قسمت در همان زمانی ساخته شده‌است که خانه شیشه‌ای ساخته شده و میتوان آن را به عنوان فرمی در نقطه مقابل خانه شیشه‌ای پنداشت. جانسون عمدا این قسمت را طوری ساخت که راحتی خیلی کمتری داشته باشد. وی میگوید که مهمان مثل ماهی میماند و باید حداکثر سه روز در ماه از خانه خود بیرون باشد نه بیشتر! بعدا جانسون یک گالری نقاشی را به آن اضافه کرد که مکانیزم ویو ابتکاری از چرخیدن دیوارها برای نگه داشتن نقاشیها داشت که بعداً در نمایش هگرات در منزل سر جان سون تجلی پیدا کرد که با گالری گنبد اسکای لایتی ادامه میافت که با سقف شفاف خود از آسمان نور میگرفت. آخرین سازه‌ای که جانسون در ملک شخصی خود ساخت یک کتابخانه و یک بنای پذیرایی بود. بنای خانه شیشه‌ای فیلیپ جانسون امروزه سایت بنیاد ملی حفظ آثار تاریخی آمریکا است و بازدید آن بر همگان آزاد است . برج‌های شیشه‌ای هرچند که ساختن یک آسمانخراش از شیشه و فولاد در ابتدا بسیار شگفت انگیز بود اما در دهه ۱۹۶۰ بسیار پیش پا افتاده و عادی شده بود. فیلیپ جانسون سرانجام بسیاری از نماهای فلزی سبک بین‌المللی در مدرنیزم را رد کرد و نمایش تماشایی سازه‌های بلورین را که به طور یکنواخت در شیشه