مهدیشهر (نام دیگر: سَنگسَر) یکی از شهرهای ایران در استان سمنان است. مهدیشهر مرکز شهرستان مهدیشهر است. این شهر در جنوب رشته کوه البرز و شمال و شمال غربی شهر سمنان به فاصله کمی(حدود ۲۰ کیلومتر) از آن شهر قرار دارد. موقعیت جغرافیایی این شهر در ۵۳ درجه و ۲۱ دقیقه طول جغرافیایی و ۳۵ درجه و ۴۳ دقیقه عرض جغرافیایی میباشد[sup][۱][/sup] و ارتفاع مرکز آن از سطح دریا ۱٬۶۳۰ متر است.
سابقه تاریخی این شهر به پیش از اسلام و حتی به زمان سلسلههای پیشدادی میرسد. در شاهنامه فردوسی از سنگسر که همان سکسر یا سکسار باشند سخن رفتهاست. در روایات ملی و حماسههای ایران نیز از سکسر و سکساران یاد شده. همچنین به سگساران در چندین جا از شاهنامه فردوسی اشاره شدهاست[sup][۱۰][/sup]، از جمله رای زدن تورانیان از جنگ ایران:
ز بز گوش و سگسار و مازندرانکس آریم با گرزهای گراندر فرهنگ شاهنامه، ذیل کلمه سگسار آمده است: «از مرز و بومهایی که داهیان در آن جای گرفتند». و راجع به داهیان در ذیل کلمه سکزی میخوانیم: «... داه گروهی بودند از آرین که در دشت خوارزم جای گرفتند و پس از آن در کنار جنوبی دریای خزر جایگیر شدند. از ... آنان مردم بستوه آمدند. پادشاه ایران گروه داه را پراکنده ساخت. یکدسته از آنان را به زابلستان کوچانید و آنان را سکزی خواندند ... و دشت خوارزم داهستان نامیده شد که مخفف آن دهستان است و اکنون به دهستان معروف است و یکدسته از گروه داه را در زمینی جای دادند در طبرستان ...». به این ترتیب میتوان گفت سنگسر که در نواحی جنوبی دریای خزر قرار دارد جزئی از سگسار باستانی است و سنگسریها از بازماندگان داهیان و با مردمسیستان(سجستان) و خوارزمیان قدیم از یک نژاد میباشند.مردم این دیار از دیر باز در پاسداری از سرزمین ایران پیش قدم بوده که به عنوان نمونه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
سابقه تاریخی این شهر به پیش از اسلام و حتی به زمان سلسلههای پیشدادی میرسد. در شاهنامه فردوسی از سنگسر که همان سکسر یا سکسار باشند سخن رفتهاست. در روایات ملی و حماسههای ایران نیز از سکسر و سکساران یاد شده. همچنین به سگساران در چندین جا از شاهنامه فردوسی اشاره شدهاست[sup][۱۰][/sup]، از جمله رای زدن تورانیان از جنگ ایران:
ز بز گوش و سگسار و مازندرانکس آریم با گرزهای گراندر فرهنگ شاهنامه، ذیل کلمه سگسار آمده است: «از مرز و بومهایی که داهیان در آن جای گرفتند». و راجع به داهیان در ذیل کلمه سکزی میخوانیم: «... داه گروهی بودند از آرین که در دشت خوارزم جای گرفتند و پس از آن در کنار جنوبی دریای خزر جایگیر شدند. از ... آنان مردم بستوه آمدند. پادشاه ایران گروه داه را پراکنده ساخت. یکدسته از آنان را به زابلستان کوچانید و آنان را سکزی خواندند ... و دشت خوارزم داهستان نامیده شد که مخفف آن دهستان است و اکنون به دهستان معروف است و یکدسته از گروه داه را در زمینی جای دادند در طبرستان ...». به این ترتیب میتوان گفت سنگسر که در نواحی جنوبی دریای خزر قرار دارد جزئی از سگسار باستانی است و سنگسریها از بازماندگان داهیان و با مردمسیستان(سجستان) و خوارزمیان قدیم از یک نژاد میباشند.مردم این دیار از دیر باز در پاسداری از سرزمین ایران پیش قدم بوده که به عنوان نمونه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- در جنگ شاه طهماسب اول با سلطان سلیمان قانونی (شاه عثمانی) تعداد کمی از سربازان سنگسری (حدود ۲۰۰ نفر) جلو ارتش عظیم عثمانی را سد کردند و همگی کشته شدند تا سپاه ایران بتواند فرصت عقب نشینی و تجدید قوا را پیدا نموده و از نابودی کامل نجات یابد.[sup][۱۱][/sup]
- در نبرد مهماندوست اشرف افغان با نادرشاه، جزء سربازان نادرشاه بودند و رشادت زیادی از خود نشان دادند.[sup][۱۲][/sup]
- اسماعیلخان٬ ذوالفقارخان٬ مطلبخان٬ محمدعلیخان و عیسیخان مردانی بسیار متهور و جنگجو بوده که در بیشتر جنگهای مهم دوره فتحعلی شاه حضور داشته و پیروزیهای نمایانی بدست آوردند. در رویداد جدایی افغانستان سردار ذوالفقارخان سنگسری فرماندهی سپاه ایران را بعهده داشت و دوبار افغانها را شکست داد.[sup][۱۳][/sup]
- در جنگ ایران و عراق مردم این منطقه بیشترین شهید را در سطح استان دادند.[sup][۱۴][/sup]
شما ناخداي كشتي خودتان و نويسنده ي داستان زندگيتان هستيد.((بلك وسبت))
اگر خلق عالم علي را مي شناختند ، دوستش ميداشتند و اگر خلق عالم علي را دوست ميداشتند ، جهنم آفريده نميشد .
اگر خلق عالم علي را مي شناختند ، دوستش ميداشتند و اگر خلق عالم علي را دوست ميداشتند ، جهنم آفريده نميشد .