۱۳۹۳-۲-۱۳، ۱۱:۱۳ عصر
(۱۳۹۳-۲-۱۱، ۰۳:۱۰ عصر)atelieahjam نوشته است: با عرض سلام و وقت بخیر
بنده با نظر مهندس shahbaz گرامی ( چنانچه نظر شخصی خودشان باشد ) از بابت وارداتی بودن باغ ایرانی هم عقیده نیستم ،
همانطور که برای باغ ایرانی اشاره به این داریم که از خصوصیات و ویژگی های خاصی از جمله ( تقارن, سلسله مراتب, هارمونی, تسلسل و وحدانیت و سیر به مرکز ویژگی های اصلی تمامی باغ های ایرانی است. استفاده در حجم انبوه از عنصر آب و سعی در تعدیل حرارت محیط بی شک مهم ترین بخش باغ ایرانی است. ) برخوردار می باشند . آیا سایر تمدن هایی که گفته شده باغ ایرانی از آنجا و از آنها گرفته شده آیا همین ویژگی ها را در خود دارند ، اگر چنین نباشد نباید چنین فکری نیز کرد.
با توجه به اینکه هر ملت و تمدنی دارای فرهنگ خاص خود می باشد، بنابراین تمامی اصول فرهنگی اعتقادی و آداب و روسوم جامعه خود را در خلق آثار هنری شان مانند ( حجاری نقاشی موسیقی معماری و غیره ) بکار می گیرند، و با این نشانه هاست که مردم جهان می توانند یکدیگر را بشناسند و با دیدن یا شنیدن یک اثر کاملا برایشان در ذهنشان تصویرسازی گشته و روشن میشود که آن اثر هنری از چه فرهنگ و تمدنی است.
در باغ سازی نیز تمدن ها آنچه که میراث فرهنگی شان است را در طراحی و شکل دهی به باغ رعایت کرده اند و به همین جهت به باغ ژاپنی باغ ژاپنی می گویند و به باغ ایرانی باغ ایرانی می گویند. باغ ایرانی نیز برگرفته از فرهنگ ایرانی است و ریشه در فرهنگ همین سرزمین دارد.
با تشکر فراوان ، موفق باشید
مشخصا یک نظر نبوده, اگر به روند شکل گیری باغ ها در شهر های نقاط گرم زمین دقت کنید به خصوص بابل میبینید که پیش از ایرانیان تمامی این موارد در سایر نمونه ها وجود داشته!
هنر ایرانیان در جمع آوری تمام نقاط قوت این طرح ها در یک نمونه بوده است و جای شکی در این نیست!
اما تفاوت اساسی بین باغ ایرانی و بابلی وجود ندارد!
در نهایت تعامل بین معماری و شهرسازی جهان از روزگاران قدیم نشانه ضعف نبوده بلکه نشانه قدرت بوده, میبینیم که در دوره هایی مانند زندیه یا هر دوره دیگر که این تعامل مخدوش شده در علم و هنر و صنعت حاصلی جز عقب ماندگی نداشته!
امروزه هم ما با شناخت نمونه های جهانی و بومی سازی سعی در انجام کاری مشابه داریم مگر جز این هست؟
