۱۳۹۳-۴-۲۹، ۰۹:۳۷ صبح
بررسی کیفیت زندگی ونقش آن در توسعه پایدار شهری
نمونه موردی شهر زابل
[table][tr][td]راضیه شارع ملاشاهی خمکی- نویدشارع ملاشاهی خمکی [/td][/tr][/table]
دانشگاه زابل-دانشکده هنرومعماری
دانشگاه آزاداسلامی واحد زابل-دانشکده فنی مهندسی
r.mollashahai@ut.ac.ir
navid_shm@yahoo.com
چکيده
به دنبال پیچیده شدن شرایط زندگی شهری، نظامهای برنامهریزی شهری نیز برای سازگاری و پاسخگویی به شرایط جدید یکی پس از دیگری دچار تحول شدهاند. آشکار شدن شکست رویکرد برنامهریزی عقلائی در اواخر دهه 1960 و ناکارآمدی برنامهریزیهای ساختاری – راهبردی در اواخر دهه 1980، الزام بازنگری و بازاندیشی در این رویکردها را آشکار نموده است. در پی بازاندیشیهای صورت گرفته، گرایشهای تازهای در عرصه برنامهریزی شهری مطرح گردید. کیفیت زندگی یکی از مباحثی است که در دهههای اخیر به دنبال پیچیده شدن شرایط زیست در شهرها توجه محققان و برنامهریزان شهری را به خود جلب کرده است. کیفیت زندگی را می توان محور اصلی توسعه پایدار شهری به حساب آورد که این امر خود بهبود ساختار شهری، توزیع مناسب و عادلانه تسهیلات و خدمات شهر را به همراه دارد.این پژوهش به دنبال بررسی کیفیت زندگی و نقش آن در توسعه پایدارشهری می باشد.بدین منظور معیارها و زیر معیارهای مربوط به الزامات محیطی توسعه پایدار جهت دستیابی به کیفیت زندگی در سطح محله های مسکونی شهر مطرح شده است . سپس با استفاده از پرسشنامه هایی معیارها و زیر معیارهای مرتبط با کیفیت زندگی و نقش آن در توسعه پایدار شهری از شهروندان سوال و میزان رضایتمندی آن ها مورد ارزیابی واقع شده است.سپس با استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی و رگرسیون خطی چند متغیره میزان اثر گذاری هر معیار و زیرمعیارهای مرتبط در کیفیت زندگی در شهر زابل مشخص گردیده است.. نتایج، حاکی از آن است که برای رسیدن به توسعه پایدار و کیفیت زندگی به طور همزمان، برنامه ریزی منسجم برای تعادل بین ابعاد اقتصادی، اجتماعی و محیطی زندگی لازم است.افزایش رفاه اجتماعی، کیفیت مسکن و فضای شهری،پراکنش متعادل و بهینه خدمات و تسهیلات شهری،دسترسی به کاربری های شهری باید امکان بروز یابد.
واژه های کلیدی
توسعه پایدار شهری- کیفیتزندگی- روش تحلیل عاملی اکتشافی- شهر زابل