ژان نوول ؛ نيويورک

" ژان نوول " از طرح ساختمان 75 طبقه خود در نیویورک که همجوار " موزه هنر های مدرن " است ، پرده برداری کرد. این آسمان خراش در خیابان " 53 " در زمینی به مساحت 1580 متر مربع بنا خواهد شد و شامل هتل ، آپارتمان های مجلل و سه طبقه برای گسترش فضای نمایشگاهی " موما MOMA " خواهد بود [ این فضا حدود 4645 متر مربع زیر بناست و از طبقات دو تا پنج به آن اختصاص داده می شود]. اما اینکه چرا سه طبقه این آسمان خراش به " موزه هنرهای مدرن " اختصاص داده می شود :
حدود سه سال پیش این موزه مبلغ 858 میلیون دلار را برای گسترش موزه هزینه کرد و بخشی از زمینش را که اضافه آمده بود به شرکت " هاینس " به مبلغ 125 میلیون دلار واگذار کرد. اکنون این شرکت می خواهد تا از اعتبار موزه برای ساختمان خود بهره گیرد و به همین منظور بخشی از برج را به موزه اختصاص داده است [ به عبارتی 125 میلیون دلار رفته بازگشته].
رستوران در زیر زمین قرار می گیرند؛ این مسئله باعث می شود تا نمای شیشه ای ساختمان تا پیاده رو هم بیاید. در آینده ای نه چندان دور از آغاز سال 2008 ساخت این پروژه هم شروع می شود.
" نوول " در طراحی این آسمان خراش نهایت استفاده از سایت را کرده است ( به لحاظ مساحت زمین ) با این وجود به سیمای شهر هم توجه داشته است و همین عاملی در پرورش ایده و به عقب رفتن ساختمان شده است که در کل آنرا شبیه به یک مناره می کند و این شمایل ، ساختمان را شاخص می کند. برای رسیدن به همچین فرمی در ساخت آن از فولاد و شیشه استفاده شده است و سازه فولادی به صورت شبکه ای در هم تنیده است. این شبکه متقاطع غیر معمول که در ساخت این آسمان خراش به کار می رود ، دو مزیت برای اثر " نوول " دارد : در درجه اول ساختمان از استحکام بالایی برخوردار است و در درجه دوم امکان نصب تاسیسات تهویه ای 120 آپارتمان این آسمان خراش را در نما فراهم می کند.
" جرالد دی . هاینس " که رئیس هیأت مدیره " هاینس " است می گوید:
« طرح هیجان انگیز " نوول " این پتانسیل را دارد تا به نماد یک ساختمان بین المللی بدل شود » .
*شرکت " هاینس " در دو پروژه " مرکر [ نیویورک] _ Mercer " و " برج سی وان[ پاریس ] _ C1 Tower" با " نوول " مشارکت داشته است.



براي خود اين معمار اين انتخاب کاملا غير منتظره بود.او در سالهاي ماضي بارها انتظار اين جايزه را داشت ولي امسال مطمئن شد که کنارش نگذاشته اند. هيات داوران نوول را به اين خصوصيات ستود: تلاش مسمتر به عنوان معمار, کوشش براي تجربه هاي جديد, نواوري در تمام فرمهايش. بر خلاف کارهاي اغلب ليدر هاي حرفه, کارهاي نوول از استيل و فرم واحد و تکراري تبعيت نميکند.به گفته ي خودش هر ساختماني براي خودش داستاني دارد و ادامه پژوهشيست جداگانه. اقليم بر کارهاي او نقش ميزند,باد هم همينطور و حتي رنگ ابنيه ي اطراف.
نوول اگاهانه از ساختمانهاي عام دوري ميکند. ساختمانهايي که به قول خودش متاسفانه در بسيار از اثار معماري معاصر ديده ميشود. او ساختمان رابه روالي متفاوت ميسازد. با منطقي متفاوت و رنگي متفاوت. تلاش او اينست که بنايي بسازد براي يک مکان کاملا مشخص و زماني مشخص. از نظر او ساختمان موجوديست زنده که نبايد هيچ ساختمان ديگري را ناراحت کند.
وقتي که او در سال 1981 برنده ي مسابقه ي معماري ساختمان "انستيتو جهان عرب" در پاريس شد درهاي شهرت به روي او باز شد. نماي نامتعارف ان با ديافراگم هايي که باز و بسته ميشوند,شدت نور را در اتاق هاي ساختمان تنظيم ميکنند: ترکيبي از عناصر معماري عربي و فناوري نوين. امروزه در دفتر معماري او در پاريس 140 نفر کار ميکنند و شعبه هاي دفتر نيز در لندن, کپنهاگ, نيويورک, مادريد و بارسلون فعالند. همکاران او در 13 کشور جهان بر روي بيش ار 40 پروژه دارند کار ميکنند.
در کارنامه ژان نوول جوايز و نشان هيزيادي هست. از جمله: نشان افسري هنري فرانسه, شير طلايي دوسالانه ونيز, مدال طلاي تنستيتو معماران بريتانيا Riba, جايزه بارومين, جايزه امپراطوري ژاپن و الي اخر. نوول که در روز دوم ژوئن 2008 جايزه خود را در سالن کنگره کتابخانه واشنگتن خواهد گرفت, پس از کريستين پورتسام پارک, دومين فرنسوي است که پريتزکري شده است.