۱۳۹۱-۲-۲۰، ۰۴:۱۱ عصر
افزایش گاز های گلخانه‌ای عامل اصلی خشکی دریاچه ارومیه است
یک استاد دانشگاه ارومیه گفت: افزایش گازهای گلخانه‌ای، عامل اصلی خشکی دریاچه ارومیه است.
ایسنا نوشت:
یک استاد دانشگاه ارومیه گفت: افزایش گازهای گلخانه‌ای، عامل اصلی خشکی دریاچه ارومیه است.
دکتر علیرضا دادرس افزود:عوامل متعددی در تولید گازهای گلخانه‌ای موثرند که مصرف سوخت‌های فسیلی، تغییر در نواحی تالابی و دفع زباله‌ها با روش‌های غیر استاندارد از مهم‌ترین آنهاست؛ البته در کنار اینها آلودگی هوای دو کلان شهر تبریز و ارومیه را که مصداق بارز مصرف سوخت‌های فسیلی است را نباید از یاد برد.
وی در ادامه اظهار کرد: گازهای گلخانه‌ای باعث افزایش دما می‌شوند و این افزایش دما از یک سو از میزان رطوبت می‌کاهد و از طرف دیگر تبخیر آب را بدنبال دارد؛ با افزایش تبخیر نیز بخارآب موجود در جو افزایش می‌یابد. بخارهای آب به سه طریق باران، جذب توسط رطوبت و باران اسیدی به زمین برمی‌گردند.
این استاد شیمی دانشگاه ارومیه خاطرنشان کرد: تشکیل ابر از عوامل زیادی متاثر می‌شود؛ به علاوه نقش باد را نیز نباید از یاد برد، چراکه ممکن است ابر تشکیل شده در جو دریاچه توسط باد به مناطق دیگری منتقل شود؛ بخار آب هم می‌تواند جذب گیاهان شود اما در کل انتظار بازگشت تمامی آب‌های تبخیر شده به دریاچه انتظار درستی نیست.
دادرس از بارش باران‌های اسیدی ابراز نگرانی کرد و گفت: گاز CO2(دی اکسید کربن) که یکی از گازهای گلخانه‌ای است، بخارهای آب را جذب خود می‌کند و طی فرایندهایی منجر به بارش باران‌های اسیدی می‌شود؛ باران‌های اسیدی از این توانایی برخوردارند که پوشش گیاهی منطقه را از بین ببرند و اگر این پوشش از بین رفت باید در انتظار کاهش میزان بارش‌ها در آن حوزه بود.
وی در پایان یادآور شد: پیش از تامین آب مورد نیاز دریاچه ارومیه، باید عوامل افزایش دما را از بین برد، چنان‌که با احیای پوشش گیاهی منطقه می‌توان از این روند جلوگیری کرد و نقش درختان در این میان غیرقابل انکار است.
این استاد شیمی دانشگاه ارومیه با اعلام این‌که درختان، گاز CO2 را تبدیل به O2 می‌کنند، اظهارکرد: می‌توان با درختکاری در اطراف این دریاچه از افزایش دما جلوگیری کرد؛ در این میان نباید نقش شهرک‌های صنعتی اطراف دریاچه را نیز از یاد برد، طوری که می‌توان با اصلاح برخی کارخانه‌ها از میزان آلایندگی آنها کاست.
یک استاد دانشگاه ارومیه گفت: افزایش گازهای گلخانه‌ای، عامل اصلی خشکی دریاچه ارومیه است.
دکتر علیرضا دادرس افزود:عوامل متعددی در تولید گازهای گلخانه‌ای موثرند که مصرف سوخت‌های فسیلی، تغییر در نواحی تالابی و دفع زباله‌ها با روش‌های غیر استاندارد از مهم‌ترین آنهاست؛ البته در کنار اینها آلودگی هوای دو کلان شهر تبریز و ارومیه را که مصداق بارز مصرف سوخت‌های فسیلی است را نباید از یاد برد.
وی در ادامه اظهار کرد: گازهای گلخانه‌ای باعث افزایش دما می‌شوند و این افزایش دما از یک سو از میزان رطوبت می‌کاهد و از طرف دیگر تبخیر آب را بدنبال دارد؛ با افزایش تبخیر نیز بخارآب موجود در جو افزایش می‌یابد. بخارهای آب به سه طریق باران، جذب توسط رطوبت و باران اسیدی به زمین برمی‌گردند.
این استاد شیمی دانشگاه ارومیه خاطرنشان کرد: تشکیل ابر از عوامل زیادی متاثر می‌شود؛ به علاوه نقش باد را نیز نباید از یاد برد، چراکه ممکن است ابر تشکیل شده در جو دریاچه توسط باد به مناطق دیگری منتقل شود؛ بخار آب هم می‌تواند جذب گیاهان شود اما در کل انتظار بازگشت تمامی آب‌های تبخیر شده به دریاچه انتظار درستی نیست.
دادرس از بارش باران‌های اسیدی ابراز نگرانی کرد و گفت: گاز CO2(دی اکسید کربن) که یکی از گازهای گلخانه‌ای است، بخارهای آب را جذب خود می‌کند و طی فرایندهایی منجر به بارش باران‌های اسیدی می‌شود؛ باران‌های اسیدی از این توانایی برخوردارند که پوشش گیاهی منطقه را از بین ببرند و اگر این پوشش از بین رفت باید در انتظار کاهش میزان بارش‌ها در آن حوزه بود.
وی در پایان یادآور شد: پیش از تامین آب مورد نیاز دریاچه ارومیه، باید عوامل افزایش دما را از بین برد، چنان‌که با احیای پوشش گیاهی منطقه می‌توان از این روند جلوگیری کرد و نقش درختان در این میان غیرقابل انکار است.
این استاد شیمی دانشگاه ارومیه با اعلام این‌که درختان، گاز CO2 را تبدیل به O2 می‌کنند، اظهارکرد: می‌توان با درختکاری در اطراف این دریاچه از افزایش دما جلوگیری کرد؛ در این میان نباید نقش شهرک‌های صنعتی اطراف دریاچه را نیز از یاد برد، طوری که می‌توان با اصلاح برخی کارخانه‌ها از میزان آلایندگی آنها کاست.
