۱۳۹۱-۳-۸، ۰۶:۰۱ عصر
آب‌پاشی خیابان‌ها برای محو ریزگردها در آسمان!
معاون عمرانی استانداری تهران در تازه‌ترین راهكارهای خود برای حل ریزگردهایی كه زندگی در 22 استان كشور راسخت كرده ، از خیابان‌ها سخن به میان آورد.
![[تصویر: 8040_634737409807595000_l.jpg]](http://memarinews.com/Image/News/2012/5/8040_634737409807595000_l.jpg)
معاون عمرانی استانداری تهران در تازه‌ترین راهكارهای خود برای حل ریزگردهایی كه زندگی در 22 استان كشور راسخت كرده ، از خیابان‌ها سخن به میان آورد. «عباس کارگر» مدیرکل دفترامور بیابان سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور درباره پیشنهاد «محمدرضا محمودی» می‌گوید: «كه چه شود؟ پشت بام‌ها را چه كنیم؟ آیا ماشین‌ها را هم باید شست‌وشو دهیم؟»
باز هم آب‌پاشی!
آب پاشی و باروركردن ابرها از جمله علایق تصمیم گیران درحوزه محیط‌زیست در چند سال اخیر بوده است. «محمدرضا محمودی» معاون عمرانی استانداری تهران هم در تازه‌ترین گفت‌وگوی رسانه‌ای خود رفع ریزگردها از سطح شهر از وظایف اصلی شهرداری دانسته و می‌گوید: «نزدیك 80 درصد از آلودگی هوا با آب پاشی در سطح خیابان از بین می‌رود. راهكار آب پاشی پیش از این هم روی میز دولتی‌ها رفته بود.»
البته برای نخستین بار نیست كه راهكار آب پاشی روی میز تصمیم گیری می‌رود. در سال گذشته هم كه آلودگی هوا و ریزگردها نفس پایتخت نشین‌ها را گرفت، «محمدجواد محمدی زاده» رئیس سازمان حفاظت از محیط‌زیست 5 فروند هواپیمای سمپاش را برفراز تهران به پرواز درآورد تا 150 كیلومتر از 750 كیلومتر وسعت پایتخت را آب پاشی كنند. به گفته كارشناسان آشنا با این حوزه، مردم تهران شانس آوردند كه حجم آب‌هایی كه روی سر آنها ریخته شده بود آنقدر زیاد نبود تا با آلودگی‌ها مخلوط شود و باران اسیدی برای تهرانی‌‌هایی كه سالانه 5 هزار نفر را به خاطر آلودگی‌ها از دست می‌دهند،سوغات بیاورد. البته سال گذشته نیز رسول علی اشرفی پور مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان تهران از طرحی سه ساله به جای طرح 10 ساله سخن به‌میان آورد كه معضل آلودگی‌های ناشی از نقص خودروها و عدم كیفیت سوخت خودروها را حل كند.
هرچند محیط‌زیست در زمینه افزایش استاندارد، قوانین خوبی را به تصویب رساند اما بسیاری از كارشناسان حل معضل آلودگی‌ها ناشی از سوخت و تولید خودرو را گسترش مترو می‌دانند اما سازمان حفاظت از محیط‌زیست هرگز با این شبكه برای دریافت سهم دولت همراه نشد! این مسئله به اعتراض مجلسی‌ها از جمله «انوشیروان محسنی بندپی» عضو فراكسیون محیط‌زیست بهارستان هم منجر شد. امروز هم محمودی می‌گوید: «به شهرداری اعلام شده، برای کاهش آلودگی هوا و ریزگردهای معلق، اقدام به آب‌پاشی سطح خیابان‌های شهر کنند که این ابلاغیه هنوز اجرایی نشده‌است.
ریزگردها روزانه در سطح خیابان‌های شهر رسوب می‌کند و هنگام حرکت خودروها ریزگردها در فضای شهر معلق می‌شوند.براساس تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی حدود 80 درصد آلودگی هوا با آب‌پاشی سطح خیابان‌ها رفع می‌شود. شهرداری به وظایف خود عمل نمی‌کند و از به خطر افتادن جان میلیون‌ها شهروند می‌گوید.» «یوسف رشیدی» مدیر عامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران هم می‌گوید: «مگر منشا ریزگردهای‌هوای تهران‌گرد و غبار روی زمین است‌که با آب‌پاشی سطح زمین مشکل حل شود؟» به اعتقاد او به جای پیشنهاداتی مانند آب‌پاشی سطح خیابان‌ها باید منابع ورود ریزگردها را کنترل کرد و مسئولیت این موضوع نیز با شهرداری تهران نیست. به گفته رشیدی برای جلوگیری از آلودگی هوا ناشی از ورود ریزگردها به کشور، انتظار می رود سازمان محیط زیست و وزارت امور خارجه موضوع را پیگیری کنند وخواستاراتخاذ تدابیری به منظور جلوگیری از انتشار ریزگردها از کشورهای همسایه شوند، همین‌طور كه بسیاری از كارشناسان و نمایندگان مجلس از جمله قنبری نماینده مردم ایلام در مجلس شورای اسلامی خواستار رایزنی با نهادهای بین‌المللی چون «راپمی» شده‌اند. رشیدی همچنین می‌گوید: «باید کشورهای همسایه مجاب شوند که نسبت به کنترل منابع انتشار ریزگردها اقدام کنند و این چنین سلامتی و جان مردم ما را با خطر مواجه نسازند.»
از سوی دیگر محمودی درحالی از شست‌وشوی خیابان‌ها برای حل معضل ریزگردها سخن به میان می‌آورد كه «علیرضا ارونگی» حل ریزگردها را وظیفه سازمان حفاظت از محیط‌زیست می‌داند. اومی گوید: «محیط‌زیست اعتبار حل این موضوع را دریافت كرده و به سازمان جنگل‌ها اجازه ورود نمی‌دهد.» سازمان حفاظت از محیط‌زیست و سازمان جنگل‌ها یك برنامه 5 ساله برای حل ریزگردها در عراق تدوین كردند. هرچند بعد‌ها «علی سلاجقه» آب پاكی را روی دست همگان ریخت واعلام كرد در یك دوره 10 ساله هم مسئله ریزگردها حل نمی‌شود. این طر ح پنج ساله تاكنون به سرانجامی نرسیده و عدم همكاری كشور عراق به گله گزاری محمدی‌زاده در چند اجلاس جهانی منجرشده‌است. اما طرحی كه محمودی پس از این همه كشمكش داده با واكنش‌های متفاوتی منجر شده‌است. از جمله برخی از كارشناسان می‌گویند اگر واقعا معضل ریزگردها قابل حل است چرا كانون‌های اصلی ریزگردها در كشور عراق را آب پاشی نمی‌كنند تا منشا این ریزگردها از سرچشمه خشك شود؟
آب پاشی آسمان تهران سال گذشته هم چنین بازخوردهایی داشت. طرحی كه با گذشت کمتر از چند ساعت از اجرا، با انتقادات تند کارشناسان زیست محیطی روبه رو و از آن به عنوان طرحی غیرکارشناسی و تخیلی‌ذكر‌شد که خاطره آن هنوز هم در ذهن تهرانی‌ها باقی مانده است. مسئولان آن روز هم از مطالعات بسیار زیاد برای این طرح سخن به میان آوردند، هرچند هرگز مشخص نشد كه چنین طرحی را چه كسانی به ساختمان سبز پردیسان برده‌اند.
همچنین كارگر مدیركل دفتر امور بیابان سازمان جنگل‌ها می‌گوید: «جلوی آب را باید از سرچشمه گرفت. باید به‌دنبال علت و معلول بود. باید به دنبال بحث كارشناسی بود.» البته او هم خیلی زود سر موضع رئیس سازمان جنگل‌ها می‌رود ومی گوید، «با توجه به مصوبه دولت كه مسئولیت دبیرخانه حل ریزگردها را به سازمان جنگل‌ها واگذار كرده، شما باید با سازمان محیط‌زیست گفت‌وگو كنید.» در نهایت هم راضی می‌شود تا به عنوان یك كارشناس گفت‌وگو كند.
او با توجه به سرمایه كارشناسان مرتبط با بیابان زدایی می‌گوید: «كشور ایران در زمینه بیابان زدایی حرف اول را در منطقه می‌زند. سوابق طولانی و كارشناسان قدری كه در سازمان جنگل‌ها وجود دارند باعث شد تا سال گذشته كارشناسان این سازمان به كارشناسانی از كشورهای استرالیا، پاكستان، هند، عراق و تركیه تثبیت بیابان را آموزش دهند.»
او همچنین می‌گوید: «سازمان جنگل‌ها آماده هرگونه همكاری با دبیرخانه ریزگردها و سازمان محیط‌زیست است.» به گفته او ریزگردها با منشا داخلی بسیار كم است و سازمان جنگل‌ها هم از نظر تكنولوژی در سطحی بسیار بالاست و می‌تواند همكاری موثری با سازمان محیط زیست داشته باشد تا این سوال پیش بیاید كه چرا دبیرخانه حل ریزگردها به رغم سرمایه كارشناسی به سازمان محیط‌زیست واگذار شده است. سوالی كه حتی قنبری نماینده مردم ایلام هم حاضر به پاسخگویی آن نیست.
كارگر هم می‌گوید: «این تصمیم مصوبه دولت است.» از سوی دیگر محمودی هم می‌گوید: «حل ریزگردها به شهرداری واگذار شده است.» تا باز یك سوال دیگر پیش بیاید كه اصولا چقدر باید آب روی سطح خیابان‌ها پاشیده شود كه در 24 ساعت ریزگردها را مرطوب نگه دارد تا دوباره در فضا معلق نشوند؟ با ریزگردهای روز بعد چكار باید كرد؟ ریزگردها چندین استان را طی می‌كنند تا به تهران برسند. با ریزگردهایی كه در سطح جاده‌ها قرار دارند چه‌كار باید كرد؟ چرا در 10 سال گذشته با این روش مردم شهر اهواز و سایر شهرهای استان خوزستان را از این ریزگردهای مرگبار نجات نداده‌ایم؟ آیا دادن این گونه طرح‌ها به بحرانی شدن مشكل نمی‌انجامد؟
آب پاشی و باروركردن ابرها از جمله علایق تصمیم گیران درحوزه محیط‌زیست در چند سال اخیر بوده است. «محمدرضا محمودی» معاون عمرانی استانداری تهران هم در تازه‌ترین گفت‌وگوی رسانه‌ای خود رفع ریزگردها از سطح شهر از وظایف اصلی شهرداری دانسته و می‌گوید: «نزدیك 80 درصد از آلودگی هوا با آب پاشی در سطح خیابان از بین می‌رود. راهكار آب پاشی پیش از این هم روی میز دولتی‌ها رفته بود.»
البته برای نخستین بار نیست كه راهكار آب پاشی روی میز تصمیم گیری می‌رود. در سال گذشته هم كه آلودگی هوا و ریزگردها نفس پایتخت نشین‌ها را گرفت، «محمدجواد محمدی زاده» رئیس سازمان حفاظت از محیط‌زیست 5 فروند هواپیمای سمپاش را برفراز تهران به پرواز درآورد تا 150 كیلومتر از 750 كیلومتر وسعت پایتخت را آب پاشی كنند. به گفته كارشناسان آشنا با این حوزه، مردم تهران شانس آوردند كه حجم آب‌هایی كه روی سر آنها ریخته شده بود آنقدر زیاد نبود تا با آلودگی‌ها مخلوط شود و باران اسیدی برای تهرانی‌‌هایی كه سالانه 5 هزار نفر را به خاطر آلودگی‌ها از دست می‌دهند،سوغات بیاورد. البته سال گذشته نیز رسول علی اشرفی پور مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان تهران از طرحی سه ساله به جای طرح 10 ساله سخن به‌میان آورد كه معضل آلودگی‌های ناشی از نقص خودروها و عدم كیفیت سوخت خودروها را حل كند.
هرچند محیط‌زیست در زمینه افزایش استاندارد، قوانین خوبی را به تصویب رساند اما بسیاری از كارشناسان حل معضل آلودگی‌ها ناشی از سوخت و تولید خودرو را گسترش مترو می‌دانند اما سازمان حفاظت از محیط‌زیست هرگز با این شبكه برای دریافت سهم دولت همراه نشد! این مسئله به اعتراض مجلسی‌ها از جمله «انوشیروان محسنی بندپی» عضو فراكسیون محیط‌زیست بهارستان هم منجر شد. امروز هم محمودی می‌گوید: «به شهرداری اعلام شده، برای کاهش آلودگی هوا و ریزگردهای معلق، اقدام به آب‌پاشی سطح خیابان‌های شهر کنند که این ابلاغیه هنوز اجرایی نشده‌است.
ریزگردها روزانه در سطح خیابان‌های شهر رسوب می‌کند و هنگام حرکت خودروها ریزگردها در فضای شهر معلق می‌شوند.براساس تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی حدود 80 درصد آلودگی هوا با آب‌پاشی سطح خیابان‌ها رفع می‌شود. شهرداری به وظایف خود عمل نمی‌کند و از به خطر افتادن جان میلیون‌ها شهروند می‌گوید.» «یوسف رشیدی» مدیر عامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران هم می‌گوید: «مگر منشا ریزگردهای‌هوای تهران‌گرد و غبار روی زمین است‌که با آب‌پاشی سطح زمین مشکل حل شود؟» به اعتقاد او به جای پیشنهاداتی مانند آب‌پاشی سطح خیابان‌ها باید منابع ورود ریزگردها را کنترل کرد و مسئولیت این موضوع نیز با شهرداری تهران نیست. به گفته رشیدی برای جلوگیری از آلودگی هوا ناشی از ورود ریزگردها به کشور، انتظار می رود سازمان محیط زیست و وزارت امور خارجه موضوع را پیگیری کنند وخواستاراتخاذ تدابیری به منظور جلوگیری از انتشار ریزگردها از کشورهای همسایه شوند، همین‌طور كه بسیاری از كارشناسان و نمایندگان مجلس از جمله قنبری نماینده مردم ایلام در مجلس شورای اسلامی خواستار رایزنی با نهادهای بین‌المللی چون «راپمی» شده‌اند. رشیدی همچنین می‌گوید: «باید کشورهای همسایه مجاب شوند که نسبت به کنترل منابع انتشار ریزگردها اقدام کنند و این چنین سلامتی و جان مردم ما را با خطر مواجه نسازند.»
از سوی دیگر محمودی درحالی از شست‌وشوی خیابان‌ها برای حل معضل ریزگردها سخن به میان می‌آورد كه «علیرضا ارونگی» حل ریزگردها را وظیفه سازمان حفاظت از محیط‌زیست می‌داند. اومی گوید: «محیط‌زیست اعتبار حل این موضوع را دریافت كرده و به سازمان جنگل‌ها اجازه ورود نمی‌دهد.» سازمان حفاظت از محیط‌زیست و سازمان جنگل‌ها یك برنامه 5 ساله برای حل ریزگردها در عراق تدوین كردند. هرچند بعد‌ها «علی سلاجقه» آب پاكی را روی دست همگان ریخت واعلام كرد در یك دوره 10 ساله هم مسئله ریزگردها حل نمی‌شود. این طر ح پنج ساله تاكنون به سرانجامی نرسیده و عدم همكاری كشور عراق به گله گزاری محمدی‌زاده در چند اجلاس جهانی منجرشده‌است. اما طرحی كه محمودی پس از این همه كشمكش داده با واكنش‌های متفاوتی منجر شده‌است. از جمله برخی از كارشناسان می‌گویند اگر واقعا معضل ریزگردها قابل حل است چرا كانون‌های اصلی ریزگردها در كشور عراق را آب پاشی نمی‌كنند تا منشا این ریزگردها از سرچشمه خشك شود؟
آب پاشی آسمان تهران سال گذشته هم چنین بازخوردهایی داشت. طرحی كه با گذشت کمتر از چند ساعت از اجرا، با انتقادات تند کارشناسان زیست محیطی روبه رو و از آن به عنوان طرحی غیرکارشناسی و تخیلی‌ذكر‌شد که خاطره آن هنوز هم در ذهن تهرانی‌ها باقی مانده است. مسئولان آن روز هم از مطالعات بسیار زیاد برای این طرح سخن به میان آوردند، هرچند هرگز مشخص نشد كه چنین طرحی را چه كسانی به ساختمان سبز پردیسان برده‌اند.
همچنین كارگر مدیركل دفتر امور بیابان سازمان جنگل‌ها می‌گوید: «جلوی آب را باید از سرچشمه گرفت. باید به‌دنبال علت و معلول بود. باید به دنبال بحث كارشناسی بود.» البته او هم خیلی زود سر موضع رئیس سازمان جنگل‌ها می‌رود ومی گوید، «با توجه به مصوبه دولت كه مسئولیت دبیرخانه حل ریزگردها را به سازمان جنگل‌ها واگذار كرده، شما باید با سازمان محیط‌زیست گفت‌وگو كنید.» در نهایت هم راضی می‌شود تا به عنوان یك كارشناس گفت‌وگو كند.
او با توجه به سرمایه كارشناسان مرتبط با بیابان زدایی می‌گوید: «كشور ایران در زمینه بیابان زدایی حرف اول را در منطقه می‌زند. سوابق طولانی و كارشناسان قدری كه در سازمان جنگل‌ها وجود دارند باعث شد تا سال گذشته كارشناسان این سازمان به كارشناسانی از كشورهای استرالیا، پاكستان، هند، عراق و تركیه تثبیت بیابان را آموزش دهند.»
او همچنین می‌گوید: «سازمان جنگل‌ها آماده هرگونه همكاری با دبیرخانه ریزگردها و سازمان محیط‌زیست است.» به گفته او ریزگردها با منشا داخلی بسیار كم است و سازمان جنگل‌ها هم از نظر تكنولوژی در سطحی بسیار بالاست و می‌تواند همكاری موثری با سازمان محیط زیست داشته باشد تا این سوال پیش بیاید كه چرا دبیرخانه حل ریزگردها به رغم سرمایه كارشناسی به سازمان محیط‌زیست واگذار شده است. سوالی كه حتی قنبری نماینده مردم ایلام هم حاضر به پاسخگویی آن نیست.
كارگر هم می‌گوید: «این تصمیم مصوبه دولت است.» از سوی دیگر محمودی هم می‌گوید: «حل ریزگردها به شهرداری واگذار شده است.» تا باز یك سوال دیگر پیش بیاید كه اصولا چقدر باید آب روی سطح خیابان‌ها پاشیده شود كه در 24 ساعت ریزگردها را مرطوب نگه دارد تا دوباره در فضا معلق نشوند؟ با ریزگردهای روز بعد چكار باید كرد؟ ریزگردها چندین استان را طی می‌كنند تا به تهران برسند. با ریزگردهایی كه در سطح جاده‌ها قرار دارند چه‌كار باید كرد؟ چرا در 10 سال گذشته با این روش مردم شهر اهواز و سایر شهرهای استان خوزستان را از این ریزگردهای مرگبار نجات نداده‌ایم؟ آیا دادن این گونه طرح‌ها به بحرانی شدن مشكل نمی‌انجامد؟
