۱۳۸۹-۱۲-۸، ۰۹:۲۰ عصر
به طوركلی تمامی این طرح‌ها و نقش‌ها براساس تفكر ایرانی خلق شده‌اند و با روحیه ما سازگارند. هرچند افرادی با ملیت‌های دیگر هم با دیدن آنها به وجد می‌آیند و هنر ایران زمین را تحسین می‌كنند، اما چه بهتر كه در روند مدرن شدن معماری، به شكل صحیح ظاهر شویم و هنرهای خود را در كنار خلاقیت‌هایمان به كار بگیریم.
البته این مساله بسیار مهم است كه پرداختنایران بیش از حد به این نقش‌ها در یك بنا، آن را به سمت بیهودگی و تجمل می‌برد و از زیبایی خارج می‌كند. بنابراین بهتر است از این نقوش در جهت حفظ اصول معماری و تزئینات ایرانی استفاده شود. در واقع كاربرد درست و به‌جای نقوش بسیار مهم است تا علاوه بر زیباتر كردن ساختمان، ارزش نقش از بین نرود و جایگاهش حفظ شود.
از نقوش هندسی حتی در فضاهای داخلی ساختمان هم می‌توان استفاده كرد و زیبایی و اصالت را به خانه‌های ایرانی آورد. به عنوان مثال در طراحی كاغذ دیواری، در و پنجره، كف‌پوش‌ها، گچ‌بری و ... این نقوش كاملا قابل استفاده هستند. همان‌گونه كه حتی تا یك دوره قبل (یعنی تا زمان پهلوی) نیز در بناهای مختلف تا حدی كاربرد داشته‌اند ولی امروز فقط به مساجد و برخی اماكن مهم محدود شده‌اند.
تلفیقی از معماری مدرن و معماری سنتی می‌تواند بافت شهر و سبك‌های متداول را كمی تغییر دهد. مثلا همین نقوش را می‌توان بر روی كاشی یا شیشه اجرا كرد و به عنوان تابلو یا یك نماد زینت‌بخش در قسمتی از خانه نصب كرد. یا به صورت هنر مشبك‌سازی، منبت یا معرق در پارتیشن، در و پنجره از آن استفاده كرد.
شكل زیباتر و شكیل‌تر این نقش‌ها استفاده از پاركت، كف‌پوش، سنگ‌فرش و حتی سرامیك‌فرش است كه معمولا به شیوه معرق اجرا می‌شود و طرح‌های زیبایی را رقم می‌زند.
تمامی این موارد، نمونه‌هایی از نحوه استفاده از این نقش‌های سنتی و اصیل در بناها و فضاهای امروزی هستند كه به صورت تركیبی با ایده‌های تازه و سبك‌های نو، می‌توانند محیط‌هایی جذاب و زیبا به وجود آورند و كمكی باشند تا معماری ایرانی را زنده كنیم و به نوعی جلوه‌های هنر خود را به نمایش بگذاریم.
