۱۳۸۹-۱۲-۹، ۱۱:۳۱ عصر
یكی از رایجترین راههای اخذ وجه از پاركهای خیابانی ومحدود كردن مدت توقف ، استفاده از توقف سنج است . از توقف سنج كه كارل مگی آن را ختراع كرده است برای اولین بار در سال 1935 استفاده شد . به مرور استفاده از توقف سنج گسترش یافت و امروزه در بیشتر شهرهای بزرگ دنیا از آن استفاده می شود .
مهمترین نكاتی كه در انتخاب محلهای مناسب برای نصب توقف سنج باید در نظر گرفت ،عبارت انداز : لزوم عبور آزاد ترافیك ،لزوم دسترسی به محلهای مجاور ،و در نظر گرفتن ظرفیت و فاصله پاركینگهای عمومی از محل مورد نظر . نصب توقف سنج در محل بدون در نظر گرفتن وضعیت مناطق مجاور ، ممكن است باعث ایجاد تراكم در خیابانهای مجاور شود ، زیرا رانندگان برای فرار از پرداخت وجه ممكن است به خیابانهای اطراف رو آورند . به همین دلیل ، برای نصب و استفاده از توقف سنجها باید منطقه ای وسیعتر از منطقه مورد نظر برای نصب توقف سنج را بررسی و مطالعه كرد .
مزایا و معایب استفاده از توقف سنجها . مزیت مهم استفاده از توقف سنجها آن است كه چون علاوه بر محدود بودن زمان توقف باید وجه نسبتاً زیادی هم برای پارك كردن پرداخت ، صاحبان وسایل نقلیه معمولاً از توقفهای طولانی و بیجا اجتناب می كنند و در نتیجه از هر محل پارك چند دفعه در روز استفاده می شود . به علاوه چون محل توقف وسایل نقلیه با خط كشی مشخص شده است ، رانندگان برای پارك كردن دردسر چندانی نخواهند داشت (بر خلاف پاركینگهای خیابانی بدون توقف سنج ) . از مزایای دیگر استفاده از توقف سنج در در آمد قابل توجهی است كه بابت حق توقف عاید می شود و می توان از آن برای بهبود وضع ترافیك استفاده كرد . استفاده از توقف سنج معایبی نیز دارند كه مهمترین آنها از این قرارند :استفاده از توقف سنج اصولاً راه حل كلی و جامعی برای مسئله پاركینگ به شمار نمی رود ؛ چون هر محل پارك باید برای بزرگترین اتومبیلها(یا حداقل قدری بزرگتر از اندازه متوسط اتومبیلها) در نظر گرفته شود قاعدتاً از تعداد محلهای پارك در مقایسه با حالتی كه توقف سنج وجود ندارد كاسته می شود ؛ به ساكنان مناطق مسكونی كه توقف سنج در مجاورت منزل آنها نصب می شود ،از نظر پرداخت حق توقف مخارجی تحمیل می شود ؛به طور كلی ،نصب توقف سنج به زیبایی شهر لطمه می زند كنترل توقفهای خیابانی با توقف سنج وقتی قابل توجیه است كه نتوان با علائمی نظیر ممنوع ،محدودیت زمان توقف و نظایر آنها از توقف وسایل نقلیه در كنار خیابانها جلوگیری كرد . لزوم استفاده از این وسیله غالباً به علت احتیاج مبرم به محل توقف برای بارگیری و تخلیه ،مراجعه به سازمانها و موسسات و عدم وجود پاركینگهای عمومی كافی پیش می آید . در این مواقع ،رانندگان به اجبار علائم مذكور را نادیده می گیرند و حتی گاهی به صورت پهلو به پهلو توقف می كنند .
نصب توقف سنج برای تعیین محل نصب توقف سنجها به اطلاعاتی نیاز است از جمله محل مكانهایی كه برای بارگیری و تخلیه لازم اند و فاصله بین آنها نوع اجناسی كه باید بارگیری یا تخلیه شوند محل ورودی ساختمانها محل لوله های سوخت منازل و ساختمانها ، محل شیر های آتش نشانی ،فاصله تا تقاطعها كه باید توقف ممنوع باشد ،ایستگاههای اتوبوس و محل عبور عابران پیاده . همچنین باید نوع وسایل نقلیه ای كه مجاز به استفاده از توقف سنجها هستند مشخص شود تا اندازه و محل پارك متناسب با آنها در نظر گرفته شود . وسایل نقلیه دیگری نیز نظیر اتومبیلهای آتش نشانی ،آمبولانسها ، وسایل حمل ونقل ادارات و سازمانها كه ناچارند در مكانهای بخصوصی توقف كنند باید مورد نظر قرار گیرد . شاید لازم نباشد كه در تمام مناطق همه توقف سنجها را به توقفهای كوتاه مدت اختصاص داد. شاید بتوان بعضی از محلها را برای توقفهای كوتاه مدت و بعضی دیگر را برای توقف های طولانیتر در نظر گرفت . در این صورت لازم است شكل ظاهری توقف سنجهایی كه برای دو حالت فوق در نظر گرفته می شوند با هم تفاوت داشته باشند تا رانندگان در استفاده از آنها دچار اشتباه نشوند .
به طور كلی طول و عرض مناسب برای هر محل پارك را به ترتیب 6 و 5ر2 متر در نظر می گیرند اما در مواقع اظطراری می توان طول هر محل پارك را به 8 ر5 متر كاهش داد . همیشه باید بین هر چند محل پارك فاصله ای قائل شد تا امكان پیاده و سوار شدن مسافران از وسایل نقلیه دیگر وجود داشته باشد .
مهمترین نكاتی كه در انتخاب محلهای مناسب برای نصب توقف سنج باید در نظر گرفت ،عبارت انداز : لزوم عبور آزاد ترافیك ،لزوم دسترسی به محلهای مجاور ،و در نظر گرفتن ظرفیت و فاصله پاركینگهای عمومی از محل مورد نظر . نصب توقف سنج در محل بدون در نظر گرفتن وضعیت مناطق مجاور ، ممكن است باعث ایجاد تراكم در خیابانهای مجاور شود ، زیرا رانندگان برای فرار از پرداخت وجه ممكن است به خیابانهای اطراف رو آورند . به همین دلیل ، برای نصب و استفاده از توقف سنجها باید منطقه ای وسیعتر از منطقه مورد نظر برای نصب توقف سنج را بررسی و مطالعه كرد .
مزایا و معایب استفاده از توقف سنجها . مزیت مهم استفاده از توقف سنجها آن است كه چون علاوه بر محدود بودن زمان توقف باید وجه نسبتاً زیادی هم برای پارك كردن پرداخت ، صاحبان وسایل نقلیه معمولاً از توقفهای طولانی و بیجا اجتناب می كنند و در نتیجه از هر محل پارك چند دفعه در روز استفاده می شود . به علاوه چون محل توقف وسایل نقلیه با خط كشی مشخص شده است ، رانندگان برای پارك كردن دردسر چندانی نخواهند داشت (بر خلاف پاركینگهای خیابانی بدون توقف سنج ) . از مزایای دیگر استفاده از توقف سنج در در آمد قابل توجهی است كه بابت حق توقف عاید می شود و می توان از آن برای بهبود وضع ترافیك استفاده كرد . استفاده از توقف سنج معایبی نیز دارند كه مهمترین آنها از این قرارند :استفاده از توقف سنج اصولاً راه حل كلی و جامعی برای مسئله پاركینگ به شمار نمی رود ؛ چون هر محل پارك باید برای بزرگترین اتومبیلها(یا حداقل قدری بزرگتر از اندازه متوسط اتومبیلها) در نظر گرفته شود قاعدتاً از تعداد محلهای پارك در مقایسه با حالتی كه توقف سنج وجود ندارد كاسته می شود ؛ به ساكنان مناطق مسكونی كه توقف سنج در مجاورت منزل آنها نصب می شود ،از نظر پرداخت حق توقف مخارجی تحمیل می شود ؛به طور كلی ،نصب توقف سنج به زیبایی شهر لطمه می زند كنترل توقفهای خیابانی با توقف سنج وقتی قابل توجیه است كه نتوان با علائمی نظیر ممنوع ،محدودیت زمان توقف و نظایر آنها از توقف وسایل نقلیه در كنار خیابانها جلوگیری كرد . لزوم استفاده از این وسیله غالباً به علت احتیاج مبرم به محل توقف برای بارگیری و تخلیه ،مراجعه به سازمانها و موسسات و عدم وجود پاركینگهای عمومی كافی پیش می آید . در این مواقع ،رانندگان به اجبار علائم مذكور را نادیده می گیرند و حتی گاهی به صورت پهلو به پهلو توقف می كنند .
نصب توقف سنج برای تعیین محل نصب توقف سنجها به اطلاعاتی نیاز است از جمله محل مكانهایی كه برای بارگیری و تخلیه لازم اند و فاصله بین آنها نوع اجناسی كه باید بارگیری یا تخلیه شوند محل ورودی ساختمانها محل لوله های سوخت منازل و ساختمانها ، محل شیر های آتش نشانی ،فاصله تا تقاطعها كه باید توقف ممنوع باشد ،ایستگاههای اتوبوس و محل عبور عابران پیاده . همچنین باید نوع وسایل نقلیه ای كه مجاز به استفاده از توقف سنجها هستند مشخص شود تا اندازه و محل پارك متناسب با آنها در نظر گرفته شود . وسایل نقلیه دیگری نیز نظیر اتومبیلهای آتش نشانی ،آمبولانسها ، وسایل حمل ونقل ادارات و سازمانها كه ناچارند در مكانهای بخصوصی توقف كنند باید مورد نظر قرار گیرد . شاید لازم نباشد كه در تمام مناطق همه توقف سنجها را به توقفهای كوتاه مدت اختصاص داد. شاید بتوان بعضی از محلها را برای توقفهای كوتاه مدت و بعضی دیگر را برای توقف های طولانیتر در نظر گرفت . در این صورت لازم است شكل ظاهری توقف سنجهایی كه برای دو حالت فوق در نظر گرفته می شوند با هم تفاوت داشته باشند تا رانندگان در استفاده از آنها دچار اشتباه نشوند .
به طور كلی طول و عرض مناسب برای هر محل پارك را به ترتیب 6 و 5ر2 متر در نظر می گیرند اما در مواقع اظطراری می توان طول هر محل پارك را به 8 ر5 متر كاهش داد . همیشه باید بین هر چند محل پارك فاصله ای قائل شد تا امكان پیاده و سوار شدن مسافران از وسایل نقلیه دیگر وجود داشته باشد .
