۱۳۹۱-۶-۱۳، ۰۹:۳۳ صبح
(آخرین ویرایش: ۱۳۹۱-۶-۱۴، ۰۹:۳۳ عصر، توسط seywan_kurd.)
سلام و درود بر همه دوستان
شايد با گذاشتن اين پست براي بعضي از دوستان خيلي عجيب باشه كه تو اين حال و هواي قبولي و اينا چطور حوصله كرده اين پست رو بزاره اما اين خوشي و مسروري و ناراحتي و ... همشون موقت و زود گذرند پس بايد تلاش كرد همه جانبه به مسائل توجه داشته باشيد من ميخوام يه مسائلي كه سال گذشته برام پيش اومده بود رو براتون بازگو كنم :
يادش بخير ترم 7 دانشگام دوران خوبي برام بود من با 12 تا از ترم بالايي هامون كه دانشگاه تموم كرده بودن داشتيم براي ارشد رقابت ميكرديم ديگه اينقد تو درس خوندن و با هم بودن اينقد متچ شده بوديم كه نگو آزمون هاي بعضي از موسسات شركت ميكرديم هميشه با هم درس ميخونديم
بعد از اينكه نتايج مرحله اول اومد رتبه بعضي ها 27-35-36 و... و خودمم 169 شدم بعد اينكه مرحله 2 هم اولين دورش بود كه براي ما شروع شد ديگه همه فك ميكردند من حتما قبول ميشم و از اين جور حرفا و مخصوصا خونوادم براي مرحله 2 خيلي كار نكردم و بيشتر مقالات و تئوري ميخوندم رو عملي و اينا كار نمكيردم تا اينكه مرحله 2 تموم شدم و نتيجه نهايي مشخص شد تو اين همه دوستان تنها من قبول نشدم و دوستاني كه رتبه هاي 300 يا 280 آورده بودن قبول شدن وقتي ديدم تو اون رقابت و اون رفاقتي كه با دوستانم داشتم همه قبول شدن و ميرند خيلي خيلي خيلي برام سخت اومد بيشتر از اين ناراحت بودم كه خونوادم تو روز عيد فطر منتظر بودن چيكار كردم وقتي ديدن قبول نشدم ديگه روز عيد رو فراموش كرديم شايد بعضي وقتا مشكلاتي برام پيش ميومد اما اين يكي خدايش داغونم كرد خيلي افسرده تو فكر ناراحت احساس ميكردم آبروم تو اطرافيانم از بين رفته حني اينقد داغون بودم كه ميخواستم دست به كارهاي خطرناك بزنم اما همين دوستاي گلم كه گفتم خيلي خيلي پيشم ميومدن ميگفتند بابا تو سال اول بود ما سال دوممون بود خودتو با ما مقايسه نكن تو يه سال ديگه وقت داري مطمئنم اگه دوباره بخوني رتبت تك رقمي ميشه خلاصه از اين جور حرفا منم يه كم اوضاعم بهتر شد تا اينكه از اول آبان استارت درس خوندن رو زدم و مابقي ماجرا
به خدا وقتي كه ديم رتبم تك شده همه ناراحتي هايي كه داشتم رو فراموش كردم و اينكه احساس ميكردم آبروم جلو اطرافيانم از بين رفته كه اينجوري هم نبود دوباره برگشت مردم با نگاه سنگين بهم نگا مييكردن يه جوري كه احساس ميكردن بهم جايزه نوبل دادن :)
اين مختصري از مسائل و مشكلاتي بود برام پيش آومد بعضي دوستاني كه امسال قبول نشدن ميدونم حس و حال سال گذشته من رو دارند ولي تلاش كنيد دوباره كه موفقيت بيشتر بهتون نزديكتر بشه منم هركاري از دستم بر بياد براي شما دوستان انجام خواهم داد
پس با توكل به خدا و شجاعت خودتون پس از مدتي استارت درس خوندن رو بزنيد
شايد با گذاشتن اين پست براي بعضي از دوستان خيلي عجيب باشه كه تو اين حال و هواي قبولي و اينا چطور حوصله كرده اين پست رو بزاره اما اين خوشي و مسروري و ناراحتي و ... همشون موقت و زود گذرند پس بايد تلاش كرد همه جانبه به مسائل توجه داشته باشيد من ميخوام يه مسائلي كه سال گذشته برام پيش اومده بود رو براتون بازگو كنم :
يادش بخير ترم 7 دانشگام دوران خوبي برام بود من با 12 تا از ترم بالايي هامون كه دانشگاه تموم كرده بودن داشتيم براي ارشد رقابت ميكرديم ديگه اينقد تو درس خوندن و با هم بودن اينقد متچ شده بوديم كه نگو آزمون هاي بعضي از موسسات شركت ميكرديم هميشه با هم درس ميخونديم
بعد از اينكه نتايج مرحله اول اومد رتبه بعضي ها 27-35-36 و... و خودمم 169 شدم بعد اينكه مرحله 2 هم اولين دورش بود كه براي ما شروع شد ديگه همه فك ميكردند من حتما قبول ميشم و از اين جور حرفا و مخصوصا خونوادم براي مرحله 2 خيلي كار نكردم و بيشتر مقالات و تئوري ميخوندم رو عملي و اينا كار نمكيردم تا اينكه مرحله 2 تموم شدم و نتيجه نهايي مشخص شد تو اين همه دوستان تنها من قبول نشدم و دوستاني كه رتبه هاي 300 يا 280 آورده بودن قبول شدن وقتي ديدم تو اون رقابت و اون رفاقتي كه با دوستانم داشتم همه قبول شدن و ميرند خيلي خيلي خيلي برام سخت اومد بيشتر از اين ناراحت بودم كه خونوادم تو روز عيد فطر منتظر بودن چيكار كردم وقتي ديدن قبول نشدم ديگه روز عيد رو فراموش كرديم شايد بعضي وقتا مشكلاتي برام پيش ميومد اما اين يكي خدايش داغونم كرد خيلي افسرده تو فكر ناراحت احساس ميكردم آبروم تو اطرافيانم از بين رفته حني اينقد داغون بودم كه ميخواستم دست به كارهاي خطرناك بزنم اما همين دوستاي گلم كه گفتم خيلي خيلي پيشم ميومدن ميگفتند بابا تو سال اول بود ما سال دوممون بود خودتو با ما مقايسه نكن تو يه سال ديگه وقت داري مطمئنم اگه دوباره بخوني رتبت تك رقمي ميشه خلاصه از اين جور حرفا منم يه كم اوضاعم بهتر شد تا اينكه از اول آبان استارت درس خوندن رو زدم و مابقي ماجرا
به خدا وقتي كه ديم رتبم تك شده همه ناراحتي هايي كه داشتم رو فراموش كردم و اينكه احساس ميكردم آبروم جلو اطرافيانم از بين رفته كه اينجوري هم نبود دوباره برگشت مردم با نگاه سنگين بهم نگا مييكردن يه جوري كه احساس ميكردن بهم جايزه نوبل دادن :)
اين مختصري از مسائل و مشكلاتي بود برام پيش آومد بعضي دوستاني كه امسال قبول نشدن ميدونم حس و حال سال گذشته من رو دارند ولي تلاش كنيد دوباره كه موفقيت بيشتر بهتون نزديكتر بشه منم هركاري از دستم بر بياد براي شما دوستان انجام خواهم داد
پس با توكل به خدا و شجاعت خودتون پس از مدتي استارت درس خوندن رو بزنيد
