۱۳۹۰-۱۲-۵، ۰۶:۱۳ عصر
رتبه سرعت اینترنت ایران در میان کشورهای جهان
شرق نوشت:
براساس آمارهاي سايت NetIndex از ميان ۱۷۰كشور جهان، كشور ايران در رتبه ۱۶۴ ميانگين سرعت اينترنت قرار گرفته است كه برخي از كشورهايي كه از ما جلوتر هستند شامل: افغانستان هشت رتبه بالاتر از ما، عراق ۱۰ رتبه بالاتر از ما، مغولستان ۱۲۰ رتبه بالاتر از ما و قرقيزستان ۱۱۵ رتبه بالاتر از ايران هستند.
اين در حالي است كه قيمت اينترنت در ايران گران‌ترين قيمت ممكن در دنيا به نسبت سرعت و كيفيت و حجم دانلود است. براي مثال در كشور بلغارستان به ازاي هر ۱Mbps قيمتي كه دريافت مي‌شود، ۶۷/۰ دلار در ماه است. قيمت معمول يك سرويس ۴۰ مگابيتي با حجم نامحدود ماهيانه در دنيا حدود ۳۰ دلار در ماه است.
از طرفي رفع محدوديت حجمي در استفاده از اينترنت پرسرعت كه اكنون سه سال از تصويب آن مي‌گذرد، هرگز اجرايي نشد و علت آن هم كاهش سرعت اعلام شد. زيرا هر كاربر در واقع از جرياني در اينترنت استفاده مي‌كند كه اشتراكي بين وي و حداقل ۱۰ نفر ديگر است. همچنين قيمت اينترنت ۲۵۶ كيلوبيت و ۵۱۲ كيلوبيت به صورت اختصاصي و غيراشتراكي با حجم ماهيانه ۸۰ و ۱۶۰ گيگابايت برابر تقريبا۲۶۰ و ۵۲۰ هزار تومان است. با اين قيمت شما در استاندارد جهاني مي‌توانيد به مدت دو سال از اينترنت پرسرعت با سرعت بالاي ۵۰ مگابيت و حجم نامحدود بهره‌مند شويد.
حال با تمامي موارد ياد شده، وضعيت اينترنت در ايران در حالي مطرح مي‌شود كه ارايه خدمات اينترنت در ايران با محدوديت سرعت دسترسي و پهناي باند براي كاربران خانگي همراه است و متاسفانه از زماني كه اين محدوديت‌ها اعمال شده است، مسوولان به‌صورت روشن و واضح دليل وضع اين محدوديت‌ها را بيان نكرده‌اند.
محمد سليماني، وزير سابق وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات در توضيح اين محدوديت، پهناي باند ۵۶ كيلوبيت را براي كاربران خانگي، دانشگاه‌ها و حتي براي دانلود كتاب‌هاي ۵۰۰ صفحه‌اي مناسب مي‌داند. اين فقط نظر وزير سابق نبوده و رضا تقي‌پور نيز چند هفته قبل سرعت ۱۲۸ كيلوبيت را براي كاربران اينترنت كافي دانست.
عليرضا شيرازي، مدير بلاگفا در اين‌باره مي‌گويد: با توجه به اظهارنظرهاي اشاره شده به نظر مي‌رسد كه تنها دليلي كه براي وضع اين محدوديت وجود داشته كافي بودن اين پهناي باند براي كاربران خانگي از ديدگاه مسوولان است. به گفته او اگرچه مي‌توان گفت اين سرعت براي خواندن اي‌ميل‌ها يا صفحات وب كافي است، اما همه ما مي‌دانيم كه تنها كاربرد اينترنت خواندن اي‌ميل‌ها، اخبار متني سايت‌هاي خبري يا كتاب نيست.
بهروزرساني سيستم عامل، نرم‌افزارهاي آنتي ويروس و دريافت نسخه جديد نرم‌افزارهاي پركاربرد به‌خصوص از آنجا كه به امنيت اطلاعات كاربران مرتبط بوده، نيازي مهم است كه با توجه به حجم چند ده مگابايتي بسته‌هاي بهروزرساني و نسخه‌هاي جديد نرم‌افزارها با سرعت فعلي اينترنت كاربران خانگي اگرچه امكان‌پذير است اما مي‌تواند بسيار وقت‌گير باشد. در كنار اين مسايل بايد قطعي‌هاي مكرر را نيز قرار داد تا مساله حقوق كاربران اينترنت بيشتر مدنظر قرار گيرد.
احمد پورنگ‌نيا، معاون شركت ارتباطات زيرساخت در اين‌باره بيان مي‌كند، قطع لينك‌هاي ارتباطي به طور نرمال در بعضي مواقع اتفاق مي‌افتد كه به سرعت نيز مشكل آن حل مي‌شود اما اين به معناي مشكل در شبكه ارتباطات زيرساخت نيست.
به گفته او ممكن است لينك‌هاي ارتباطي در برخي نواحي دچار قطعي شوند اما اين درصدي نيست كه بتواند اينترنت مملكت را قطع كند و محسوس هم نخواهد بود. كارشناسان معتقدند قطع لينك‌هاي ارتباطي موضوع پيچيده و تازه‌اي نيست و تقريبا در اغلب كشورها به دلايل مختلفي ممكن است اتفاق بيفتد اما آنچه كه اينترنت كشور ما را از ديگر كشورها متمايز مي‌كند مربوط به عدم اطلاع‌رساني و ناديده گرفتن حقوق كاربران و نبود پيش فرضي به نام SLA در قرارداد مشتركان در صورت قطعي‌هاي مكرر يا مقطعي است.
گزارش‌هاي منتشر شده از وضعيت سرعت اينترنت در دنيا نشان مي‌دهد «ايران» در ميان كشورهايي با سرعت اينترنت كمتر از يك مگابيت بر ثانيه قرار دارد و اين در حالي است كه در تايوان سرعت متوسط اينترنت پنج مگابيت بر ثانيه، نيوزيلند ۲/۳ مگابيت بر ثانيه، آمريكا پنج مگابيت بر ثانيه و استراليا ۹/۲ مگابيت بر ثانيه است.
در همين حال در ايتاليا حداكثر سرعت اينترنت ۱۳ مگابيت بر ثانيه و سرعت متوسط اينترنت ۳/۳ مگابيت بر ثانيه است. در اين كشور ۵/۷ درصد از اتصالات بيش از پنج مگابيت بر ثانيه و ۸۲ درصد بيش از دو مگابيت بر ثانيه است و كمتر از ۳/۱ درصد از كاربران اين كشور از سرعت ۲۵۶ كيلوبيت بر ثانيه استفاده مي‌كنند. سرعت متوسط اينترنت در اسپانيا نيز برابر با ۸/۲ مگابيت بر ثانيه و در پرتغال برابر با ۲/۳ مگابيت بر ثانيه است.
در آفريقاي جنوبي متوسط سرعت اتصال به اينترنت كمتر از دو مگابيت بر ثانيه است و اين كشور نيز مانند ايران در ميان ۸۶ كشوري قرار دارد كه از سرعت متوسط كمتر از يك مگابيت بر ثانيه برخوردارند.
براساس آمارهاي سايت NetIndex از ميان ۱۷۰كشور جهان، كشور ايران در رتبه ۱۶۴ ميانگين سرعت اينترنت قرار گرفته است كه برخي از كشورهايي كه از ما جلوتر هستند شامل: افغانستان هشت رتبه بالاتر از ما، عراق ۱۰ رتبه بالاتر از ما، مغولستان ۱۲۰ رتبه بالاتر از ما و قرقيزستان ۱۱۵ رتبه بالاتر از ايران هستند.
اين در حالي است كه قيمت اينترنت در ايران گران‌ترين قيمت ممكن در دنيا به نسبت سرعت و كيفيت و حجم دانلود است. براي مثال در كشور بلغارستان به ازاي هر ۱Mbps قيمتي كه دريافت مي‌شود، ۶۷/۰ دلار در ماه است. قيمت معمول يك سرويس ۴۰ مگابيتي با حجم نامحدود ماهيانه در دنيا حدود ۳۰ دلار در ماه است.
از طرفي رفع محدوديت حجمي در استفاده از اينترنت پرسرعت كه اكنون سه سال از تصويب آن مي‌گذرد، هرگز اجرايي نشد و علت آن هم كاهش سرعت اعلام شد. زيرا هر كاربر در واقع از جرياني در اينترنت استفاده مي‌كند كه اشتراكي بين وي و حداقل ۱۰ نفر ديگر است. همچنين قيمت اينترنت ۲۵۶ كيلوبيت و ۵۱۲ كيلوبيت به صورت اختصاصي و غيراشتراكي با حجم ماهيانه ۸۰ و ۱۶۰ گيگابايت برابر تقريبا۲۶۰ و ۵۲۰ هزار تومان است. با اين قيمت شما در استاندارد جهاني مي‌توانيد به مدت دو سال از اينترنت پرسرعت با سرعت بالاي ۵۰ مگابيت و حجم نامحدود بهره‌مند شويد.
حال با تمامي موارد ياد شده، وضعيت اينترنت در ايران در حالي مطرح مي‌شود كه ارايه خدمات اينترنت در ايران با محدوديت سرعت دسترسي و پهناي باند براي كاربران خانگي همراه است و متاسفانه از زماني كه اين محدوديت‌ها اعمال شده است، مسوولان به‌صورت روشن و واضح دليل وضع اين محدوديت‌ها را بيان نكرده‌اند.
محمد سليماني، وزير سابق وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات در توضيح اين محدوديت، پهناي باند ۵۶ كيلوبيت را براي كاربران خانگي، دانشگاه‌ها و حتي براي دانلود كتاب‌هاي ۵۰۰ صفحه‌اي مناسب مي‌داند. اين فقط نظر وزير سابق نبوده و رضا تقي‌پور نيز چند هفته قبل سرعت ۱۲۸ كيلوبيت را براي كاربران اينترنت كافي دانست.
عليرضا شيرازي، مدير بلاگفا در اين‌باره مي‌گويد: با توجه به اظهارنظرهاي اشاره شده به نظر مي‌رسد كه تنها دليلي كه براي وضع اين محدوديت وجود داشته كافي بودن اين پهناي باند براي كاربران خانگي از ديدگاه مسوولان است. به گفته او اگرچه مي‌توان گفت اين سرعت براي خواندن اي‌ميل‌ها يا صفحات وب كافي است، اما همه ما مي‌دانيم كه تنها كاربرد اينترنت خواندن اي‌ميل‌ها، اخبار متني سايت‌هاي خبري يا كتاب نيست.
بهروزرساني سيستم عامل، نرم‌افزارهاي آنتي ويروس و دريافت نسخه جديد نرم‌افزارهاي پركاربرد به‌خصوص از آنجا كه به امنيت اطلاعات كاربران مرتبط بوده، نيازي مهم است كه با توجه به حجم چند ده مگابايتي بسته‌هاي بهروزرساني و نسخه‌هاي جديد نرم‌افزارها با سرعت فعلي اينترنت كاربران خانگي اگرچه امكان‌پذير است اما مي‌تواند بسيار وقت‌گير باشد. در كنار اين مسايل بايد قطعي‌هاي مكرر را نيز قرار داد تا مساله حقوق كاربران اينترنت بيشتر مدنظر قرار گيرد.
احمد پورنگ‌نيا، معاون شركت ارتباطات زيرساخت در اين‌باره بيان مي‌كند، قطع لينك‌هاي ارتباطي به طور نرمال در بعضي مواقع اتفاق مي‌افتد كه به سرعت نيز مشكل آن حل مي‌شود اما اين به معناي مشكل در شبكه ارتباطات زيرساخت نيست.
به گفته او ممكن است لينك‌هاي ارتباطي در برخي نواحي دچار قطعي شوند اما اين درصدي نيست كه بتواند اينترنت مملكت را قطع كند و محسوس هم نخواهد بود. كارشناسان معتقدند قطع لينك‌هاي ارتباطي موضوع پيچيده و تازه‌اي نيست و تقريبا در اغلب كشورها به دلايل مختلفي ممكن است اتفاق بيفتد اما آنچه كه اينترنت كشور ما را از ديگر كشورها متمايز مي‌كند مربوط به عدم اطلاع‌رساني و ناديده گرفتن حقوق كاربران و نبود پيش فرضي به نام SLA در قرارداد مشتركان در صورت قطعي‌هاي مكرر يا مقطعي است.
گزارش‌هاي منتشر شده از وضعيت سرعت اينترنت در دنيا نشان مي‌دهد «ايران» در ميان كشورهايي با سرعت اينترنت كمتر از يك مگابيت بر ثانيه قرار دارد و اين در حالي است كه در تايوان سرعت متوسط اينترنت پنج مگابيت بر ثانيه، نيوزيلند ۲/۳ مگابيت بر ثانيه، آمريكا پنج مگابيت بر ثانيه و استراليا ۹/۲ مگابيت بر ثانيه است.
در همين حال در ايتاليا حداكثر سرعت اينترنت ۱۳ مگابيت بر ثانيه و سرعت متوسط اينترنت ۳/۳ مگابيت بر ثانيه است. در اين كشور ۵/۷ درصد از اتصالات بيش از پنج مگابيت بر ثانيه و ۸۲ درصد بيش از دو مگابيت بر ثانيه است و كمتر از ۳/۱ درصد از كاربران اين كشور از سرعت ۲۵۶ كيلوبيت بر ثانيه استفاده مي‌كنند. سرعت متوسط اينترنت در اسپانيا نيز برابر با ۸/۲ مگابيت بر ثانيه و در پرتغال برابر با ۲/۳ مگابيت بر ثانيه است.
در آفريقاي جنوبي متوسط سرعت اتصال به اينترنت كمتر از دو مگابيت بر ثانيه است و اين كشور نيز مانند ايران در ميان ۸۶ كشوري قرار دارد كه از سرعت متوسط كمتر از يك مگابيت بر ثانيه برخوردارند.
براساس اين گزارش دو كشور كوبا و مايوت با سرعت متوسط كمتر از صد كيلوبيت بر ثانيه در ميان كشورهاي داراي پايين‌ترين سرعت اينترنت قرار دارند.
به نقل از سایت الف
به نقل از سایت الف
