برج سیتی لایف توسط آرتا ایسوزاکی و آندریا مآفی طراحی شده است. این برج منطقه ی تجاری و بیزینیسی سیتی لایفِ میلان است که به سرعت در حال پیشترفت است را در آینده نشان میدهد. تا سال ۲۰۱۵، این برج با ارتفاع ۲۰۷ متر ، با ۵۰ طبقه اداری بلند ترین آسمان خراش در ایتالیا خواهد شد. فونداسیون این ساختمان که اخیرا به اتمام رسیده است ، حاصلِ ۴۲ ساعت کارِ پیاپی بود. این برج بخشی از برنامه گسترش منطقه قدیمی تجاری میلان است که بر عهده کمپانی سیتی لایف می باشد. در چند هفته ی اخیر، ۶۲ پایه های شمعی با طولی بالغ بر ۳۰ متر ، بروی بتن مسلح قرار گرفته است که بروی فونداسیونی با وزن کلی ۱۲۰۰ تن مسلح شده با میلگردهای فولادی قرار گرفته میگیرد. در حال حاضر۶۳۰ متر مربع از قالب بندی ها و 570 متر مربع از صفحات عایق حرارتی نصب شده اند. ابعاد پایه برج در صفحه ای 27×63 متر است که بدنه های این سازه كه برروی پایه ای با ابعاد 27× 5/61 متر می نشینند.
درحال حاضر عملیات ساختمانی در مرحله ای است كه تناسبهای ویژه ای از لحاظ فیزیكی و تكنولوژیكی با هم در پروژه وجود دارد. در ابتدا داربست ها از سازه ها و سقف ها به تدریج جدا می شوند و بعدأ نمای سازه روی آنها نصب می شود. این آسمانخراش با سیستم مدولار می تواند بصورت نامحدودی تكرار شود. این آسمانخراش در هر مدول دارای 6 طبقه اداری با پوسته ی شیشه ای دوجداره می باشد. توالی عمودی وار مدول ها محدب ، براساس کانسپت "برج بی انتها" طراحی شده است. الهام این برج به "برج بی انتها" در رومانیا برمی گردد كه در سال 1918 توسط مجسمه ساز واچینیو كونستانتین برانكسی برای پارك عمومی تاركوچیو ساخته شد.چهار پایه مورب موجود در نمای اصلی در نقش بادبند عمل می كنند که به پایداری نمای اصلی برج كمك می كنند . نماهای برِ اصلی كه تقریبا شیشه ای هستند، سازه پانارومیكی آسانسورها را که در میان طبقات مختلف ساختمان در حرکت است را نشان می دهند. آسانسورهای پانارومیكی برای تاكید بر كانسپت فتوریستی در ساختار ساختمان طراحی می شده اند. این برج از میان فضای باز لابی ورودی ( در 3 طبقه) به صورت مستقیم به میدان مركزی سیتی لایف متصل شده است. فضاهای خدماتی و اتاق های مكانیكی در طبقات زیر زمین قرار گرفته اند. همچنین این برج در زیرزمین، دارای پاركینگی با ظرفیت 11 ماشین سواری و 93 موتورسیكلت می باشد. این پروژه بدلیل داشتن فاکتورو مشخصه های پایداری محیطی استانداردهای بین المللی leed ، جایزه معماری سبز را دریافت كرده است.
![[تصویر: 2259634812720222474920201222222478.jpg]](http://etoood.com/Images/News/Large/2259634812720222474920201222222478.jpg)
تصویر 2: 4 پایه مورب نمای اصلی![[تصویر: 225963481272038057027020123822578.jpg]](http://etoood.com/Images/News/Large/225963481272038057027020123822578.jpg)
تصویر 3: فونداسیون برج![[تصویر: 2259634812720507915635201250227918.jpg]](http://etoood.com/Images/News/Large/2259634812720507915635201250227918.jpg)
تصویر 4: فونداسیون برج
درحال حاضر عملیات ساختمانی در مرحله ای است كه تناسبهای ویژه ای از لحاظ فیزیكی و تكنولوژیكی با هم در پروژه وجود دارد. در ابتدا داربست ها از سازه ها و سقف ها به تدریج جدا می شوند و بعدأ نمای سازه روی آنها نصب می شود. این آسمانخراش با سیستم مدولار می تواند بصورت نامحدودی تكرار شود. این آسمانخراش در هر مدول دارای 6 طبقه اداری با پوسته ی شیشه ای دوجداره می باشد. توالی عمودی وار مدول ها محدب ، براساس کانسپت "برج بی انتها" طراحی شده است. الهام این برج به "برج بی انتها" در رومانیا برمی گردد كه در سال 1918 توسط مجسمه ساز واچینیو كونستانتین برانكسی برای پارك عمومی تاركوچیو ساخته شد.چهار پایه مورب موجود در نمای اصلی در نقش بادبند عمل می كنند که به پایداری نمای اصلی برج كمك می كنند . نماهای برِ اصلی كه تقریبا شیشه ای هستند، سازه پانارومیكی آسانسورها را که در میان طبقات مختلف ساختمان در حرکت است را نشان می دهند. آسانسورهای پانارومیكی برای تاكید بر كانسپت فتوریستی در ساختار ساختمان طراحی می شده اند. این برج از میان فضای باز لابی ورودی ( در 3 طبقه) به صورت مستقیم به میدان مركزی سیتی لایف متصل شده است. فضاهای خدماتی و اتاق های مكانیكی در طبقات زیر زمین قرار گرفته اند. همچنین این برج در زیرزمین، دارای پاركینگی با ظرفیت 11 ماشین سواری و 93 موتورسیكلت می باشد. این پروژه بدلیل داشتن فاکتورو مشخصه های پایداری محیطی استانداردهای بین المللی leed ، جایزه معماری سبز را دریافت كرده است.
