ریز شهری مرتفع در نیویورک

امروزه رشد جمیعت بی سابقه ی کلان شهرها در جهان هم به افزایش تراکم شهری پایدار احتیاج دارد. در طی قرون گذشته، فشار حاصله از رشد بی رویه ی جمیعت شهر ها باعث شده که شهرها به صورت عمودی گسترش یابند. این پیش بینی میشود که با توجه به رشد جمعیتی در آینده ، تراکم ساختمانی در جهت عمودی و افقی گسترش خواهد یافت .

این ساختمان که در بالای بافت کنونی شهر قرار میگیرد فضائی بین چهاردهمین و بیست و دومین خیابان ، ششمین و هفتمین بلوار شهر نیویورک را در برمیگرد.مقیاس این ساختمان وابستگی ای متقابلی را خلق میکند که اجازه شکل گیری یک اجتماع جدید را در میان تراکم ساختمان های موجود را میدهد.

برج های اداری با بافته شدن در گریدهای بافت مسکونی ، برای ساکنان این ساختمان مکان کاری را مهیا کرده اند . این برجها در ارتفاع بالاتر از سطح زمین برش میخورند و در بالای شهر، یک پارک وسیع عمومی را که به طبیعت طبیعی راه دارد، را به وجود می آورد. این پارک تجربه ای جدید برای ساکنان ساختمان و توریست ها میباشد که علاوه بر آنکه گریزی به طبیعت طبیعی دارد ، همچنان ارتباط بصری منحصر بفردش را با شهر حفظ میکند. همچنین این ساختمان به سیستم بزرگ متروی کنونی نیویورک متصل است. قطارها در میان ساختار این ساختمان در تمامی جهات حرکت میکنند و در تمامی طبقات ایستگاه دارند. ایستگاه ها در میان شبکه سازه ای چنان جاسازی شده اند که به پل های عابر پیاده که نقش شریان های اصلی حمل و نقل را دارند، متصل شده اند.

مجموعه ای از این بخش ها و ارتباطات در کنار یکدیگر نهایتا توانسته یک حجم توده ای پیچیده ای را ایجاد کند که میتواند این ساختمان را به عنوان یک نهاد مستقل درشهر و یک الگوی اولیه و اصلی برای باروو ۶ (6Borough) تبدیل کند. برجهای کورپوریت: در میان گرید های مسکونی، برجهای شیشه ای بلند فضاهای اداری و محل های کار را برای ساکنانش مهیا میکند.

این ساختارهای عظیم در میان این گرید، لندمارک هائی است که یاد آور برج های کنونی کورپوریتِ نیویورک میباشند. در مقابل برج های سنتی، مسیر های مستقیم بین برج ها و این گرید ، یک ارتباط منسجم تر بین کمپانی های موجود و اجتماعات اطراف دیگرش را برقرار میکند. های پارک: فضائی در این شهر وجود ندارد که بیش از این های پارک نقش به سزائی درآن داشته باشد؛ در واقع این "های پارک" بخش هائی جز و منفرد ازیک مجموعه ی کل در جامعه را به کل مجموعه و فضاهای عمومی ارتباط میدهد. سایز عظیم این ساختمان ، یک فضای عمومی عظیمی را هم میطلبد. در بالای بافت کنونی شهر، در ارتفاعات و دور دغدغه و سرو صدای شهری این ساختار برش میخورد و های پارکی را بوجود می آورد که گریز از شلوغی شهر و پناه به طبیعتی سبز را مهیا میکند