اصول میدانهای بزرگ شهری

1- درون و برون میدان
همچنانکه خیابانها و پیادهروهای اطراف یک میدان، تاثیر زیادی بر میزان دسترسی و کاربری آن دارند، ساختمانهای پیرامون میدان نیز به همان اندازه تاثیرگذار هستند. تصور کنید یک کتابخانه عمومی در یک ضلع میدان قرار دارد به طوری که دربهای کتابخانه به داخل میدان باز میشوند؛ مردم در محوطه کتابخانه (میدان) و روی پلهها نشسته و مطالعه میکنند و همچنین اتاق مطالعه بچهها میتواند ارتباط مستقیمی با فضای میدان داشته باشد. این ساختمان حتی میتواند یک کتابفروشی، یک کافه یا ... نیز باشد. بنابراین لازمه فعال و سرزنده بودن فضای درونی یک میدان، صمیمی و پرجنب و جوش بودن فضای بیرونی میدان است.

2ـ ایجاد جذابیت و انگیزه برای حضور مردم
هر میدان شهری بزرگ، مکانهای متنوعی درون خود دارد که میتوانند ایجاد انگیزه و کشش کنند. این جاذبه مکانی میتواند از هر نوعی باشد؛ کافههای روباز، آبنماها، مجسمه یا حتی یک رویداد که در میدان رخ میدهد. ضرورتی ندارد رویدادها و جذابیتها در مقیاسی بزرگ باشند، در حقیقت، برخی از بهترین میدانهای شهری جاذبههای متعدد کوچکی در خود دارند که موجب سرزندگی و رونق میدان و گذران زندگی مردم در طول روز میشود.

3ـ ترافیک عبوری و پیاده
از جمله عوامل توفیق میدانها، سهولت دسترسی به آنها است. بهترین میدانها در جهان همیشه آنهایی هستند که بهآسانی و حتی پیاده نیز قابل دسترسی میباشند. خیابانهای اطراف باریک و ترافیکی عبوری آرامی دارند. محلهای عبور عابران پیاده کاملا مشخص هستند و نورها برای عابران پیاده و نه وسایل نقلیه تنظیم شدهاند. درواقع، میدانی که توسط خطوط پرسرعت ترافیکی احاطه شود، از مسیرهای پیاده جدا شده و از ویژگی اساسی حضور دائم انسان محروم میشود.