در حال حاضر زلزله به عنوان يكي از عوامل تاثيرگذار در مراحل شكل گيري معماري مورد بي
توجهي واقع شده است و تمام مسووليت پايداري ساختمان در برابر زلزله به عهده مهندس سازه
مي باشد. اين امر طراحي ساختمان هاي پايدار در برابر زلزله را مشكل، پرهزينه، در مواردي
غيرممكن مي كند. از آنجا كه كليه مسايل يك بنا به عهده مهندس معمار است، لذا پر كردن خلا
موجود به عهده او مي باشد تا با ديد وسيع خود بهينه ترين راه را جهت پايداري ساختمان
در زلزله ارايه دهد. بر اين اساس هدف اصلي اين مقاله تحت عنوان مشاركت طرح معماري با
سازه بنا در تمام مراحل طراحي جهت پايداري در برابر زلزله تعريف شده است و محدوده آن با
توجه به خلاهاي موجود، ساختمان هاي معمول، با ارتفاع كوتاه تا متوسط و با تكنولوژي رايج
كشور را در بر مي گيرد. در بخش اول اين مقاله تاثير زلزله در پنج مرحله اصلي شكل گيري
معماري به صورت چك ليستي جهت كنترل طرح ارايه شده و در بخش دوم اين چك ليست به
صورت عملي در طراحي يك مدرسه به كار گرفته شده است. به عنوان نتيجه كار مي توان ادعا
كرد تنها در صورتي دستيابي به بنايي با بهترين كيفيت هاي فضايي و بهينه ترين سازه از لحاظ
مقاومت در برابر زلزله امكان پذير است كه از مراحل اوليه طراحي تا جزييات اجرايي مشاركت
نزديك بين سازه و معماري وجود داشته باشد.
منم شهرسازی که می سازمت ، چو ایران جدم کوروش
