۱۳۹۲-۱۰-۳۰، ۱۱:۲۲ صبح
¯ این شعرو واسه یکی از بچه های کلاسمون گفتم که اسمش در شعر مشخصه 
(یادگاری برای 89 بجنووورد)
به نام خداوند جان آفرین همان آفریننده ی مش رحیم
¯
خداوند غاز و خداوند فیل همان آفریننده ی ریش سبیل
¯
سخن می برم زان یکی بی نما رحیم نام است و بی دست وپا
¯
بسی خود شیرین وبسی بد ادا همه دانند که دارد فقط ادعا
¯
همی لوس است و پر دردسر فدایش مادر که هست تک پسر
¯
شگفتا ندانم که است در کمین؟ نگنجد در این باورم همچو این
¯
بود شرط گر دختری خواهدش بباید زند ریش سبیل تا تهش
¯
نه اینکه شود نازک آن ابروان که شاید برد دل ز این دختران
¯
چه گویم ز این گردش روزگار که گشتم بدین بد گوهر همجوار
(یادگاری برای 89 بجنووورد)به نام خداوند جان آفرین همان آفریننده ی مش رحیم
¯
خداوند غاز و خداوند فیل همان آفریننده ی ریش سبیل
¯
سخن می برم زان یکی بی نما رحیم نام است و بی دست وپا
¯
بسی خود شیرین وبسی بد ادا همه دانند که دارد فقط ادعا
¯
همی لوس است و پر دردسر فدایش مادر که هست تک پسر
¯
شگفتا ندانم که است در کمین؟ نگنجد در این باورم همچو این
¯
بود شرط گر دختری خواهدش بباید زند ریش سبیل تا تهش
¯
نه اینکه شود نازک آن ابروان که شاید برد دل ز این دختران
¯
چه گویم ز این گردش روزگار که گشتم بدین بد گوهر همجوار
