تاسيس بوستان، تجلي كارآمدي مديريت شهري

توليد و ارائه خدمات و كالاهاي عمومي از وظايف عمده مديريت شهري به عنوان يك نهاد عمومي است؛ چرا كه بخش خصوصي به رغم كسب منفعت بسيار از تبعات وجود اين كالاها و خدمات، به دلايل مختلف، تمايلي به توليد آنها ندارد. ايجاد فضاي سبز، بوستان‌هاي تفريحي و تفرجگاهي از اين جمله‌اند.
احداث بوستان‌ها علاوه بر اينكه تاثير بصري مناسبي در ساختار فيزيكي و مبلمان شهري دارد و موجب لذت بصري از محيط زندگي مي‌شود، تاثير اجتماعي و رواني فراواني نيز بر كيفيت زندگي شهري دارد و سبب افزايش رضايت شهروندان مي‌شود.
بوستان نهج‌البلاغه علاوه بر داشتن آثار مثبت عمومي فوق، واجد يك ويژگي خاصي است كه آن را متمايز مي‌سازد. زميني كه اينك يكي از مظاهر فيزيكي زيبايي شهر تهران شده است، پيش از اين، محل تخليه و جمع‌آوري زباله بوده است كه سكونتگاه مناسبي براي برخي افراد نيز فراهم كرده بود. اين امر علاوه بر اينكه سلامت باليني شهروندان ساكن در مناطق همجوار را تهديد مي‌كرده، آسيب‌هاي اجتماعي متعددي را نيز در پي داشته است.
در واقع اين پروژه، هم سبب ايجاد منافع مثبت براي شهر شده و هم آثار منفي پيشين را رفع كرده است.
ديگر آثار جانبي مثبت بوستان‌ها، حفظ محيط زيست و تاثير آنها بر كاهش آلودگي هواست كه باز هم موجب ارتقاي سلامت شهروندان مي‌شود. به نظر مي‌رسد، از آنجا كه سلامت در هر دو مقوله باليني و اجتماعي، و نيز حفظ محيط زيست از مهمترين كالاهاي عمومي محسوب مي‌شود، شهرداري تهران با ايجاد اين بوستان، بسياري از وظايف ذاتي خود را به‌طور همزمان انجام داده و در ايجاد پايداري شهري نيز گام‌هاي موثري برداشته است.
در كنار موارد گفته شده، مشاغل جانبي كه در كنار اين بوستان‌ها ايجاد مي‌شود و گردش پولي ناشي از اين فعاليت‌ها شامل رستوران، آماده‌سازي و فروش ساير مواد غذايي و تنقلات، مراكز بازي و سرگرمي، پاركينگ، مراكز خريد و ساير خدماتي از اين قبيل، كه امكان تاسيس آنها در كنار اين بوستان فراهم خواهد شد، مي‌تواند به پويايي اقتصاد شهري منجر شود و كاهش آسيب‌هاي اجتماعي را نيز به دنبال داشته باشد. بنابراين، احداث بوستان‌ها از نوع آنچه در دره فرحزاد شاهد آن بوده‌ايم، چنان پيامد‌هاي گسترده‌اي برامور اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي منطقه و شهر دارد كه مي‌تواند از اين به بعد بيشتر وجهه همت مسئولان قرار گيرد، چيزي كه شايد سال‌ها فراموش شده بود.
بايد يادآور شد، ارتباط با طبيعت و زندگي با آن در گذشته‌اي نه چندان دور، نقش پررنگ‌تري در زندگي همه ايراني‌ها و تهراني‌ها داشته است. رفتن به دامن طبيعت (اعم از صحرا، جنگل، باغ و بوستان) از جمله علايق مشترك ايرانيان است. ولي متاسفانه مشكلات زندگي در كلانشهر‌ها از آنها فقط خاطرات خوبي باقي گذارده كه هر روز كمرنگ‌تر نيز مي‌شوند.
اميد است با گسترش فضاهاي سبز و بوستان‌هاي تفرجگاهي، فرصت تجديد آن خاطرات براي همه ما فراهم آيد.

نویسنده: آقای رضا عسکری