تفاوت انتخاب رشته دانشگاه آزاد و سراسری(بدانیم بد نیست)

انتخاب و اهمیت آن

خواه كوچك باشد مانند خرید یك جفت جوراب و خواه بزرگ باشد مانند انتخاب شغل، همسر و . . . دارای اهمیت هستند، هر یك ویژگی ها و قوانین خاص خود را درند- اما همگی در یك امر مشتركند: "برای هر انتخاب باید ارزش قائل شد و بر آن تمركز كرد. در غیر اینصورت انتخاب اشتباه خواهد بود. انتخاب رشته دانشگاه آزاد یكی از انتخاب های زندگی شماست؛ پس ضروری است قوانین و ویژگی های آن را بشناسید، وضعیت خود را ارزیابی كنید و بعد به این امر بپردازید.

دانشگاه آزاد تنها انتخاب شماست

هنگام انتخاب رشته ی دانشگاه آزاد باید فرض كنید، دانشگاه سراسری در كار نیست، علمی كاربردی وجود ندارد و ادامه ی تحصیل شما منحصرا از طریق این دانشگاه آزاد امكان پذیر است است. حال در هر سطح علمی كه باشید چه در سطح شاگرد اول كنكور و چه در سطح آخرین فرد، اگر با این فرض عمل كنید. انتخاب شما واقعی خواهد بود.

تفاوت انتخاب رشته دانشگاه آزاد و سراسری

1) هنگام انتخاب رشته ی دانشگاه سراسری، همه چیز برای شما معلوم است، كارنامه ی كنكور را دریافت كردید، رتبه شما معلوم است و انتخاب آسان تر خواهد بود. اما هنگامی برای دانشگاه آزاد انتخاب رشته می كنید كه می خواهید 6 ماه بعد در كنكورش شركت كنید، كارنامه ای در كار نیست و تازه ناچارید تغییرات تحصیلی خود را در این 6 ماه باقی مانده حدس بزنید.

2) در دانشگاه سراسری 100 انتخاب دارید. در صورتی كه در دانشگاه آزاد ظاهرا 6 انتخاب و واقعا فقط یك انتخاب دارید.

انتخاب اول

3) در دانشگاه سراسری هر 100 انتخاب از حیث پذیرش، ارزش یكسانی دارند اما ارزش انتخاب ها در دانشگاه آزاد یكسان نیستند.

برای درك بهتر، نحوه ی پذیرش دو دانشگاه را بررسی می كنیم - در دانشگاه سراسری انتخاب های داوطلبان، توسط كامپیوتر نفر به نفر بررسی می شود. یعنی ابتدا رتبه 1 كنكور بررسی می شود بعد نفر دوم و سوم و الی آخر، مثلا اگر نوبت به رتبه ی 4300 رسید. ار انتخاب اول شروع می كند و تا صدمین انتخاب او را بررسی می كند و در هر انتخاب نمره اش رسید، پذیرش صورت می گیرد و بعد به سراخ رتبه 4301 می رود. بنابراین كاملا عادلانه است. اما در دانشگاه آزاد پذیرش به گونه دیگری است. بدین ترتیب كه ابتدا، انتخاب اول تمام داوطلبان را بررسی می كنند و بسته به رتبه داوطلبان، ظرفیت ها پر می شوند. بدین ترتیب بسیاری از رشته- شهرهای پر طرفدار در انتخاب اول پر می شوند. و در مرحله ی بعدی مجددا نمره ی تمام انتخاب دومی ها را مقایسه كرده و پذیرش انجام می دهند. در انتخاب دوم امكان قبولی بسیار سخت تر می شود و نمره ی ترازی كه در انتخاب دوم برای یك رشته ی خاص، لازم است. بسیار بیشتر از هنگامی است كه همان رشته را در انتخاب اول انجام داده باشید. بنابراین عملا شما یك انتخاب دارید. البته اگر دقیقا بگوییم. برای داوطلبان ریاضی و انسانی 2 انتخاب ( انتخاب اول تمام وقت و انتخاب اول پاره وقت) و برای رشته ی تجربی 3 انتخاب (تمام وقت، پاره وقت و پزشكی) نتیجه این كه تمام تمركز خود را روی انتخاب اول بگذارید. حال این سوال پیش می آید آیا انتخاب های بعدی را نیز پر كنیم. پاسخ این است: حتما باید تمام انتخاب ها را پر كرد. چرا كه تمام این موارد امكانی است كه اختیار شما قرار دارد. از تمام امكانات استفاده كنید. از طرفی اگر قبول شدید و نخواستید بروید كسی شما را اجبار نخواهد كرد. توجه كنید انتخاب دوم را طوری پر كنید كه نمره اش از 500 تا 1000 نمره كم تر از انتخاب اول باشد و انتخاب های بعدی هم همین طور.

توان واقعی خود را در نظر بگیرید

وضعیت خود را به طور واقعی ارزیابی كنید. ممكن است بگویید در 6 ماه باقی مانده رشد زیادی خواهم كرد و وضعیت من خیلی خوب خواهد شد. این امر نه این كه ممكن نباشد. اما قاعده ی درست آن است كه وضعیت فعلی خود را مبنا قرار دهید. نه رویا پردازانه اگر توان شما طی مدت باقی مانده بالاتر برود در كنكور سراسری اثر گذار خواهد بود.

یك انتخاب را كمی پایین تر از توان و دیگری را كمی بالاتر در نظر بگیرید

فرض می كنیم یك داوطلب رشته ریاضی انتخاب اول تمام وقت را "ریاضی محض تهران" و انتخاب اول پاره وقت را نیز "ریاضی محض تهران" در نظر گرفته این بدترین نوع انتخاب است.! چرا كه در بهترین حالت نمره ی مورد نیاز هر دو یكسان است. اگر او یكی را قبول نشود دیگری را نیز قطعا قبول نخواهد شد. بنابراین او دو انتخاب نكرده بلكه یك انتخاب داشته و یك شانس را از دست داده است. بنابراین او باید طوری انتخاب كند اگر یكی را قبول نشد دیگری را قبول شود.

چگونگی ارزش یابی توان

نمره ی تراز آزمونهای شما و نمره ی دانشگاه آزاد سال قبل تان ( اگر شركت كرده باشد) می تواند به شما در ارزش یابی تان كمك كند.

تجربه نشان داده است اگر سال قبل سوم بوده اید. نمره ی تراز دانشگاه آزاد شما بین 500 تا 1500 واحد رشد خواهد داشت. اگر فارغ التحصیل بودید و امسال به طور جدی می خوانید، حدود 500 تا 1000 رشد خواهید داشت. و اگر به نمره ی تراز آزمونهای خود نیز بین 500 تا 1000 نمره ی اضافه كنید. نمره ی تقریبی دانشگاه آزاد بدست می آید.

* تاكید

حتما در آزمون دانشگاه آزاد ثبت نام و شركت كنید، و هر دو نظام تمام وقت و پاره وقت را نیز بر گزینید. تجربی ها، پزشكی را نیز شركت كنید. باز تكرار می كنیم. اگر شدید و نخواستید بروید. كسی اجبارتان نمی كند. این امكان با ارزش را از دست ندهید. در ضمن بد نیست بدانید بسیاری از دانشجویان كارشناسی ارشد دانشگاههای معتبر سراسری، لیسانس خود را از دانشگاه آزاد گرفتند و در رقابت بر بقیه پیروز شده اند.

* مشورت كنید

در انتخاب رشته ( به ویژه شهرهایی كه بر می گزینید) حتما با اعضای خانواده خود مشورت كنید و با توافق آنها، انتخاب را انجام دهید و پس از آگاهی از نظر مشاوران مدرسه و سرانجام از تجربه و دانش مشاوران مراكز آموزشی و مرتبط با ما حتما تماس بگیرید.

ضوابط و شرایط

انتخاب رشته دانشگاه آزاد اسلامی
1 - رشته های ستاره دار: این رشته ها ( *در سمت راست رشته درج شده است) فقط باید در انتخاب اول قرار گیرید، در صورتی كه این رشته شهرها در انتخاب های دوم به بعد قرار گیرند، حذف می شوند. تذكر مهم: می توان در رشته ی اول رشته غیر ستاره دار را انتخاب كرد، ولی حتی در اینصورت بازهم نمی توان رشته ستاره دار را در انتخاب هابی بعدی قرار داد.

2 - رشته های مثلث دار: این رشته ها ( كه در واحد های مختلف تهران یافت می شوند) حالت هم پوشانی دارند. یعنی اگر شما یكی از این رشته ها را مثلا در تهران شمال انتخاب نمایید، و همان رشته در تهران جنوب و یا تهران مركز وجود وجود داشته باشد و شما تراز قبولی رشته انتخابی را نیاورده باشید ولی تراز قبولی همان رشته در واحد دیگر ( مثلا تهران جنوب) را آورده باشید، احتمالا شما را در واحد دیگر پذیزش می نمایند.

3 - رشته های غیر پزشكی پاره وقت: در رشته ها ی غیر پزشكی پاره وقت فرد حتما باید بومی باشد. ضوابط بومی بودن در دفترچه ی آزاد قید شده است. ( مثلا فرد متولد آن شهر باشد یا 3 سال آخر تحصیل در آنجا سكونت د اشته باشد و ...) یاد آوری می كنیم بومی بودن استانی است. مثلا اگر كسی در كرج بدنیا آمده، كلیه ی شهرهای استان تهران برای او بومی محسوب می شوند. مثلا تهران - رودهن- دماوند - شهر ری - شهریار و ... تحصیل در رشته های پاره وقت را می توان تا 2 برابر زمان عادی ادامه داد. مثلا رشته ی 4 ساله را می توان تا 8 سال ادامه داد، ولی لزوما این برداشت كه حتما باید زمان بیشتری طول بكشند غلط است و می توان تا 4 سال هم ( اگر نمرات قابل قبول وجود داشته باشد ) آن را تمام كرد.

4- انتخاب فقط ار یك مجموعه: كلیه ی رشته های تمام وقت و پاره وقت باید از یك مجموعه باشند و در غیر اینصورت رشته حذف می شود. مثلا كسی كه رشته ی ریاضی است و می خواهد از گروه خود انتخاب نماید باید از مجموعه ی شماره 1، رشته ی تجربی از مجموعه شماره 2، رشته ی علوم انسانی گروه حقوق از مجموعه ی شماره 3، گروه مدیریت از مجموعه شماره ی 4 و . . . باشد و در صورتی كه رشته هایی از گروه دیگر انتخاب شود، آن رشته حذف می شود. مثلا كسی كه رشته ی ریاضی است، اگر انتخاب اول خود را مهندسی، رشته دوم خود را مدیریت بازرگانی، رشته ی سوم را شیمی كاربردی و رشته ی چهارم خود را زبان انگلیسی انتخاب نماید، غیر از رشته اول بقیه ی رشته ها مربوط به مجموعه های دیگرند و حذف خواهند شد. انتخاب در رشته های پزشكی هم باید همه از همان مجموعه باشند. مثلا دانش آموزی كه رشته ی اول خود را پزشكی مشهد می زند، دیگر حتی رشته ی دامپزشكی یا میكروبیولوژی را نمی تواند در انتخاب های بعدی بگذارد.

5 - جنسیت: به جنسیت پذیرش رشته توجه نمایید. بعضی رشته ها فقط پسر می پذیرند، بعضی فقط دختر و بعضی هر دو جنس را. پس دقت لازم را نمایید. اگر جنسیت پذیرش متناسب با جنسیت خودتان باشد.

6 - ضوابط خاص: به ضوابطی كه در انتهای مجموعه رشته ها در بعضی شهرها قید شده نمایید. مثلا در بعضی شهرها انتهای قید شده: پذیرش دختران در این شهر تنها به شكل بومی می باشد.