شهـر مجـله نیست که ورق بزنی

شهـر مجـله نیست که ورق بزنی

این روزها در و دیوار شهر تهران پر شده از نقاشی‌‌های رنگارنگ. از درب پست‌های برق گرفته تا دیوار آپارتمان‌های بلند مرتبه؛ و از فضای زیر پل‌ها تا جداره بزرگراهها، همه و همه جولانگاه نقاشانی شده‌اند که اغلب نیز شناخته نیستند؛ چندان که نقاشی‌هایشان نیز هیچ شناسنامه‌ای ندارد.

این روزها در و دیوار شهر تهران پر شده از نقاشی‌‌های رنگارنگ. از درب پست‌های برق گرفته تا دیوار آپارتمان‌های بلند مرتبه؛ و از فضای زیر پل‌ها تا جداره بزرگراهها، همه و همه جولانگاه نقاشانی شده‌اند که اغلب نیز شناخته نیستند؛ چندان که نقاشی‌هایشان نیز هیچ شناسنامه‌ای ندارد.

این که شهرداری تهران هر از چندگاهی موضوعی را در دستور کار قرار دهد و به یکباره تمام هم و غم خود را مصروف آن کند، چیز تازه‌ای نیست. یک زمان تب نصب سرعت گیر در کف خیابان‌ها بالا رفته بود، یک زمان کاشت درخت توت در حاشیه همه خیابان‌ها مد شده بود و حالا نوبت به دیوارهای شهر رسیده که با سرعت شگفت انگیزی نقاشی شوند.

مدیران شهرداری می‌گویند این نقاشی‌ها زیبایی و شادابی را به پایتخت دود گرفته بازگردانده‌اند و در مقابل، عده‌ای هم هستند که این حد از نقاشی دیواری را افراطی ارزیابی می‌کنند و می‌گویند کیفیت نازل نقاشی‌ها، آن‌ها را به تصویرسازی کتاب کودک همانند کرده است.

حد استفاده از نقاشی دیواری در فضاهای شهری کجاست؟ چه روش‌های دیگری غیر از نقاشی‌ دیواری برای زیبایی بیشتر شهر یا پوشاندن نازیبایی‌ها وجود دارد؟ چرا شهرداری تهران تا بدین حد به نقاشی کردن دیوارها علاقه نشان می‌دهد؟ معیارهای این نهاد برای انتخاب نقاشان و موضوعات نقاشی چیست؟ نقاشی‌های فعلی از چه کیفیتی برخوردارند؟ و تجربه جهانی در این باره چگونه است؟ اینها و پرسش‌هایی از این قبیل، موضوع پرونده نقاشی دیواری هستند. پایگاه خبری شهر الکترونیک این پرسش‌ها را با مدیران مربوط در شهرداری تهران و نیز هنرمندان نقاش و کارشناسان حوزه معماری و شهرسازی در میان گذارده است که ماحصل آن را در این صفحه از نظر می گذرانید.

چنین می نماید که پرداختن به این موضوع از این حیث که به تجربه ثابت شده، رفتارهای شهرداری تهران به سرعت در شهرهای دیگر کشور مورد تقلید قرار می‌گیرد، حایز اهمیت باشد. دور از نظر نیست که در آینده‌ای نه چندان دور شاهد گسترش نقاشی دیواری تا دور افتاده ترین و کوچک ترین شهرهای ایران باشیم؛ نه به این دلیل که چنین رویه‌ای درست است بلکه تنها بدین سبب که در شهر تهران صورت گرفته است!