۱۳۹۱-۳-۸، ۰۵:۲۴ عصر
شوخی رضا کیانیان با شهردار
مهر نوشت:
در مراسم اختتامیه چهارمین جشنواره طنز طهران که یکشنبه شب برگزار شد، از هشت نام‌آور و پیشکسوت عرصه طنز مکتوب، سینمایی، انیمیشن و حوزه‌های دیگر تقدیر شد و رضا کیانیان یکی از تقدیرشدگان این جشنواره بود.
این بازیگر پس از دریافت لوح تقدیر گفت: «الان تمام امعاء و احشاء من در حلقومم گیر کرده است. الان که نشسته بودم می‌خواستم از آقای قالیباف بپرسم که همشهری عزیز خودُم! می‌خوام یَک چیزی بگُم. می‌گویند قتل انواع و اقسام دارد. هزار جور می‌توان آدم کشت. یک گونه‌اش این است که آن‌قدر از بچه‌ها کار بکشیم که بمیرند و یک جور هم می‌شود که هوا را آن‌قدر آلوده کرد تا همه با هم بمیریم. اما مسئولش کیست و یقه چه کسی را باید بگیریم؟»
کیانیان در ادامه گفت: «حالا بعد از این حرف جدی یک خاطره هم تعریف کنم. پارسال، روز عاشورا به خانه حافظ احمدی دوست عکاسم رفته بودم که همیشه در آن‌جا خرج می‌گیریم. وقت برگشتن در ماشین، پشت چراغ قرمز ایستاده بودم. راننده ماشین پشتی مرتب بوق می‌زد که حرکت کنم. من هم با دست چراغ قرمز را نشانش می‌دادم. راننده از ماشینش بیرون آمد و فریاد زد: دمت گرم داداش! پس شور حسینی‌ات کجا رفته؟ برو دیگه!»
در مراسم اختتامیه چهارمین جشنواره طنز طهران که یکشنبه شب برگزار شد، از هشت نام‌آور و پیشکسوت عرصه طنز مکتوب، سینمایی، انیمیشن و حوزه‌های دیگر تقدیر شد و رضا کیانیان یکی از تقدیرشدگان این جشنواره بود.
این بازیگر پس از دریافت لوح تقدیر گفت: «الان تمام امعاء و احشاء من در حلقومم گیر کرده است. الان که نشسته بودم می‌خواستم از آقای قالیباف بپرسم که همشهری عزیز خودُم! می‌خوام یَک چیزی بگُم. می‌گویند قتل انواع و اقسام دارد. هزار جور می‌توان آدم کشت. یک گونه‌اش این است که آن‌قدر از بچه‌ها کار بکشیم که بمیرند و یک جور هم می‌شود که هوا را آن‌قدر آلوده کرد تا همه با هم بمیریم. اما مسئولش کیست و یقه چه کسی را باید بگیریم؟»
کیانیان در ادامه گفت: «حالا بعد از این حرف جدی یک خاطره هم تعریف کنم. پارسال، روز عاشورا به خانه حافظ احمدی دوست عکاسم رفته بودم که همیشه در آن‌جا خرج می‌گیریم. وقت برگشتن در ماشین، پشت چراغ قرمز ایستاده بودم. راننده ماشین پشتی مرتب بوق می‌زد که حرکت کنم. من هم با دست چراغ قرمز را نشانش می‌دادم. راننده از ماشینش بیرون آمد و فریاد زد: دمت گرم داداش! پس شور حسینی‌ات کجا رفته؟ برو دیگه!»
