۱۳۹۰-۱-۱۸، ۱۲:۲۴ عصر
برج میلاد قطعاً یکی از بزرگترین برجهای دنیاست. اما جالب است بدانید که مهمترین رکورد این برج نه ارتفاع آن و بلکه طولانی بودن زمان ساخت است.
یعنی در حالی که زمان ساخت سه برج بلند دنیا، تورنتو، مسکو و شیکاگو از سه سال بیشتر نبوده، برج میلاد یازده سال پس از آغاز زمان احداث به بهره برداری رسید و اگر توجه ویژه مدیریت شهرداری تهران نبود چه بسا این زمان از پانزده سال هم فراتر میرفت.
برج میلاد در رتبهبندی برجهای مخابراتی پس از برج تورنتو با 553 متر ارتفاع، برج مسکو با 540 متر و برج شانگهای با 467 متر به عنوان چهارمین برج مخابراتی بلند جهان با 435 متر ارتفاع ایستاده است در حالی که برجهای غیر مخابراتی یا آسمانخراشهایی به مراتب بلندتر از میلاد در دنیا وجود دارند که به علتهای فنی در رتبهبندیهای متفاوتی قرار میگیرند.
میتوان بلندترین ساختمانهای جهان را به این ترتیب:
1- برج تورنتو با 553 متر ارتفاع
2- برج مسکو با 540 متر ارتفاع
3- برج شیکاگو با 527متر بلندی
4-برج تایپه با 508 متر ارتفاع
5- برج شانگهای با 467 متر بلندی
6- برجهای دوقلوی پتروناس در کوالالامپور با 452 متر ارتفاع
7- برج سلطنتی نیویورک با 449 متر ارتفاع
8- برج میلاد تهران با 435 متر، رتبهبندی کرد.
با این حال زمان ساخته شدن این برجها نیز در مقایسه با میلاد بسیار جالب توجه است. برج سلطنتی نیویورک قدیمیترین برج در میان این 8 برج در سال 1931 در 102 طبقه ساخته شد. امپایر استیت، اولین ساختمان در دنیا بود که بیش از 100 طبقه داشت و به مدت 41 سال بلندترین آسمانخراش جهان بود. این برج با 3400 کارگر ظرف مدت 410 روز از ژانویه 1930 تا ماه می 1931 ساخته شد.
برج شیکاگو ظرف مدت 3 سال (73 - 1970) با هزینه 175 میلیون دلار، برج تورنتو (76-1973) با هزینه 260میلیون دلار، برج مسکو (67-1963)، برج تایپه (2004-1999) با هزینه یک میلیارد و 600 میلیون دلار، برج شانگهای (95-1991) با هزینه 100 میلیون دلار و برجهای دوقلوی کوالالامپور (98-1995) ساخته شدهاند در حالی که برج میلاد از 1995 تا امروز در حال ساخته شدن است و شهرداری تهران تلاش میکند تا سال آینده آن را به مرحله افتتاح برساند.
بررسی مقایسهای ساختهشدن برج میلاد با دیگر برجهای دنیا این نتیجه را دارد که روند ساخت برج میلاد طولانیترین مدت یک سازه اینچنینی است در حالی که برج نیویورک در فاصله کمتر از 2 سال در 7 دهه قبل ساخته شده است؛ به نظر میرسد دلیل طولانیشدن مدت ساخت میلاد، بیشتر از دلایل مالی و فنی، به دلیل عدم مدیریت درست و جابجایی فراوان مدیران شهری بوده است.
متاسفانه در شهری که عمر متوسط شهرداران آن کمتر از 2 سال است و مدیران شهری دائما در حال تغییر هستند، نمیتوان انتظاری بیشتر از این داشت در حالی که متوسط ساختهشدن برجها در این رده 3 سال بوده است که عموما با تکنولوژی 3 دهه قبل ساخته شدهاند.
شهر پروژههای نیمه تمام
از منظر مدیریت شهری شاید بتوان تهران را شهر پروژههای نیمه تمام نامید. پارکینگ طبقاتی لاله در خیابان فاطمی جالب است که در حالی که بلندترین برج جهان در کمتر از سه سال ساخته شده، ساخت این پارکینگ بیش از هفت سال طول کشیده و جز عدمالنفع مرتبط در همه این سالها، به آزار شهروندان همجوار منجر شده است.
قطعاً در هیچکدام از کلانشهرهای جهان این گونه نیست که متوسط دوره مدیریت یک شهردار کمتر از دو و نیم سال باشد، آنچنان که در تهران شاهد بودهایم در 28 سال بعد از انقلاب پانزده نفر در تهران شهردار شدهاند. پس عجیب نیست که برج میلاد در میان همگنان و رقبایش، این گونه از نظر مدت ساخت رکورددار میشود.
نگین پایتخت
برج میلاد تنها یک سازه 435 متری نیست، اگر چه صحبت در مورد کارکرد مخابراتی و ارتباطی آن بسیار سخن گفتهاند، اما این پروژه به واسطه مجموعهای متنوع دارای اهمیت فراوانی است. شاید هیچ فراموش نکند روزی را که در پایتخت خبر دروغی در مورد کج شدن برج میلاد منتشر شد.
در آن روز بسیاری از شهروندان با چشمهای نگران به اطراف این سازه عظیم و چشمگیر آمدند تا ببینند که آیا قرار است در سالهای آینده نماد کشورمان باشد، هنوز متولد نشده رو به ویرانی خواهد رفت، اما آنان در کمال تعجب دیدند که برج میلاد در کمال استواری قرار دارد، در واقع، برج میلاد به نوعی یکی از مقاومترین و فنیترین سازههایی است که تا به امروز در تهران قد علم کرده است. ارتفاع حیرتانگیز این برج از سویی و وجود بسیاری از ساختمانهای گوناگون در اطراف آن به این سازه ویژگی منحصر به فردی داده است.
وجود یک لابی 4 طبقه که دو طبقه آن در زیرزمین و دو طبقه آن نیز در بیرون زمین قرار دارد، به عنوان پایههای برج جذابیت ویژهای به آن داده است.
سید رضا میرصادقی مدیرعامل شرکت یادمان سازه از وجود امکانات فراوان در این برج خبر میدهد. او از احداث رستوران گردان در بالای برج و مراکز تجاری در قسمت فوقانی میگوید و میافزاید: برج میلاد سازهای منحصر به فرد در تهران است. از سویی وجود یک هتل پنج ستاره در ضلع شمالی و همچنین مرکز همایش میلاد در کنار هتل و همچنین وجود ساختمانهای دوقلوی تجارت بینالمللی در شمالیترین بخش این مجموعه، از دیگر جاذبههای مجموعه میلاد است.
9 سال زمان برای احداث تونل رسالت(در حالی که طبق برنامه باید سه ساله احداث میشده است)، 10سال زمان برای احداث برج میلاد(در حالی که حداکثر باید سه ساله ساخته میشده است) و 7 سال زمان برای احداث یک پارکینگ طبقاتی(که قاعدتاً در یک سال هم قابل ساخت است) در کنار کاستیهای فنی، نشاندهنده یک معضل بزرگ هستند؛ اینکه تهران سالهاست که تاوان عدم تداوم در مدیریت شهری را میپردازد.
یعنی در حالی که زمان ساخت سه برج بلند دنیا، تورنتو، مسکو و شیکاگو از سه سال بیشتر نبوده، برج میلاد یازده سال پس از آغاز زمان احداث به بهره برداری رسید و اگر توجه ویژه مدیریت شهرداری تهران نبود چه بسا این زمان از پانزده سال هم فراتر میرفت.
برج میلاد در رتبهبندی برجهای مخابراتی پس از برج تورنتو با 553 متر ارتفاع، برج مسکو با 540 متر و برج شانگهای با 467 متر به عنوان چهارمین برج مخابراتی بلند جهان با 435 متر ارتفاع ایستاده است در حالی که برجهای غیر مخابراتی یا آسمانخراشهایی به مراتب بلندتر از میلاد در دنیا وجود دارند که به علتهای فنی در رتبهبندیهای متفاوتی قرار میگیرند.
میتوان بلندترین ساختمانهای جهان را به این ترتیب:
1- برج تورنتو با 553 متر ارتفاع
2- برج مسکو با 540 متر ارتفاع
3- برج شیکاگو با 527متر بلندی
4-برج تایپه با 508 متر ارتفاع
5- برج شانگهای با 467 متر بلندی
6- برجهای دوقلوی پتروناس در کوالالامپور با 452 متر ارتفاع
7- برج سلطنتی نیویورک با 449 متر ارتفاع
8- برج میلاد تهران با 435 متر، رتبهبندی کرد.
با این حال زمان ساخته شدن این برجها نیز در مقایسه با میلاد بسیار جالب توجه است. برج سلطنتی نیویورک قدیمیترین برج در میان این 8 برج در سال 1931 در 102 طبقه ساخته شد. امپایر استیت، اولین ساختمان در دنیا بود که بیش از 100 طبقه داشت و به مدت 41 سال بلندترین آسمانخراش جهان بود. این برج با 3400 کارگر ظرف مدت 410 روز از ژانویه 1930 تا ماه می 1931 ساخته شد.
برج شیکاگو ظرف مدت 3 سال (73 - 1970) با هزینه 175 میلیون دلار، برج تورنتو (76-1973) با هزینه 260میلیون دلار، برج مسکو (67-1963)، برج تایپه (2004-1999) با هزینه یک میلیارد و 600 میلیون دلار، برج شانگهای (95-1991) با هزینه 100 میلیون دلار و برجهای دوقلوی کوالالامپور (98-1995) ساخته شدهاند در حالی که برج میلاد از 1995 تا امروز در حال ساخته شدن است و شهرداری تهران تلاش میکند تا سال آینده آن را به مرحله افتتاح برساند.
بررسی مقایسهای ساختهشدن برج میلاد با دیگر برجهای دنیا این نتیجه را دارد که روند ساخت برج میلاد طولانیترین مدت یک سازه اینچنینی است در حالی که برج نیویورک در فاصله کمتر از 2 سال در 7 دهه قبل ساخته شده است؛ به نظر میرسد دلیل طولانیشدن مدت ساخت میلاد، بیشتر از دلایل مالی و فنی، به دلیل عدم مدیریت درست و جابجایی فراوان مدیران شهری بوده است.
متاسفانه در شهری که عمر متوسط شهرداران آن کمتر از 2 سال است و مدیران شهری دائما در حال تغییر هستند، نمیتوان انتظاری بیشتر از این داشت در حالی که متوسط ساختهشدن برجها در این رده 3 سال بوده است که عموما با تکنولوژی 3 دهه قبل ساخته شدهاند.
شهر پروژههای نیمه تمام
از منظر مدیریت شهری شاید بتوان تهران را شهر پروژههای نیمه تمام نامید. پارکینگ طبقاتی لاله در خیابان فاطمی جالب است که در حالی که بلندترین برج جهان در کمتر از سه سال ساخته شده، ساخت این پارکینگ بیش از هفت سال طول کشیده و جز عدمالنفع مرتبط در همه این سالها، به آزار شهروندان همجوار منجر شده است.
قطعاً در هیچکدام از کلانشهرهای جهان این گونه نیست که متوسط دوره مدیریت یک شهردار کمتر از دو و نیم سال باشد، آنچنان که در تهران شاهد بودهایم در 28 سال بعد از انقلاب پانزده نفر در تهران شهردار شدهاند. پس عجیب نیست که برج میلاد در میان همگنان و رقبایش، این گونه از نظر مدت ساخت رکورددار میشود.
نگین پایتخت
برج میلاد تنها یک سازه 435 متری نیست، اگر چه صحبت در مورد کارکرد مخابراتی و ارتباطی آن بسیار سخن گفتهاند، اما این پروژه به واسطه مجموعهای متنوع دارای اهمیت فراوانی است. شاید هیچ فراموش نکند روزی را که در پایتخت خبر دروغی در مورد کج شدن برج میلاد منتشر شد.
در آن روز بسیاری از شهروندان با چشمهای نگران به اطراف این سازه عظیم و چشمگیر آمدند تا ببینند که آیا قرار است در سالهای آینده نماد کشورمان باشد، هنوز متولد نشده رو به ویرانی خواهد رفت، اما آنان در کمال تعجب دیدند که برج میلاد در کمال استواری قرار دارد، در واقع، برج میلاد به نوعی یکی از مقاومترین و فنیترین سازههایی است که تا به امروز در تهران قد علم کرده است. ارتفاع حیرتانگیز این برج از سویی و وجود بسیاری از ساختمانهای گوناگون در اطراف آن به این سازه ویژگی منحصر به فردی داده است.
وجود یک لابی 4 طبقه که دو طبقه آن در زیرزمین و دو طبقه آن نیز در بیرون زمین قرار دارد، به عنوان پایههای برج جذابیت ویژهای به آن داده است.
سید رضا میرصادقی مدیرعامل شرکت یادمان سازه از وجود امکانات فراوان در این برج خبر میدهد. او از احداث رستوران گردان در بالای برج و مراکز تجاری در قسمت فوقانی میگوید و میافزاید: برج میلاد سازهای منحصر به فرد در تهران است. از سویی وجود یک هتل پنج ستاره در ضلع شمالی و همچنین مرکز همایش میلاد در کنار هتل و همچنین وجود ساختمانهای دوقلوی تجارت بینالمللی در شمالیترین بخش این مجموعه، از دیگر جاذبههای مجموعه میلاد است.
9 سال زمان برای احداث تونل رسالت(در حالی که طبق برنامه باید سه ساله احداث میشده است)، 10سال زمان برای احداث برج میلاد(در حالی که حداکثر باید سه ساله ساخته میشده است) و 7 سال زمان برای احداث یک پارکینگ طبقاتی(که قاعدتاً در یک سال هم قابل ساخت است) در کنار کاستیهای فنی، نشاندهنده یک معضل بزرگ هستند؛ اینکه تهران سالهاست که تاوان عدم تداوم در مدیریت شهری را میپردازد.
منم شهرسازی که می سازمت ، چو ایران جدم کوروش
