۱۳۹۱-۴-۵، ۰۲:۵۷ عصر
(آخرین ویرایش: ۱۳۹۱-۴-۵، ۰۳:۱۱ عصر، توسط parasto_gh.)
دوست عزیز، این سوالیه که برای اکثریت بچه های شهرسازی در بدو ورود به دانشگاه ایجاد میشه. به نظر من ایراد کار از اونجایی رخ میده که یکی تو کله همه ماها انداخته، شهرسازی همون معماریه.
بیاییم با هم قضیه رو از اول باز کنیم.
هدف ما از خوندن این رشته چیه؟ مسلماً ساماندهی شهرهای قدیم، ساخت و ساز مناسب شهرها و شهرکهای جدید.
پس حوزه فعالیت ما خیلی گسترده است، اونقدر گسترده که یه ساختمون، توش مثل یه آجر برای معمارهاست. معمارها هیچ وقت نمیان خودشون آجر رو درست کنن، پس یه شهرساز هم همینطوره ساختمون که واسمون مثل آجره رو نمیایم خودمون درست کنیم، بلکه اونو میسپاریم به دست معمارها، تا با استفاده از این ساختمونهای مختلف شهر رو بسازیم. این چیدن ساختمونها کنار هم یا جانمایی اونها که مصالح نمیخواد. پس لازم نیست ما مقاومت مصالح بخونیم.
ما درسهای مهمتری داریم که کسی به اهمیت اونها پی نبرده، متأسفانه دیدگاه جامعه ما نسبت به یه مهندس اینه که با کلی عددو رقم و محاسبات سرو کار داشته باشه، اما این اعداد و ارقام همه جا کارساز نیست که هیچ خیلی جاها دردسر ساز هم هست و اینجاست که رشته انعطاف پذیر شهرسازی میاد وسط رشته ای که با هنرمندی خاص خودش، با لطافت روانشناسانه ای که به شهر و مردماش نگاه می کنه، با شناخت جامعه با توجه به اقتصاد، با تأکید بر ویژگی های بومی و جغرافیایی، با علم بر فضاهای مختلف، با توانایی در طراحی شبکه های پویای شهری و هزار تا ویژگی دیگه به همه کمک می کنه.
مثل یک معمار هنرمنده، مثل یک مهندس عمران، از راه و شبکه سرش میشه، اما شهر رو فدای خیابون نمی کنه، شهر رو با خیابون به صلیب نمی کشه، مثل یک جامعه شناس درد مردم رو میفهمه و جرم رو میشناسه، مثل یک روانشناس میفهمه فضا چه تأثیری بر روح و روان انسان میذاره ، مثل یک جغرافی دان میفهمه که کجا خوبه کجا بد، مثل یک اقتصاد دان، مثل یک تاریخ دان، مثل یک برنامه ریز، مثل یک سیاست دان، مثل یک طراح، مثل یک آماردان و مثل هزاران رشته دیگه کار می کنه و از همه مهمتر تنها شهرسازه که می دونه فضا حتماً نباید مدرن باشه تا که دلنشین بشه، فضا باید خاطره انگیز باشه فضا باید حس داشته باشه...
این رشته از زمین تا اسمون با معماری و عمران فرق می کنه
ما مقاومت مصالح و استاتیک نمی خونیم، اما درسهای سخت تری می خونیم، که ظاهر آسونی دارند. و این بیشتر سختش می کنه،
مقاومت مصالح یا استاتیک رو اگر خوب یادنگیری نهایتاً به ساختمونها آسیب می رسونی، اما اگه درسهای شهرسازی رو خوب یادنگیری به روح انسانها آسیب می زنی و این غیرقابل جبرانه.
در ضمن در رابطه با نظام مهندسی پرسیدین، حوزه تخصصی شهرسازی در نظام تفکیک زمینه، که در آماده سازی زمین یاد میگیرید، ما به ساختمونها نظارتی نداریم
بیاییم با هم قضیه رو از اول باز کنیم.
هدف ما از خوندن این رشته چیه؟ مسلماً ساماندهی شهرهای قدیم، ساخت و ساز مناسب شهرها و شهرکهای جدید.
پس حوزه فعالیت ما خیلی گسترده است، اونقدر گسترده که یه ساختمون، توش مثل یه آجر برای معمارهاست. معمارها هیچ وقت نمیان خودشون آجر رو درست کنن، پس یه شهرساز هم همینطوره ساختمون که واسمون مثل آجره رو نمیایم خودمون درست کنیم، بلکه اونو میسپاریم به دست معمارها، تا با استفاده از این ساختمونهای مختلف شهر رو بسازیم. این چیدن ساختمونها کنار هم یا جانمایی اونها که مصالح نمیخواد. پس لازم نیست ما مقاومت مصالح بخونیم.
ما درسهای مهمتری داریم که کسی به اهمیت اونها پی نبرده، متأسفانه دیدگاه جامعه ما نسبت به یه مهندس اینه که با کلی عددو رقم و محاسبات سرو کار داشته باشه، اما این اعداد و ارقام همه جا کارساز نیست که هیچ خیلی جاها دردسر ساز هم هست و اینجاست که رشته انعطاف پذیر شهرسازی میاد وسط رشته ای که با هنرمندی خاص خودش، با لطافت روانشناسانه ای که به شهر و مردماش نگاه می کنه، با شناخت جامعه با توجه به اقتصاد، با تأکید بر ویژگی های بومی و جغرافیایی، با علم بر فضاهای مختلف، با توانایی در طراحی شبکه های پویای شهری و هزار تا ویژگی دیگه به همه کمک می کنه.
مثل یک معمار هنرمنده، مثل یک مهندس عمران، از راه و شبکه سرش میشه، اما شهر رو فدای خیابون نمی کنه، شهر رو با خیابون به صلیب نمی کشه، مثل یک جامعه شناس درد مردم رو میفهمه و جرم رو میشناسه، مثل یک روانشناس میفهمه فضا چه تأثیری بر روح و روان انسان میذاره ، مثل یک جغرافی دان میفهمه که کجا خوبه کجا بد، مثل یک اقتصاد دان، مثل یک تاریخ دان، مثل یک برنامه ریز، مثل یک سیاست دان، مثل یک طراح، مثل یک آماردان و مثل هزاران رشته دیگه کار می کنه و از همه مهمتر تنها شهرسازه که می دونه فضا حتماً نباید مدرن باشه تا که دلنشین بشه، فضا باید خاطره انگیز باشه فضا باید حس داشته باشه...
این رشته از زمین تا اسمون با معماری و عمران فرق می کنه
ما مقاومت مصالح و استاتیک نمی خونیم، اما درسهای سخت تری می خونیم، که ظاهر آسونی دارند. و این بیشتر سختش می کنه،
مقاومت مصالح یا استاتیک رو اگر خوب یادنگیری نهایتاً به ساختمونها آسیب می رسونی، اما اگه درسهای شهرسازی رو خوب یادنگیری به روح انسانها آسیب می زنی و این غیرقابل جبرانه.
در ضمن در رابطه با نظام مهندسی پرسیدین، حوزه تخصصی شهرسازی در نظام تفکیک زمینه، که در آماده سازی زمین یاد میگیرید، ما به ساختمونها نظارتی نداریم
شهر خوب یافتنی نیست...........
ساختنی است.
ساختنی است.
