مدرسه ی پل؛ وحدت ميان معماری گذشته و حال

[highlight=#NaNNaNNaN] [/highlight]

طراحي شده توسط:‌ آتليه ليژيادونگ Li Xiaodong Atelier ؛

پلي كه دو قلعه ي باستاني را در خانه هاي روستاي چين ارتباط مي دهد، يك مدرسه است و اقتصاد محلي را از سر مي گيرد ، در حالي كه به دقت ارتباط ميان معماري گذشته و آينده را در نظر مي گيرد و با محيط خود هماهنگ است.

زمينه:

مدرنيزاسيون سريع چين باعث تضاد هاي مطلق ميان ساختارهاي قديم و جديد شده است، گسستگي ميان معماري گذشته و حال باز شده، و بسياري مناطق روستايي توسعه نيافته رها شده و با ظاهر به سرعت در حال تغيير مناطق شهري ارتباط نيافته. ايالت روستايي فوجيان Fujian ، در سواحل جنوب شرقي چين ، يك منطقه ي كوهستاني با آب و هواي نيمه گرمسيري و مرطوب است – به طور سنتي توصيف ميشود " كوه هشت بخشی ، يك قسمت آب و يك قسمت زمين هاي كشاورزي" . روستاي كوچك زياشي Xiashi در فوجيان چندين ساختمان جديد دارد. براي چندين سال زياشي نه تنها به يك مدرسه ي ابتدايي ،‌ بلكه به يك مركز اجتماعي جديد براي ارائه ي يك فضاي اجتماعي مركزي نياز داشت.

ماموريت: هدف اصلي طراحي مدرسه ي پل Bridge School بود براي از سر گرفتن اجتماع زياشي و براي حفظ فرهنگ سنتي و شيوه ي زندگي از طريق يك زبان زيبايي شناسانه معاصر كه با سنت در حال رقابت نيست اما در عوض ارائه مي شودو با سنت در روش هاي جديد در ارتباط است. وقتي از معمار ليژيادونگ خواسته شده بود كه مدرسه را طراحي كند ، او الهام اين را داشت كه آنرا روي پلي ميان دو توتولوي باستاني ancient toulou - قلعه مانند سنتي- مانند ساختارها قرار دهد – كه در دو طرف رودخانه از طريق روستا ايجاد مي شود. در اصل ساخته شده توسط اجداد مردم محلي هاكا Hakka ، اين قلعه هاي مدور متمايز ، ديوارهاي ضخيم و محكم كوبيده شده در زمين است. ساختاري كه پلها دو نيمه روستا را در ارتباط نمادين گذشته و حال درنظر مي گيرند.

تحقق:

توسط پايه هاي بتني تقويت شده ،‌ سازه هاي فلزي ساده همانند يك شاه تير جعبه اي غول پيكر كه كمي جا به جا شده عمل مي كنند ، بنابراين ساختمان ماهرانه مي پيچد ، بالا مي رود و پايين مي آيد به عنوان محدوده ی نهر . در داخل يك جفت تقريبا يكسان، كلاس هاي درس گوه اي شكل است، كه هر كدام به سمت نقطه ي مياني ساختار باريك مي شود. اگر چه امكان اين براي استفاده ساختمان اصلي به عنوان پل وجود دارد ، يك گذرگاه باريك در زير سازه هاي فلزي به حالت تعليق درآمده است و لنگر توسط سيم هاي كششي يك مسير جايگزين و مستقيم تر ارائه مي كند.

از جمله در طرح ساختمان يك زمين بازي براي كودكان در يك طرف آب است. سبكي طبيعي و سياليت فضايي عناصر كليدي ساختار است. با استفاده از درب هاي كشويي وتاشو ، مدرسه به تئاتر تصنيف و يا ساختار بازي تبديل مي شود. اين توانايي براي حركت كودكان و تشويق آنها براي درگيري فعال با معماري است. قاب فولادي در حجابی از ميله هاي چوب باريك پيچيده شده است ، كه نور را فيلتر ميكند و فضاي داخل را با نسيم خنك معتدل مي كند. ساختار در تضاد كامل با معماري سنگين دو طرف نهر، به نظر سبك ميرسد.

مفهوم ساختمان الهام گرفته از طب سنتي چيني است، كه انسان را به عنوان يك سيستم كامل با قطعات بهم پيوسته مي بيند. با نزديك شدن به پروژه اين روش براي در نظر گرفتن جامعه به عنوان كل براي ايجاد ساختمان هاي انعطاف پذير و مطبوع پسنديده است. مدرسه ي پل در بسياري سطوح به وحدت رسيده:‌ بين گذشته و حال ، ميان سنت و مدرن، ميان دو طرف رودخانه ، و بين اعضاي جامعه. ساختمان ، روح بخشي موفقيت آميز جامعه ، پرداختن به نيازهاي اجتماعي از طريق مداخله هاي معماري را در بر دارد.

مدرسه ی پل

مدرسه ی پل

مدرسه ی پل

مدرسه ی پل

مدرسه ی پل

مدرسه ی پل

مدرسه ی پل