+- ایران شهرساز (https://www.iranshahrsaz.com)
+-- انجمن: چیدمان قدیمی ایران شهرساز (رایگان) (https://www.iranshahrsaz.com/forumdisplay.php?fid=1591)
+--- انجمن: تالار شهرسازی و معماری و رشته های مرتبط (رایگان) (https://www.iranshahrsaz.com/forumdisplay.php?fid=67)
+---- انجمن: کارشناسی ارشد شهرسازی (https://www.iranshahrsaz.com/forumdisplay.php?fid=1218)
+----- انجمن: برنامه ریزی شهری (https://www.iranshahrsaz.com/forumdisplay.php?fid=74)
+------ انجمن: مطالب خواندنی و مفید در حوزه شهرسازی (https://www.iranshahrsaz.com/forumdisplay.php?fid=75)
+------ موضوع: لندن - شهري جهاني (/showthread.php?tid=14574)
لندن - شهري جهاني - ماراویا - ۱۳۹۱-۹-۱۸
در طول قرن نوزدهم جمعيت شهر لندن از يك ميليون نفر به بيش از هفت ميليون نفر افزايش پيدا كرد . اين شهر نه فقط به بزرگترين شهر جهان بلكه به عنوان عظيم ترين شهر تاريخ نيز شناخته شد .
در طول قرن بيستم سه وضعيت كلي در روند توسعه شهر لندن مد نظر بوده است . اولين وضعيت در طول جنگ دوم جهاني بود ، زماني كه جمعت لندن به روند رو به رشد خود ادامه داده و به مرز 7/8 ميليون نفر در سال 1938 رسيد . اگر چه رشد جمعيت كه با توسعه فضايي از سرعت رشدش كم شده بود ، اين امكان برايش ايجاد شد كه با گسترش سيستم حمل و نقل زيرزميني و سروريس اتوبوس راني ، به سمت لبه هاي خارجي شهر لندن حركت كند .
در طول آن 20 سال شهر لندن از لحاظ وسعت در سطح زمين دو برابر شد . در مجموع 000/860 خانه جديد ساخته شد ، در حدود 000/40 خانه جديد در سال كه اكثر اين خانه هاي جديد با هدف فروش ساخته مي شدند . اين خانه هاي جديد عمدتاً خانه هاي حياط دار بودند بطوري كه در هر آرك (واحد سطح ) 12 خانه قرار مي گرفت و اين ميزان تراكم بسيار كمتر از تراكم بخش داخلي شهر لندن بود . لندن شاهد رشد سريع حومه ها بود . حركت لايه خارجي شهر كرويرون ، بروملي و ويمبلدون به سمت جنوب ، از تويكلهام ، ايلنيك و ساوتهال به سمت غرب ، از هندون و آنفيليد به سمت شمال و از ايلفورد ، چينك فورد و آپمينستر به سمت شمال كه باعث ايجاد حومه هايي در نمامي اطراف شهر لندن شدند . در طول سالهاي جنگ ، LCC
يك چهارم از يك ميليون خانه ساخته شده در حومه لندن را ساخت اگر چه 000/90 خانه از اين تعداد با توسعه عظيم در استان
Becantree
در Barking
و Dagenham
ساخته شدند كه در محدوده مسكن متوسط قرار نداشتند .
يك چهارم از يك ميليون خانه ساخته شده در حومه لندن را ساخت اگر چه 000/90 خانه از اين تعداد با توسعه عظيم در استان
Becantree
در Barking
و Dagenham
ساخته شدند كه در محدوده مسكن متوسط قرار نداشتند .
پس از اتمام Becantree
تلاشهاي بعدي LCC
براي ادامه كاري كه " توسعه برون شهري " ناميده شده بود ، مورد بحث و جدال قرار گرفت زيرا ساكنان موجود محله عليه ورود همسايگان اعتراض كرده بودند و شوراهاي محلي نيز جلوي برنامه مالكيت زمكين LCC
را گرفته بودند .
تلاشهاي بعدي LCC
براي ادامه كاري كه " توسعه برون شهري " ناميده شده بود ، مورد بحث و جدال قرار گرفت زيرا ساكنان موجود محله عليه ورود همسايگان اعتراض كرده بودند و شوراهاي محلي نيز جلوي برنامه مالكيت زمكين LCC
را گرفته بودند .
در پی بي تفاوتي به مخالفت ها با استفاده از قدرت هاي خريد اجباري ، LCC
متوصل شد به " استفاده پنهان از حومه هاي سطح پائين جايي كه صداي اعتراض كمترين قدرت را دارد " .
متوصل شد به " استفاده پنهان از حومه هاي سطح پائين جايي كه صداي اعتراض كمترين قدرت را دارد " .
مثالي از اين دسته بندي حماسه ديوار Dagenham
است . نبردي كه در ديواره
Cutteslau
در آكسفورد بوقوع پيوست ( در فصل يك توضيح داده شده است ) شهروندان براي كمتر كردن رابطه روزانه بين مستأجرين Council
و ساكنين Beomlg
ديواري ساختند. آنها مي خواستند از رابطه مستأجرين شهرك جديد LCC
كه در لبه همسايگي Lewisham
و در داخل LCC baundarg
ساخته شده بود جلوگيري كنند .
است . نبردي كه در ديواره
Cutteslau
در آكسفورد بوقوع پيوست ( در فصل يك توضيح داده شده است ) شهروندان براي كمتر كردن رابطه روزانه بين مستأجرين Council
و ساكنين Beomlg
ديواري ساختند. آنها مي خواستند از رابطه مستأجرين شهرك جديد LCC
كه در لبه همسايگي Lewisham
و در داخل LCC baundarg
ساخته شده بود جلوگيري كنند .
شهرك هاي Hertfordshire
، Kent
و Surrg
مجازاً LCC
را از قلمرو خود محروم كردند ، بر اساس گفته هاي يكي از مسئولين شهرك
Hertfordshire
:
، Kent
و Surrg
مجازاً LCC
را از قلمرو خود محروم كردند ، بر اساس گفته هاي يكي از مسئولين شهرك
Hertfordshire
:
" ما با حضور هر چيزي در منطقه خود و يا هر مسئله اي كه باعث احاطه LCC
بر روي ما شود به مخالفت برمي خيزيم " .
بر روي ما شود به مخالفت برمي خيزيم " .
نتيجه اي كه از اين گفتارها و مخالفت ها بدست آمد اين بود كه بعد از 1930 بيشتر مناطق مسكوني LCC
در بخش داخلي لندن ساخته شدند مخصوصاً در جنوب شرقي و شرق لندن ، جايي كه اميد مي رفت براي سايت هاي مسكوني در نظر گرفته شود . اثر شديدي نيز از فقر در اين ناحيه از لندن مشاهده شد چرا كه افرادي با درآمد پايين بطور وسيعي اين محيط ها را تصرف كردند .
در بخش داخلي لندن ساخته شدند مخصوصاً در جنوب شرقي و شرق لندن ، جايي كه اميد مي رفت براي سايت هاي مسكوني در نظر گرفته شود . اثر شديدي نيز از فقر در اين ناحيه از لندن مشاهده شد چرا كه افرادي با درآمد پايين بطور وسيعي اين محيط ها را تصرف كردند .
بعد از جنگ جهاني دوم
در سال 1944 برنامه آقاي Patrick Abercromble
براي لندن بزرگ ارائه شد . اين برنامه ، برنامه اي جامع و فراگير براي ساخت سازهاي پس از جنگ ، نوسازي مناطقي كه بر اثر جنگ نابود شده و يا صدمه ديده بودند و تجهيز منازل در اين مناطق بود .
براي لندن بزرگ ارائه شد . اين برنامه ، برنامه اي جامع و فراگير براي ساخت سازهاي پس از جنگ ، نوسازي مناطقي كه بر اثر جنگ نابود شده و يا صدمه ديده بودند و تجهيز منازل در اين مناطق بود .
در اين برنامه ، ايجاد شبكه اي از شهرهاي جديد در خارج از كمربند سبز شهر براي پاسخگويي به سرريز جمعيت لندن مد نظر بود .
براي كم رنگ تر كردن نظريه باغ شهرها كه در آن توسعه با تراكم پائين مد نظر است ، اين برنامه سلسله مراتبي از تراكم مسكوني را ارائه داد كه در آن براي مناطق مركزي 200 نفر در آرك و براي ساير مناطق داخلي لندن 136 نفر در آرك تراكم در نظر گرفته شد .
براي قسمت هاي خارجي شهر لندن تراكم ارائه شده 50 نفر در آرك همانند تراكم 12 خانه در آركي بود كه براي مناطق مسكوني حاشيه اي و اراضي روستايي در دوران جنگ ارائه شد .
اين برنامه پيشنهاد داده بود كه در مناطق داخلي ساخت و سازها فقط به صورت آپارتماني باشد .
در بين سالهاي 1945 و 1980 بسياري از مناطق داخلي شهر لندن دوباره توسعه يافتند . با اين حال به جاي دستيابي به رونق اجتماعي - اقتصادي ، پيشرفت هاي داخلي شهر لندن شاهد اقتصادي بيمار همراه با ركود و جمعيت زيادي از مهاجران بود. مشاغل توليدي از بين رفتند ، بنادر ( دروازه ها ) بسته شدند و افراد ماهر و يقه سفيدان از مناطق داخلي مهاجرت كردند و مردم باقيمانده كه اكثراً غير ماهر و بدون شغل بودند ، بطور دسته جمعي تحت نظر انجمن ها زندگي مي كردند .
بعضي از اولين مناطقي كه پس از جنگ جهاني توسعه يافتند مانند منطقه Altao
در Roehamtan
، منطقه باغهاي Charchill
در Pimlice
و منطقه Golden Lane
در Clerkenwell
توسط معماران و برنامه ريزان شهرداريها كه از سراسر جهان گرد هم آمده بودند و به عنوان نمونه هاي ممتازي از مسكن عمومي مورد توجه قرار گرفتند .
در Roehamtan
، منطقه باغهاي Charchill
در Pimlice
و منطقه Golden Lane
در Clerkenwell
توسط معماران و برنامه ريزان شهرداريها كه از سراسر جهان گرد هم آمده بودند و به عنوان نمونه هاي ممتازي از مسكن عمومي مورد توجه قرار گرفتند .
متأسفانه در دهه 1950 شيوه ساختمانهاي صنعتي متداول شد و توسط LCC
و جانشين London council
Greater
(GLC)
( انجمن لندن وسيع تر ) همانند اكثر انجمن هاي داخلي شهر لندن مورد توجه قرار گرفت . در مجموع 500/68 آپارتمان در 10 طبقه يا بيشتر در لندن ساخته شد .
و جانشين London council
Greater
(GLC)
( انجمن لندن وسيع تر ) همانند اكثر انجمن هاي داخلي شهر لندن مورد توجه قرار گرفت . در مجموع 500/68 آپارتمان در 10 طبقه يا بيشتر در لندن ساخته شد .
عامل اصلي در سياست عدم تمركز كه اداره كار و برنامه ريزان پس از جنگ با آن مواجه شدند ، ايجاد شهرهاي جديد بود . بيش از چهل سال بعد 8 شهر جديدي كه در سال 1946 ساخت آنها شروع شده بود ، شروع به اسكان 000/424 نفر جمعيت كردند . در دومين برنامه به 12 شهرك توسعه يافته بيش از 000/120 نفر اضافه شدند .
سومين نسل از شهرهاي جديد در Miltan kegnes
،
Northamptan
و peterboroagh
در اواسط دهه 1980 بيش از 000/180 نفر ديگر را نيز در خود جاي دادند . شهر Miltan kegnes
سريع ترين رشد جمعيت را در بريتانيا داشت به طوري كه در سال 2003 جمعيتي بالغ بر 000/25 نفر در آن زندگي مي كردند .
،
Northamptan
و peterboroagh
در اواسط دهه 1980 بيش از 000/180 نفر ديگر را نيز در خود جاي دادند . شهر Miltan kegnes
سريع ترين رشد جمعيت را در بريتانيا داشت به طوري كه در سال 2003 جمعيتي بالغ بر 000/25 نفر در آن زندگي مي كردند .
اگر چه مهاجرت داوطلبانه به خارج از لندن اين مهاجرت برنامه ريز شده را كوتاه جلوه داد اما حتي در سالهاي اوج توسعه شهرهاي جديد در دهه 1960 اين نسبت 2 به 1 بود . فقط در طول پنج سال بين سالهاي 1966 تا 1971 بيش از نيم ميليون جمعيت از بخش داخلي لندن به مناطق كاري خارج لندن ، 47 درصد به لايه هاي خارجي شهر لندن و 34 درصد به شهرك هاي مسكوني منتقل شدند . بيشتر اين افرالد كارگران ماهر و كارمندان شركت ها بودند كه براي خريد خانه جا به جا شدند . فقط اين افراد فقير بودند كه به همراه كارگران كم درآمد ، افراد كهنسال و والدين مجرد باقي ماندند .
از اوايل سال 1950 شاهد مهاجرت به سمت درون بود . بسياري از مردم از ديگر كشورها به لندن آمدند . گاهي اوقات براي فرار از سختي ها و اغلب اوقات براي پيدا كردن شغل و بدليل جذابيتي كه امكانات موجود در اين شهر برجسته جهان براي آنها ايجاد كرده بود .
بيشتر اين مهاجرت ها از كشورهاي مشترك المنافع سياه پوست صورت مي گرفت در ابتدا از جزاير هند غربي در آمريكاي جنوبي و سپس از نيجيريه ، هند ، پاكستان و بعدها از بنگلادش و ديگر كشورها عده زيادي نيز از قبرس ، بدليل جنگ هاي طولاني بين تركيه و يونان ، به لندن آمدند .
اين تازه واردين براي تطابق نحوه زندگي با محيط جديد ، با مشكلات فراواني روبرو شدند .
با وجود برنامه هايي در سطح كردن براي مسئله مسكن ، عده زيادي كرايه نشين شدند . اين رنگين پوستان با تفاوت هايي بين مالكان مواجه شدند . بر اين اساس عده بسياري مجبور به پرداخت اجاره بهاي بالا براي زندگي و استفاده از امكانات در Tawer Hamlets . Hacking . Brixton . Paddingtan . Natting hill
و ديگر مناطقي از بافت لندن شدند .
و ديگر مناطقي از بافت لندن شدند .
در دهه 1970 بر اساس خط مشي اعطاي سهميه براي بخش مسكن بسياري از خانواده هاي رنگين پوست توسط موسسه هاي محلي و شركت هاي متصدي مسكن ، اگر چه در آپارتمانهايي در مناطق غير معروف ، خانه دار شدند .
يك توسعه جديد ، رشد " اصالت " در بافت مياني لندن بود . مخصوصاً در خيابان victarian
محلي كه از دست بلدوزرهاي بهسازي و نوسازي فرار كرده بود .
محلي كه از دست بلدوزرهاي بهسازي و نوسازي فرار كرده بود .
از دهه 1960 تعداد رو به رشدي از خانواده هاي متوسط خانه خريدند و يا خانه هاي خود را نوسازي كردند ، مخصوصاً در مناطقي مانند ، Fulham . North kingstone . Camalen . Islington . Battersea
و بعد ها با توسعه به سمت ساير مناطق ، اكثر مناطقي مانند Victorian
بودند اين پيامد را در خود مشاهده كردند . كار جديدي كه شركت هاي متصدي مسكن در دهه 1970 انجام دادند خريد منازل براي نوسازي در اين مناطق بود و كاري كه مجامع عمومي انجام دادند شهرسازي كردن برنامه ها براي دست يافتن به مشخصات مناسب خيابانها بود . اين مسئله گاهي با خريد اجباري زمين از مالكان و يا خارج كردن مستأجرين با تهديد و اعمال زور همراه بود . بطور كلي تر هدف افزايش موجودي خانه هاي اجاره اي براي اسكان جمعيت و پاسخ به نيازهاي مختلف مسكن بود .
و بعد ها با توسعه به سمت ساير مناطق ، اكثر مناطقي مانند Victorian
بودند اين پيامد را در خود مشاهده كردند . كار جديدي كه شركت هاي متصدي مسكن در دهه 1970 انجام دادند خريد منازل براي نوسازي در اين مناطق بود و كاري كه مجامع عمومي انجام دادند شهرسازي كردن برنامه ها براي دست يافتن به مشخصات مناسب خيابانها بود . اين مسئله گاهي با خريد اجباري زمين از مالكان و يا خارج كردن مستأجرين با تهديد و اعمال زور همراه بود . بطور كلي تر هدف افزايش موجودي خانه هاي اجاره اي براي اسكان جمعيت و پاسخ به نيازهاي مختلف مسكن بود .
در " مطالعه لندن در قرن بيستم " آقاي Jerrg white
اين چنين گفته است :
اين چنين گفته است :
در تركيب بين واحدهاي شخصي ، اجاره اي و واحدهاي شركتي در يك خيابان باعث ايجاد محيطي پويا ، داراي تطابق و مقاوم مي شود كه در مناطق يكنواخت شركتي ديده نمي شود . اختلاط طبقات مختلف در يك محدوده ، ايجاد ارتباط بن اقوام مختلف را نيز در آن محدوده آسان تر مي نمايد .