شهرسازی منظر

شهرسازي منظر: رويکردي نوين در معماري منظر و طراحي شهري
فيضي محسن,رزاقي اصل سينا

وجود مشکلات ناشي از رشد شهرنشيني سريع، بي توجهي به فضاهاي باز، حومه هاي شهري و مسايلي نظيرآن بالاخص در شهرهاي اروپايي و آمريکاي شمالي موجبات بروز رويکردي جديد تحت عنوان شهرسازي منظر را فراهم آورد. از طرفي به دليل تعامل و هم پوشاني هاي زياد ميان رشته هاي معماري منظر و طراحي شهري در دهه هاي اخير و بي توجهي آنها به مساله منظر و فضاي باز به عنوان زير ساخت اصلي شهر در مقابل رويکرد سنتي به معماري به مثابه عنصر اصلي ساخت شهر، بر رشد و تقويت ايده شهرسازي منظر در جوامع آکادميک و حرفه اي جهان افزوده است. پژوهش حاضر با هدف شناخت ماهيت، پيشينه و برخي از مهم ترين تجارب صورت گرفته در اين حوزه ضرورت پرداخت به اين رويکرد را بالاخص در شرايط ايران متذکر مي شود. در اين راستا يافته هاي اين نوشتار بر اين نکته تاکيد دارد که شهرسازي منظر به عنوان گرايشي جديد، مباني نظري، اهداف و موضوعات خود را بيش از همه وامدار رشته هاي معماري منظر و طراحي شهري بوده و واجد ماهيتي ميان رشته اي مي باشد. منظر و فضاي باز به عنوان عناصر اصلي ساخت شهر، تاکيد مرکزي اين رويکرد به شمار مي روند. بررسي شرايط آکادميک نيز نشان مي دهد که دانشگاه هاي اندکي به برگزاري دوره هاي مستقل شهرسازي منظر مي پردازند و عمدتا واحدهاي درسي تحت اين عنوان در برنامه هاي درسي رشته هاي مرتبط به چشم مي خورد



.

كليد واژه: شهرسازي منظر، معماري منظر، طراحي شهري، منظر، فضاي باز