روز دوستیها ،ولنتاین مبارککک

دل من دیر زمانیست
که میپندارد
دوستی نیز گلی ست
مثل نیلوفر و وناز
ساقه ترد وظریفی دارد
بی گمان سنگدل است
آنکه روا میدارد
جان این ساقه نازک را دانسته بیازارد.
در زمینی که ضمیر من وتوست
از نخستین دیدار
هرسخن هر رفتار
دانه هایی ست که می افشانیم..
برگ وباری ست که می رویانیم..
آب وخورشید نسیمش مهر است..
گر بدان گونه که بایست به بار آید..
زندگی را به دل انگیز ترین چهره بیاراید..
انچنان با تو بیامیزد این روح لطیف
که تمنای وجودت همه او باشد وبس
بی نیازت سازد از همه چیز وهمه کس
زندگی گرمی دلهای به هم پپیوسته است
تا در آن دوست نباشد همه درها بسته است
در ضمیرت اگر این گل ندمیده ست هنوز
عطر جان پرور عشق
گر به صحرای نهادت نوزیدست هنوز
دانه ها را باید از نو کاشت
آب وخورشید ونسیمش را از مایه جان
خرج می باید کرد..
رنج می باید برد..
دوست می باید داشت...
با نگاهی که در آن شوق برآرد فریاد
با سلامی که در آن نور ببارد لبخند
دست یکدیگر را بفشاریم به مهر
جان دل هامان را مالا مال از یاری و غمخواری
بسپاریم به هم
بسراییم به آواز بلند
شادی روح تورا
ای دیده به دیدار تو شاد
باغ جانت همه وقت از اثر صحبت دوست
تازه ، عطرافشان ،گلباران باد


ممنون از مهندس انصاری عزیز بابت تاپیک قشنگشون . روز دوستی ها مبارک