غلام محمد میمنه گی درسال ۱۲۵۲ شمسی در شهر میمنه به دنیا آمد.او یکی از هنرمندان بزرگ در عرصه نقاشی، میاناتوری و تصویرگری در افغانستان بود. علاوه برنقاشی در معماری و سرودن شعر نیز مهارت داشت و هم جز سیاستمداران دوره مشروطیت خواهان بود. او عضوحزب سری ملی مشروط خواهان بود.
زندگی نامه استاد
غلام‌محمد فرزند عبدالباقی مینگ باشی از خانواده‌ای ملیت ازبک ( ترک تبار) در شهر میمنه ولایت فاریاب افغانستان زاده شد. پدر میمنه‌گی که یکی از شخصیت‌های سرشناس قوم ازبک در زمان امیر عبدالرحمن خان در شهر میمنه بود، پدر میمنه گی بنا بر رویات همکاری با سردار محمد ایوب خان داشت.فامیل میمنه گی همراه با چند تن دیگر به کابل اعزام شدند. و پس از چندی، در آنجا به قتل رسیدن به گفته نصیر مهرین، بعد از شورش نافرجام، سردار اسحاق خان عموزاده امیر عبدالرحمان خان محکوم به اعدام گردید.پدر میمنه گی از میرهای ترکستان(شمال افغانستان )، میمنه بود که تحت حاکمیت میر دلاور خان قرار داشت. پس از جنگ‌های طولانی شمال سرانجام میر دلاور خان و عبدالباقی خان "مینگ باشی" (سر لشکر سپاه هزار نفری یا هزاره) و جمعی از بزرگان میمنه با این عهد که در امان باشند، تسلیم سردار محمداسحق خان شدند و میمنه به قلمرو امیر عبدالرحمان خان الحاق شد. سپس، میر دلاور خان و عبدالباقی خان و دیگر بزرگان میمنه همراه با خانواده‌های خود به کابل اعزام شدند. اما امیر عبدالرحمن خان همه آنها را در عقرب سال ۱۳۰۱ هجری قمری، در عقب بالا احصار کابل سر برید.[۱] و استاد از سایه پدر محروم گشت.استاد الی هفت سالگی درمیمنه حیات بسر میبرد.سپس به دستور امیر جبرادر کابل در سرای نورمحمد گذر قاضی فیض اله شهر کابل اقامت گزین شد.انها تحت نظارت شدید دستگاه حاکم قرار داشتند. امیر به مادر استاد سال30 روپیه و به استاد سال 5 روپیه بخور نمیردر سال میداد.میمنه گی از کودکی به نقاشی علاقمند بود.او درسن 9 سالگی اغاز به نقاشی نموده درسن 13 سالگی از معارت زیاد درفن نقاشی برخود دار بود.میمنه گی درست درسن 9 سالگی قرار داشت که فکرباز گشت به میمنه در افکارش خطورنمود.او تقاضا نامه نوشت که دران تصویر یک پرنده زیبا را رسم نموده به وسیله عبدالقدوس خان به امیر ارسال نمود. امیر با دیدن تصویرتعجب میکند که چطور یک پسر 9 ساله چنین تصویرزیبا را نقاشی کرده باشد.امیر این پسر را خواست تارسامی را خوبتر فراگیرد.و از رفتن به میمنه مانع شد.میمنه گی پس از ان رسم که بعدا بنام پرنده نجات مسما شد رسامی را نزد جان گری انگلیس که طبیب امیر بود یاد گرفت.استاد در عهد امیر حبیب اله خان رسام دربار بود.اودر گروه جنبش مشروطه خواهان نیز شامل بود.به همین منظور مدت را در زندان بسر برد. در زمان شاه امان لله بند و نظارت بالای استاد دور شد.ولی درزمان نادر شاه خان و هاشم خان صدراعظم تمامی خانواده میمنگی امید و سرخابی تحت نظارت درامده بود.استاد سفرهای به المان فرانسه و هند نموده بود.بلاخره در روز چهاشنبه ساعت چهار صبح مورخ 5قوس سال1314 فمری به عمر 72 سالگی چشم از جهان میپوشد. ودر زیارت عاشقان عارفان کابل بخاک سپرده میشود.
منبع:
* دوکتورعنایت اله شهرانی استاد فاکولته هنرهادرکتاب هنر در افغانستان.در مورد استاد غلام محمد
* جلد سوم کتاب سراج التواریخ صفحات428-429
* اکادمیسن دستگیر پنجشیری درسایدتاجیک پرس
* جنبش مشروطه خواهان صفحه 16 نوشته علامه حبیبی
* افغانستان در مسیر تاریخ نوشته میر غلام محمد غبار جلداول صفحه 660
* سایت فردا نشریه افغان فلم به یاد سخصیت چند بعدیشادروان غلام محمد میمنه گی
* ویدو ها
* پرفیسور عنایتاله شهرانی در یوتوب
* داود امید نوحه غلام محمد میمنه گی
* دوکتور عنایت اله فرهمند
زندگی نامه استاد
غلام‌محمد فرزند عبدالباقی مینگ باشی از خانواده‌ای ملیت ازبک ( ترک تبار) در شهر میمنه ولایت فاریاب افغانستان زاده شد. پدر میمنه‌گی که یکی از شخصیت‌های سرشناس قوم ازبک در زمان امیر عبدالرحمن خان در شهر میمنه بود، پدر میمنه گی بنا بر رویات همکاری با سردار محمد ایوب خان داشت.فامیل میمنه گی همراه با چند تن دیگر به کابل اعزام شدند. و پس از چندی، در آنجا به قتل رسیدن به گفته نصیر مهرین، بعد از شورش نافرجام، سردار اسحاق خان عموزاده امیر عبدالرحمان خان محکوم به اعدام گردید.پدر میمنه گی از میرهای ترکستان(شمال افغانستان )، میمنه بود که تحت حاکمیت میر دلاور خان قرار داشت. پس از جنگ‌های طولانی شمال سرانجام میر دلاور خان و عبدالباقی خان "مینگ باشی" (سر لشکر سپاه هزار نفری یا هزاره) و جمعی از بزرگان میمنه با این عهد که در امان باشند، تسلیم سردار محمداسحق خان شدند و میمنه به قلمرو امیر عبدالرحمان خان الحاق شد. سپس، میر دلاور خان و عبدالباقی خان و دیگر بزرگان میمنه همراه با خانواده‌های خود به کابل اعزام شدند. اما امیر عبدالرحمن خان همه آنها را در عقرب سال ۱۳۰۱ هجری قمری، در عقب بالا احصار کابل سر برید.[۱] و استاد از سایه پدر محروم گشت.استاد الی هفت سالگی درمیمنه حیات بسر میبرد.سپس به دستور امیر جبرادر کابل در سرای نورمحمد گذر قاضی فیض اله شهر کابل اقامت گزین شد.انها تحت نظارت شدید دستگاه حاکم قرار داشتند. امیر به مادر استاد سال30 روپیه و به استاد سال 5 روپیه بخور نمیردر سال میداد.میمنه گی از کودکی به نقاشی علاقمند بود.او درسن 9 سالگی اغاز به نقاشی نموده درسن 13 سالگی از معارت زیاد درفن نقاشی برخود دار بود.میمنه گی درست درسن 9 سالگی قرار داشت که فکرباز گشت به میمنه در افکارش خطورنمود.او تقاضا نامه نوشت که دران تصویر یک پرنده زیبا را رسم نموده به وسیله عبدالقدوس خان به امیر ارسال نمود. امیر با دیدن تصویرتعجب میکند که چطور یک پسر 9 ساله چنین تصویرزیبا را نقاشی کرده باشد.امیر این پسر را خواست تارسامی را خوبتر فراگیرد.و از رفتن به میمنه مانع شد.میمنه گی پس از ان رسم که بعدا بنام پرنده نجات مسما شد رسامی را نزد جان گری انگلیس که طبیب امیر بود یاد گرفت.استاد در عهد امیر حبیب اله خان رسام دربار بود.اودر گروه جنبش مشروطه خواهان نیز شامل بود.به همین منظور مدت را در زندان بسر برد. در زمان شاه امان لله بند و نظارت بالای استاد دور شد.ولی درزمان نادر شاه خان و هاشم خان صدراعظم تمامی خانواده میمنگی امید و سرخابی تحت نظارت درامده بود.استاد سفرهای به المان فرانسه و هند نموده بود.بلاخره در روز چهاشنبه ساعت چهار صبح مورخ 5قوس سال1314 فمری به عمر 72 سالگی چشم از جهان میپوشد. ودر زیارت عاشقان عارفان کابل بخاک سپرده میشود.
منبع:
* دوکتورعنایت اله شهرانی استاد فاکولته هنرهادرکتاب هنر در افغانستان.در مورد استاد غلام محمد
* جلد سوم کتاب سراج التواریخ صفحات428-429
* اکادمیسن دستگیر پنجشیری درسایدتاجیک پرس
* جنبش مشروطه خواهان صفحه 16 نوشته علامه حبیبی
* افغانستان در مسیر تاریخ نوشته میر غلام محمد غبار جلداول صفحه 660
* سایت فردا نشریه افغان فلم به یاد سخصیت چند بعدیشادروان غلام محمد میمنه گی
* ویدو ها
* پرفیسور عنایتاله شهرانی در یوتوب
* داود امید نوحه غلام محمد میمنه گی
* دوکتور عنایت اله فرهمند
