۱۳۹۲-۵-۱۴، ۱۲:۳۱ صبح
فضاهای عمومي مهمترين بخش هاي شهر را تشكيل مي دهند كه يكي از اين فضاها خيابان هاي شهري هستند كه تعاملات اجتماعي و جنب و جوش شهري در آنها به حداكثر كمي و كيفي خود رسيده است. يكي از اصول و ويژگيهاي طراحي خيابان خوانا بودن آن است. ناظري كه چشم به سيماي شهري خوانا دارد وبا آن آشناست ميتواند مظاهر تازه احساسي شهر را بي آنكه خللي به تصوير نخستين واصلي وي از شهر وارد آيد جذب كند و هر عامل تازه با عوامل قديمي در تماس و ارتباط خواهد بودهمچنين جهت يابي برايش آسان خواهد بود و كاملا از محيطي كه در آن زندگي مي كند آگاه خواهد بود و برآن احاطه دارد. شاخصههاي متعددي در خوانايي خيابان نقش دارند كه يكي از مهمترين اين شاخصهها نماي ساختمانها هستند كه جزء عناصر كالبدي خيابان و شهر محسوب ميشوند. نما عنصري است كه امروزه جزء جدائي ناپذير از بدنه شهري محسوب مي گردد. مقاله حاضر كه به صورت توصيفي و تحليلي ميباشد با تكيه بر مفاهيم خوانايي، به گردآوري اصول و شاخصههايي براي هماهنگي و همخواني هر چه بيشتر نما و جدارهها پرداخته و در پايان معيارهايي جهت ايجاد و تقويت منظر خوانا براي خيابانها و مناظر شهري پيشنهاد گرديد.
