با افزایش جمعیت در کشورهای آسیایی در حال توسعه، چگونگی رشد شهرسازی مستلزم توجه بیشتری به مقوله های فرهنگی است.

[font=tahoma]پيش‌بيني‌ها نشان می دهند که جمعيت دنيا در حال حاضر (3/6 ميليارد نفر) است و تا سال 2100 (5/9 ميليارد نفر) مي رسد. اين افزايش جمعيت بیشتر در كشورهاي در حال توسعه و اغلب در آسيا مشهود خواهد بود. چين، هند و اندونزي به ترتيب در رده اول، دوم و چهارم از نظر افزايش جمعيت قرار دارند. اين كشورها همراه با همسايه‌هاي‌شان آسيا را تبديل به منزگاه بخش عمده ای از انسان‌هاي روي زمين كرده‌اند كه كم‌كم به صورت مهم‌ترين و مستعدترين منطقه از نظر اقتصادي و زیست محيطي مي‌شود. با تغيير جهت مركزيت جهان به سمت آسيا، مذاكرات مربوط به نگراني‌هاي جمعي (تغييرات آب و هوا، كمبود منابع و ذخاير و افزايش درگيري‌هاي خشونت‌آميز) به طور فزاينده‌اي وابسته به ديدگاه‌هاي جهان‌ است. توسعه سريع شهرسازي در شهرهاي آسيايي تحت شرايط خاصي از جمله اختلافات فرهنگي، فشارهاي زياد پس از آمارگيري و سرعت بي‌سابقه تغييرات اجتماعي انجام گرفته است. مطالعه آسيا از زماني كه مستعمره بوده است تا اكنون كه به استقلال رسيده شرايط را براي طرح سوالات مربوط به رابطه جوامع بشري با محيط اطرافشان فراهم مي‌كنند؟[/font]
[font=tahoma]چه نيروهايي در غرب در جريان هستند كه موجب تغيير تعريف آسيا در طول زمان مي‌شوند؟[/font]
[font=tahoma]چگونه نمادهاي بصري و خيالي در اين رابطه نقش ايفا مي‌كنند؟ چطور طرح سازه‌ها در قالب ابرازي براي احيا روابط به كار گرفته مي‌شود؟ چگونه تصورات و اسطوره‌هاي كشورهاي توسعه‌يافته غربي در ساخت فضاي شهرهاي آسيايي نقش ايفا مي‌كند.[/font]
[font=tahoma]نكته اصلي اين است كه ارتباط خاص بين نيروهاي فرهنگي و سازه‌ها بيشتر در تاريخ شكل‌گيري معماري و شهرسازي در آسيا نمود پيدا مي‌كند تا در مكان‌هاي ديگر.[/font]
[font=tahoma]از نكات جالب، مطالبي است كه اخيرا در مورد تغيير مفهوم فرهنگ ارايه شده است. اصطلاحات مربوط به «چرخش فرهنگي» براي نقد و بررسي اقتصاد سياسي بيشتر مورد استفاده قرار مي‌گيرد. حتي براي دانشجوياني كه قصد انجام هيچ نوع فعاليتي را در آسيا ندارند، اين رشته اين امكان را براي آنها فراهم مي‌آورد تا به خارج از دنياي خود قدم گذارند و با ديدي انتقادي به تحليل مسايل بپردازند.[/font]

[font=tahoma]ادامه مطالب براي اثبات چارچوب‌هاي فرضي است كه در كنار مطالعات برگرفته از مسايل تاريخي و معاصر منطقه، طرح مي‌شود. بحث‌هاي كلاسي براي ارزيابي روش‌هاي مطرح شده در هر مورد انجام مي‌گيرد. در هر مورد نقش فرهنگي معماري و شهرسازي در بطن هر موضوع به طور جداگانه مورد بررسي قرار مي‌گيرد همچنين رابطه اين مسايل با مشكلات معماري و شهرسازي معاصر ارزيابي مي‌شود. برخي از مسايلي كه مورد بررسي قرار گرفتند عبارتند از مفهوم توسعه، هويت مذهبي، ساختار قدرت استعماري، ملي‌گرايي، نقش زنان، رشد جامعه شهري، حفظ ميراث، خانه‌سازي در سطح ملي، تلاش‌هاي شهري، گردشگري، پروژه‌هاي بزرگ، جهاني شدن، دوگانگي اجتماعي، بحران‌هاي منطقه‌اي (ناشي از تقسيم كشور به نواحي مختلف) و مسايل متعدد ديگري كه در شكل‌گيري فرهنگ نقش دارند.[/font]
[font=tahoma]هر يك از مشاركت‌كنندگان در اين طرح بايد تحقيقي را با به كار گرفتن اصول مورد بررسي در سمينار ارايه دهد. اين تحقيقات ممكن است در آسيا منتشر شود، اما بايد نمايانگر تحليل‌هاي فرهنگي لازم كه به درك اهميت اين مساله كمك كند، باشد[/font]