۱۳۹۲-۳-۱۵، ۰۹:۲۶ عصر
مداد:ابزار
مداد ابزاری مناسب و چند کاربردی برای طراحی است. هیچ ابزار دیگری جز مداد امکان ایفای این نقش ها و وظایف متعدد و متنوع را ندارد زیرا مداد را نه فقط برای کشیدن خطوط با پهنای متفاوت ،بلکه می توان برای سایه زدن ،ایجاد بافت و رنگسایه های گوناگون نیز به کار گرفت.
در نگاه برخی افراد تفاوتی میان مداد و خودکار یا هر وسیله علامت گذار دیگری وجود ندارد و می توان از همه آنها برای اسکیس زدن استفاده کرد.در این دیدگاه حقیقتی نادیده پنداشته شده و ان منحصر به فرد بودن طراحی با مداد و ویژگی عدم قابلیت کپی گرفتن از آن است.
چرا اسکیس می زنیم؟
گرایش به طراحی در دهه های اخیر ،نگرانی هایی در مورد رنگ،سبک،بیان و سرعت به همراه داشته است این مشخصه ها همچنین پاسخ هایی به فن آوری جدید و شیوه زندگی ما به سبک امروزی است.از نقطه نظر آموزشی نیز تاکنون کمتر به طراحی توجه شده ،در حالی که می دانیم اسکیس زیر بنای برنامه آموزشی پرمایه و دوره پیش نیاز برای همه دانشجویان طراحی است.هنگام اسکیس زدن به هماهنگی چشم و دست نیاز دست .ابتدا (موضوع مورد نظر را )می بینیم سپس بررسی می کنیم و بعد به روی کاغذ می اوریم .انچه در ذهنمان است به کمک مداد،به روی کاغذ منتقل و ثبت می شود.مداد رابطه ای فیزیکی بین چشم ،ذهن و دست برقرار می کند و ابزار مناسبی برای اسکیس زدن است چرا که در دست گرفتن آن راحت است و قیمت زیادی ندارد .نرمی و روان بودن مداد از مشخصه های منحصر به فردی است که آن را برای مبتدیان مطلوب کرده است.دانش و مهارت هایی که از اسکیس های مدادی کسب می شود به راحتی انتقال پذیر به سایر موضوعات طراحی است و مزایای آن بی شمار و دائمی است.
انواع مداد
انواع بسیار زیادی مداد هست که کم و بیش کارهای مشابه انجام می دهند .نکته کلیدی این است:مدادی را انتخاب کنید که با آن راحت تر بتوانید کار کنید.مدادهای معمولی درجه هایی مختلف از B و H دارند. مدادهای سخت را با علامت H و مدادهای نرم را با B نشان می دهند.از مدادهای سخت برای ترسیم فنی استفاده می شود زیرا خطوطی بسیار باریک ،ظریف و با ثبات به جا می گذارد.و تا قبل از عصر کامپیوتر استفاده از آن فقط بین معماران رایج بود ،چرا که خطوط ظریف و منظم ایجاد شده با آن،جوابگوی دقت بالای معماران در طراحی بوده است.مدادهای نرم نیز مطلوبند زیرا درجه تیره تری از رنگ به وجود می آورد و راحت تر روی کاغذ حرکت می کند اما از آنجا که نوک این مدادها (بر اثر تماس روی سطوح اثر پذیر )سریع سائیده می شود ناگزیر خطوطی پهن و کم ثبات ایجاد می کند.
مداد زغالی،آرایشی ،آبنوسی ،مداد تخت اسکیسی،مداد طرح اولیه و ... انواع دیگر مدادهاست.مداد زغالی،مغزی زغالی دارد و کار با آن درست مانند زغال طراحی است با این تفاوت که نوک آن را مثل مداد نمی توان تیز کرد. ازآنجا که مغزی این نوع مداد به چوب پوشیده شده نتیجه کار با آن بسیار تمیز تر خواهد بود.
انواع کاغذ
با استفاده از مداد مخصوص اسکیس می توان روی هر سطح (اثر پذیری) ،از دستمال سفره گرفته تا مقواهای گران قیمت فانتزی اسکیس زد. استفاده از ارزان ترین کاغذ سفید،مهم ترین نکته ای است که مبتدیان باید پیوسته به خاطر داشته باشند.من همیشه پیشنهاد می کنم از برگه های ساده و سفید A4 استفاده کنید .مزیت آن فقط قیمتش نیست بلکه می توانید هر بار روی یک ورق جداگانه کار کنید. اگر زمینه قبلی نداشته باشید آموختن اسکیس روی تخته اسکیس یا دقترچه اسکیس خیلی سخت است.لبه ها و ضخامت تخته مزاحم حرکت دست می شود و در این حالت بی تردید نمی توانید مدادتان را کنترل کنید. برگه ای ساده،این امکان را برای هنر آموز فراهم می کند تا کف دستش به راحتی روی سطح اثر پذیر قرار بگیرد.میز هم - برای قرار گرفتن برگه روی آن - نقش تکیه گاه را دارد و باعث تعادل بیشتر دست می شود همچنین از لرزش ان جلوگیری می کند.اگر یک طرف برگه را پر کردید،می توانید در طرف دیگر آن هم اسکیس بزنید(البته سعی کنید این کار را روی تخته اسکیس ضخیم انجام دهید .اسکیس زدن پشت برگه به اندازه اسکیس زدن روی آن مشکل است).از همین برگه های ارزان قیمت برای تمرین سایه روشن یا آزاد گذاشتن عضلات دست استفاده کنید.وقتی اعتماد کافی به دست آوردید و به دستتان مسلط شدید می توانیداز برگه های گران و فانتزی استفاده کنید.
کاغذهای مناسب برای اسکیس،با وزن و بافت های مختلف (در بازار) موجود است.منظور از وزن،سنگینی(ضخامت) کاغذ است.مثلاً کاغذ 110 پوندی ضخیم تر از 40 پوندی است.کاغذ معمولی طراحی بین 50 تا 110 پوند می باشد.بافت هم به درجه زبری سطح کاغذ می گویند اما متأسفانه ،استاندارد عددی برای آن وجود ندارد.نام کاغذ،بافت آن را مشخص می کند.کاغذ مخصوص آبرنگ زبر و دانه دانه است اما کاغذ بریستول نرم و براق است. تولیکنندگان کاغذ نام های تجاری زیادی دارند بنابر این شما با توجه به نوع اسکیس و بضاعت مالی شخصی باید ان را تهیه کنید.
به خاطر داشته باشید که تفاوت ته مایه رنگ خمیر کاغذ یا نام های تجاری مختلف کاغذ های بازیافتی،در بازده اسکیس شما تأثیر زیادی نخواهد داشت.
کاغذ مناسب برای اسکیس ،کاغذی است که بافت آن در حد متوسطی باشد.سطح کاغذ باید کمی (دانه دانه) یا (دندانه دندانه) باشد تا برای نگهداشتن سر مداد اصطکاک لازم را داشته باشد [و مداد به راحتی سر نخورد].سطح خیلی نرم کاغذ های تصویر سازی برای
اسکیس های کلی توصیه نمی شود.این صفحات خیلی لیز هستند بنابراین طراحی کردن روی انها مشکل است. اما تصور من بر این است که [استفاده آن] برای مبتدیان مطلوب نیست.
از طرف دیگر،کاغذ پرس سرد مخصوص آبرنگ ،سطحی بسیار زبر دارد و نوک مداد به راحتی روی آن سائیده می شود.این نوع کاغذ آنقدر زبر است که مداد به سختی روی آن حرکت می کند و هنرآموزان مبتدی برای کنترل خطوطی که روی آن می کشند و در نهایت،ابعاد مناسب اسکیس دچار مشکل می شوند.خطوط خیلی صاف،روی [این کاغذ]به صورت شکسته به نظر می رسند و قسمت های سایه زده شده مانند نواری از نقاط روشن دیده می شود.بنابر این کاغذهای زبر برای اهداف آموزشی مناسب نیست و فقط به هنرمندان در سطوح پیشرفته که اهداف خاصی را دنبال می کنند پیشنهاد می شود.
کاغذ مورد علاقه من ،کاغذ ساده مخصوص طراحی با وزن متوسط است(حدود 80 پوند)و اغلب در چند اندازه،از بسته های کوچک تا اندازه های بزرگ ،متناسب با سه پایه نقاشی در دسترس می باشد. من اغلب دفترچه اسکیس کوچکی (حدود A4) همراه خودم دارم تا هنگام قدم زدن بتوانم سریع از موضوعاتی که در اطرافم می بینم اسکیس بزنم.این عادت از همان روزهای اول دانشکده در من رشد کرد و برای کسانی که به هنر طراحی عشق می ورزند تجربه مفیدی است.
لوازم جانبی
اگر مدا تراش برقی در اختیار ندارید می تونید برای تراشیدن مدادتان از چاقوی کوچک جیبی (قلم تراش)استفاده کنید،البته من اولی را ترجیح می دهم چون سر مداد را بلند تر می تراشد و کار کردن با آن راحت تر است.سر بلند مداد باعث استفاده طولانی تر آن می شود و فواصل تراشیدن آن را به حداکثر می رساند.تخته ساب،سنگ ساب،و کاغذ سنباده نیز کم ک می کنند تا نوک مداد تیز تر شود.هر کدام را که ترجیح می دهید استفاده کنید.اگر به هیچ یک از وسایل بالا دسترسی نداشتید نوک مدادتان را روی سنگ یا سنگفرشی بکشید و بدین ترتیب آن را تیز کنید.
به شخصه طرفدار استفاده از پاک کن نیستم چون فکر می کنم نوعی وابستگی ایجاد می کند و مانع پیشرفت کار می شود .بنابر این ترجیح می دهم روی همان اشتباهات اسکیس بزنم یا برای خلق طرحی جدید و پویا،آنها را مبنای کار قرار دهم.در موارد بخصوص ،از پاک کن بتونه ای یا از پاک کن پلاستیکی نرم و سفید می توانید استفاده کنید .پاک کن بتونه ای به راحتی آثار به جا مانده از مداد را بدون آنکه خرده پاک کن به جا بگذارد پاک می کند.پاک کن پلاستیکی سفید نیز،اثر به جا مانده از مداد را خیلی خوب می تواند پاک کند اما فتیله هایی باقی می گذارد که باید آنها را با جاروی مخصوص از روی کاغذ زدود. هیچ نوع پاک کنی کاملا تمیز پاک نمی کند،هر کدام به نوعی به سطح کار آسیب می رساند و بافت آن را تغییر می دهد.پاک کردن آثار مداد روی کاغذ نرم بسیار مشکل خواهد بود.
طریقه گرفتن مداد
شیوه های بسیاری برای گرفتن مداد هست اما نکته کلیدی این است که وقتی اسکیس می زنید مداد را طوری بگیرید که راحت یاشید.مداد را مثل وقتی که می خواهید چیزی بنویسید،نگیرید زیرا در این حالت ،مداد را سفت و محکم می گیریم در حالی که هنگام اسکیس زدن،دست باید نسبتاً آزاد و راحت باشد .حدود دو تا سه سانتی متر بالاتر از سر مداد را بگیرید.در این حالت با انگشت شست و دو انگشت اولی مداد را می گیریم .بدین ترتیب مداد،به راحتی روی انگشت سوم قرار می گیرد. انگشت دوم و شست برای ثابت نگه داشتن مداد و جلو گیری از سر خوردن آن است.
معمولاً ارتباط بین انگشت اشاره و شست،نوع خطوط و سبک اسکیس را مشخص می کند.سر این دو اگشت حکم تکیه گاه مداد را دارند.وقتی نسبتاً به هم نزدیک باشند،انگشت ها به سمت داخل خم می شود بنا براین حرکت (جابه جایی)مداد محدود به اندازه ای است که انگشتان می توانند باز شوند.این حالت کاملاً شبیه به حالت نوشتن است.برای کشیدن خط پرداز و جزییات اسکیس این حالت کاربرد دارد و باعث می شود هنرمند کنترل بیشتری روی مداد داشته باشد تا اشتباهات به حداقل برسند.
حالت نوشتن:
محکم گرفته می شود.
انعطاف پذیر نیست.
انگشتان به سر مداد خیلی نزدیک است.
حالت اسکیس زدن:
دست آزاد گرفته می شود.
انعطاف پذیر است.
انگشتان از سر مداد فاصله دارند.
حالت دوم زمانی است که سر انگشت دوم و شست دور از هم باشند و معمولاً به جای آنکه به سمت داخل خمیده باشند، راست هستند.به این ترتیب حرکت مداد بیشتر می شود.با باز کردن انگشت دوم و سوم و حرکت آنها به سمت بالا و پایین خطوطی به بلندی شش ،هفت سانتی متر می توان کشید.همچنین دراین حالت هنرمند می تواند مداد را از پهلو بگیرد و از تمام سر مداد حداکثر استفاده را ببرد.یکی از نتایج این طرز گرفتن مداد ،کشیدن خطوط پهن است .چرا که به راحتی می توان تمام انگشتان را باز کرد ،در نتیجه مداد،نرم و آرام روی کاغذ حرکت می کند.زاویه و درجه انعطاف پذیری مداد باید با دست هنرمند تنظیم شود،شخص می تواند بدون درنگ یا وقفه از حالت اول به حالت دوم تغییر حرکت دهد.
در حالت سوم گرفتن مداد درست مثل گرفتن کاردک بتونه کاری یا ازار دیگری شبیه آن است.مداد بین انگشت شست و انگشت دوم گرفته می شود.در این حالت هرگونه حرکت انگشت یا دست حذف می شود،بنا بر این بیشتر برای کشیدن خطوط بلند و پهن مناسب است.کل ساعد نیز به کار گرفته می شود تا حداکثر امکان را برای هنرمند فراهم کند.با توجه به اندازه کاغذ مورد استفاده و وسعت حرکت بازوی هنرمند،خطوط کشیده شده با این روش،به بیش از یک متر نیز می تواند برسد همچنین در این حالت می توان خطوط اسکنه ای ایجاد کرد .کافی است مداد را در دست بگیرید و با ضربات کوتاه و ناگهانی به سمت بالا و پایین،این خطوط را ایجاد کنید.
فشار دست
میزان فشار بر مداد همان چیزی است که به خط روح و ظرافت می بخشد.ضربات و خطوط بدون فشار ،ساده و یکنواخت می شود.خط ساده ای که با قلم و مرکب کشیده می شود می تواند بسیار زیبا باشد بویژه زمانی که خطوط یکنواخت و یکدست هستند.این نوع یکنواختی در خط سبب وضوح و صراحت اسکیس می شود.مداد شبیه قلم نیست و خطی که با آن کشیده می شود مثل خط قلم،یکنواخت نیست.مداد با مغزی سخت در مقایسه با مغزی نرم می تواند خطی نسبتاً یکنواخت ایجاد کند.اما زیبایی اسکیس مدادی به خاطر توانمندی هنرمند در اعمال فشار بر مداد به منظور تغییر در کیفیت خطوط است.حرکات خط پردازی )ضربه ای) ،کشیدن به سمت بالا ،چرخشی،همچنین حرکت ناگهانی مچ و آرنج و تغییرات ناگهانی زاویه سر مداد، در ایجاد تنوع و منحصر به فرد بودن اسکیس های مدادی نقش دارند.
با مداد باید مانند ابزار توانمندسازی حرکات دست،بازو و انگشتان رفتار کرد.گذشته از همه اینها،تنها از طریق این برخورد های حسی است که اسکیس به وجود می آید.روش اسکیس زدن فقط شامل حرکت دستی که مداد را گرفته،نمی شود بلکه ارتباط حسی سراسری از چشم به مغز و دست برقرار می شود .باتدا با چشم [شی ء مورد نظر را]مشاهده و باز بینی می کنیم سپس با کمک مغز و چشم آن را ساده می کنیم،دست هم آنچه را که مغز با دلیل ،ذخیره کرده،[روی کاغذ] ثبت می کند.مجدداًچشم ها آنچه را دیده ،ارزیابی می کند تا تصویر ذهنیمان از هر جهت شبیه همان چیزی باشد که در ابتدا دیده ایم.تغییرات لازم صورت می گیرد و دوباره همه چیز ارزیابی می شود.در یک کلمه:این [مراحل]،فرآیند اسکیس زدن است بی تردید اسکیس زدن فرآیندی ذهنی و کاملاً شخصی و خصوصی استًفشار آوردن بر مداد نیز اینگونه است یعنی استاندارد علمی ای وجود ندارد تا فرد میزان فشار را با توجه به نوع سر مداد تنظیم کند و اساس آن متکی بر آزمون و خطاست چرا که از اشتباهات و موفقیت هاست که درس می گیریم .برای دست یابی به الگویی منسجم و تلاش برای حفظ آن باید پیوسته این کار (آزمون و خطا) را انجام داد.
میزان فشار بر مداد و صحیح انجام دادن آن رویای هنرآموزان مبتدی است.پی بردن به این موضوع به زمان و دل بستن به کار نیاز دارد،راه میان بری برای آن وجود ندارد جز آنکه باید تجربه کرد و آموخت.
در واقع شگردهای زیادی وجود ندارد تا فردی بتواند میزان فشار و نیروی [وارد بر مداد] را بیاموزد.نکته کلیدی نحوه گرفتن مداد است.از آنجا که سر انگشتان به مداد فشار وارد می کنند بنا بر این طرز گرفتن مداد و تماس انگشتان با مداد بسیار مهم است. میزان فشار وارد بر مداد ارزش سایه روشن را مشخص می کند.برای ارزش رنگی تیره تر مقاومت کمتری لازم است و بر عکس.تغییر و تنوع در سایه های مدادی به طور کامل به توانایی هنرمند در کم و زیاد کردن فشار در لحظه مناسب بستگی دارد.این موضوع مانند چگونگی نگه داشتن مداد نیست که شخص بتواند سریع بیاموزد،بلکه باید آن را با تجربه به دست بیاورد.
مداد راحت ترین وسیله برای تمرین و آموختن اسکیس است.با وجود این،برای کسب مهارت،تمرین با مداد خیلی سخت است چرا که مداد ویژگی های خاصی دارد.در عین حال ،این مساله نباید شما را از آموختن اسکیس با مداد دور کند،بر عکس امیدوارم ویژگی های مداد شما را جذب این ابزار کند.
خط و خط پرداز(استروک)
خط عبارت است از رشته ی بلند و پیوسته باپهنایی یکسان،درحالی که خط پرداز(استروک ها)نسبتاَکوتاه است و ازخط های شکسته با پهناهای متفاوت تشکیل شده است.خط ،نتیجه ی حرکت مداد و باقی ماندن اثر آن روی کاغذ است و درحقیقت خط ظریف و یکنواخت است .در حالی که خط پردازها با حرکت ضربه ای مداد ایجاد میشود و اغلب پر رنگ و حساب شده اند.
در اسکیس از خط برای مشخص کردن لبه های مکانی و توصیف شی مورد نظر استفاده میشود .پهنای متفاوت خط با تنظیم زاویه ی سر مداد به راحتی به دست می آید. به لحاظ نظری نوک مداد سخت خط باریک و کمرنگ و نوک مداد نرم خط تیره و ضخیم ایجاد میکند.البته با استفاده از مداد نرم درجه یک می توان خطوط متفاوتی کشید بنابر این داشتن مجموعه ای از مدادها با سرهای متفاوت ضروری به نظر نمی رسد و یکی یا دو مداد ساده برای ایجاد چنین شگردهایی (انواع خطوط)کافی است.
در اسکیس،همیشه شیوه های مناسبی برای ایجاد تنوع در پهنای خطوط و اجتناب از یکنواختی وجود دارد.برای مثال،خطوط نیمرخ (خطوط ضخیم تر)از نظر بصری باعث می شود تا شیئ از پس زمینه جدا شود ،همچنین به دید سه بعدی شیئ نیز کمک می کند.خطوط با پهنای متفاوت حس عمق و فضا را بهتر منتقل می کند،این امر،بخصوص در اسکیس هایی که از مناظر زده می شود،آشکار است.
اسکیس زدن
هدف نهایی اسکیس،برداشت گرافیکی درست از تصویر [مورد نظر]است.گرچه،شیوه تفسیر و ارائه ،موضوعی جداگانه است و هر هنرمند برای بیان آن روش های خود را به کار می گیرد. اما نتیجه نهایی اسکیس ،اغلب تحت تاثیر برخی استانداردهای مورد قبول قرار می گیرد.اسکیس باید تا حدی واقعی به نظر بیاید و موضوع کشیده شده تا اندازه ای باید قابل تشخیص باشد.برای مثال،در سطحی ساده تر ،اسکیس درخت قاعدتاً شبیه درخت باشد نه یک شخص .و در سطوح پیشرفته ،درختی کهنسال نباید شبیه به نهال باشد .تنه و شاخ و برگ آن باید به نحوی ،مشخص کننده سن درخت باشد.خانه ای با نمای سنگی باید به گونه ای طراحی شود که قسمت های باریک بین سنگ ها و سیمان مشخص و واضح باشد.
مشاهده و ثبت
به منظور برداشت صحیح از تصویری که می خواهیم اسکیس بزنیم،باید زمانی را صرف کنیم و آن را به دقت مشاهده کنیم.اولین گام پراهمیت در زدن اسکیس مناسب،مشاهده دقیق تصویر مورد نظر است.این عمل باید دقیق و سریع اتفاق بیفتد.مشاهده مکرر و ثبت[تصویر مورد نظر]نیا زبه درک صحیح موضوع دارد.گاهی برای اطمینان از برقراری رابطه ای مناسب،برای آنکه موضوع مورد نظر به درستی به تصویر کشیده شود نیاز به اندازه گیری داریم.اسکیس از مناظر(به ویژه درختان) بهترین روش برای نشان دادن اهمیت مشاهده و ثبت است.این دو مزیتی باور نکردنی برای طراحان دارد چرا که تصویر با تناسب های دقیق در حکم بانک اطلاعات بصری است و برای کارهای بعدی می تواند منبع الهام و ایده به شمار آید.
اسکیس از مناظر
اسکیس از منظره ای ساده،اغلب شامل این اجزا است:درخت،بوته،زمین،تپه،آب و برخی اجزای ساخته دست بشر ،مثل خانه.اسکیس از منظره ای زیبا،ترکیبی دقیق از همه یا برخی اجزای بالاست .اسکیس از تنه درخت ،یک تپه یا فقط بستری از رود،بدون در نظر گرفتن اطراف آن به ندرت پیش می آید.تصور تپه ای بدون درخت به جز در محیط بیابانی مشکل است.بنابراین باید چشمانمان را عادت دهیم تا این اجزای تشکیل دهنده مناظر را به صورت تصویری از یک ترکیب مناسب ببینند.به این معنا که ابتدا زاویه دید مناسب را انتخاب کنیم،اگر منظره ترکیب مطلوبی نداشت،با جابه جا کردن اجزا آن،ترکیب جذاب را به دست آوریم.
ادامه دارد... .
درختان
درختان همانطور که می توانند از مهم ترین عناصر چشم انداز تلقی شوند اسکیس از
آنها نیز مشکل می نماید.زیرا درختان زنده اند ،رشد می کنند و در طی گذشت زمان دست خوش تغییر می شوند.برگ برخی درختان در زمستان می ریزد و برخی دیگر در بهار به گل می نشینند .بنابراین تغییرات فصلی می تواند در شکل ظاهری آنها تغییر ایجاد کند .مثل باد،برف و یخ.گونه هایی از درختان ،ساختار شاخه ای دارند بنابراین شکل ظاهری آنها می تواند با برگ یا بدون برگ باشد .رشد درختان تکی با توجه به فضای کافی در اطرافشان،با رشد درختان به صورت توده ای متفاوت است.تنه ی درختان مسن تر،پوسته ای شکسته دارد یا شاخه ها در پایه ی چتر درخت،خمیده شده و اغلب بخشی از ریشه ها در پایه تنه،از خاک بیرون زده و مشخص اند.این مشخصه ها نتیجه مشاهده،مراقبه و ثبت دقیق است.هر هنرمندی برای مشاهده و جستجوی جزئیات و نشانه های ویژه باید روشی مخصوص به خود داشته باشد.همچنین باید شیوه ای شخصی برای ثبت این نتایج در پیش گیرد چرا که اسکیس زدن یعنی ثبت همین نتایج.
درختان در پیش زمینه
درختان پیش زمینه عمدتاً برای قاب کردن عناصر در ترکیب بندی به کار گرفته می شوند.آنها تصاویر را قاب می کنند و چشمان بیننده را به سمت مرکز صفحه-جایی که اغلب نضمون [اصلی] اسکیس قرار دارد- سوق می دهند.عناصر موجود در پیش زمینه باید با جزئیاتشان طراحی شوند چرا که به ناظر نزدیک ترند.این جزئیات مانند بافت پوسته درخت ،شاخه های کوچک،برگ ها و غیره ،به نحوی باید طراحی شوند که کانون توجه را از مرکز کار ،منحرف نکنند.به کارگیری کنتراست در جزئیات به مانند کنتراست در سایه روشن جهت تباین عرصه های بصری زمین است.
درختان در یس زمینه
درختان در پس زمینه اغلب به صورت انبوه دیده می شوند،به همین دلیل بسیار متراکم به نظر می رسد و جزئیات از دست می رود.با وجود این،فرم و شکل درختان نباید فراموش شود حتی وقتی که در پس زمینه هستند.در این حالت باید از خطوط ساده با پهنای مناسب برای نشان دادن انبوه درختان استفاده کرد. از سایه زدن برای ساده کردن لایه های شاخ و برگ استفاده کنید و با ایجاد سایه های تیره و قسمت های روشن ،به موضوعی که در پس زمینه قرار دارد،حالت سه بعدی بدهید.
زمین ریخت
فرم(ریخت) زمین،تپه ،درخت،قسمت های هموار و گاهی هم صخره را شامل می شود .در بیشتر مناظر ،این عناصر به صورت جدا دیده نمی شوند،مثلاً تپه و دره غالباً به صورت عناصری متضاد و مکمل یکدیگر دیده می شوند.افق منظره ای هموار اغلب در پس زمینه با فرم هایی از صخره یا کوه قطع می شود.این ترکیب ها،تصویر را در نگاه دل انگیز تر می کند و موضوع بهتری برای اسکیس زدن می باشند،همچنین لایه های بیشتری را [برای اسکیس]فراهم کرده تا به ایجاد ترکیب جالب تر کمک کند.
هنرمند هنگام اسکیس زدن از زمین،ابتدا باید به دقت این عناصر را مشاهده،سپس اقدام به طراحی کند.ساده کردن این لایه های چند بعدی زمین به خطوطی ساده،رمز تمام اسکیس های مدادی جذاب است.شگرد کار در این است که از اسکیس زدن و ثبت جزئیات ،اجتناب کنید .به دنبال کشیدن ساختار زمین و مشخص کردن موج اصلی تپه و دره باشید .شکستگی های اصلی در صخره ی کوه را مشخص کنید و با استفاده از مدادی ساده ،برش طولی آن را به صورت طرح اولیه و سردستی بکشید.جهت تابش خورشید و چگونگی تغییرات (سایه روشن ها)رشته کوه و دره ها را مشاهده کنید.امتحان کنید و ببینید که چگونه پیچ و خم خطوط مداد به طور همزمان سه بعدی بودن زمین را می تواند نشان دهد.از سایه های موازی برای نشان دادن شیب ها و ناهمواری ها استفاده کنید.
مداد بهترین وسیله برای راندوی زمین است زیرا نوک نرمی دارد و فشار را به راحتی تحمل می کند و با اعمال فشار نوک نرم آن پهن و به حالت اسکنه ای تبدیل می شود.با هر چرخش مداد ،پهنای خطوط را می توان تغییر داد و تصویری ساده از برش طولی منظره ی [مورد نظر] کشید.هیچ وسیله ی دیگری مانند مداد نمی تواند این جلوه ی متنوع را ایجاد کند.
ادامه دارد... .
آب
بستر آب معمولاً به صورت دریاچه ،برکه،رود،آبشار یا اقیانوس است.به عبارت دیگر،نمی توان فقط آب را دید و از آن طراحی کرد.اغلب،عناصر دیگری وجود دارد تا آب را نگه داشته ،به آن شکل دهد یا درون ان ریخته شود.مانند کرانه های رود،خطوط ساحلی،لبه استخر شنا،لبه فواره و صخره ها یا پرتگاه های کنار آبشار.
با اسکیس نیز می توان آب را به طور غیر مستقیم با مضمون موضوع ارتباط داد.مثلاً،اسکیس از قایق با امواج اطرافش دلالت بر بالا و پایین شدن قایق می کند.یا با دیدن چند بادبان در خط افق،تصویری از مسابقه ی قایق رانی تداعی می شود.انعکاس،تأثیر آینه ای و راکد بودن سطح آب را نشان می دهد.
آب جویای سطح افقی و هموار است،بنابر این بهترین راه برای اسکیس زدن آب این است که با مداد خط افقی ساده ای روی کاغذ بکشید.برای اینکه تیزی و یکدستی نوک مداد ثابت بماند ،همین طور که مداد را روی صفحه می کشید کمی آن را بچرخانید.برای آنکه سطحی ناهموار ایجاد شود از خطوط افقی کوتاه استفاده کنید و کمی حالت موجی شکل (خمیده) به آنها بدهید تا امواج را نشان دهد.حالت های افقی این الگوها را تا جایی که لازم است به اسکیس عمق بدهد تکرار کنید همچنین تنوع ارزش خطوط و سایه گاه،همان طور که حرکت سطح آب را القا می کنند حاکی از چگونگی واکنش آب نسبت به نور است.
معماری
طراحی از بنا می تواند بسیار لذت بخش باشد .فرم اصلی ساختمان ها اغلب چهارگوشه است و مدول های سایه روشن آنها مشخص تر از مناظر می باشد.به دلیل ارتباط زاویه ای بین صفحه ها ،تضاد شدت رنگ بین آنها بیشتر است.صفحه های عمودی شامل دیوار،ستون،پنجره،ورودی،در و غیره است.صفحه های افقی شامل سقف ،کف، ایوانک ها،بام های گنبدی،بام های صاف و سطوح افقی کوتاه است.بام های شیبدار،صفحات شیبدارندو طاق های داخلی آنها نیز خمیدگی اندکی دارد.این صفحات با هم،فضا را تشکیل می دهند.یک یا چند صفحه با توجه به جهت تابش خورشید ممکن است در معرض آفتاب قرار بگیرد و این در حالی است که کناره های مخالف همان صفحات در سایه قرار دارند.صفحات مشابه نیز،در سایه هستند و به طور کلی نسبت به صفحات دیگر سایه ی تیره تری دارند .اسکیس خوب،با پیدا کردن راهکارهایی جهت تکامل معنادار الگو و با استفاده ی ماهرانه ارزش های رنگسایه ای حاصل می شود.برای مثال،اگر صفحات در معرض تابش مستقیم خورشید قرار بگیرند ممکن است جزئیات و الگوی سنگ کاری خانه هایی که بسیار جالب توجه اند قربانی شود.در چنین مواقعی استفاده از تضادهای شدید سایه روشن از نشان دادن جزئیات مهم تر است.
به خاطر داشته باشید که بافت و الگو نقش بسیار مهمی در اسکیس از بنا دارد.الگوها در استفاده از مصالح و شیوه های ساختمان سازی کاربرد دارد،گاهی نیز برای پر کردن جاهای خالی از آنها استفاده می شود،مانند دیوارهای آجری.هدف از به کارگیری آنها مشخص کردن لایه های مختلف صفحات و سه بعدی نشان دادن موضوع است.بیشتر الگوها با چرخش های متفاوت قلم در جهت های مختلف از خطوط موازی گرفته تا هاشورهای متقاطع ایجاد میشود.ترفند اسکیس زدن از ساختمانها در نظر داشتن جهت صفحات و اجتناب از سماجت و بی حوصلگی است. برخی الگوهای مورب ،یکنواختی کار را از بین می برد و سفید نگه داشتن بعضی صفحات برای ایجاد تضاد،به موضوع جان می بخشد.برای عمیق تر نشان دادن فضا و معنی دادن به موضوع از سایه های تیره استفاده کنید.
اسکیس از سیماهای شهری
شهرها و روستاها پراند از هیجانات بصری که برای اسکیس زدن از بهترین موضوعات تلقی می شوند.شهرها با ساختمانها نمود می یابند اما آنچه فضای بین ساختمانها را پر کرده،جذاب تر است.به جز سبکهای مختلف معماری ،تجهیزات خیابان مانند،تیرهای چراغ برق،تابلوها،سایبانها،ویتر ین مغازه ها،همه در رنگین و زیبا شدن خیابان ها نقش دارند.چنین فضای چند بعدی ،آرمانی است،چرا که همه عناصر مناسب برای ایجاد اسکیس اصولی را داراست:فضایی کنترل شده از صفحات عمودی و افقی،معماری جالب توجه،امکان کار بست درست نور و ارزش های رنگ،مهم تر از همه مقیاسی که به ناظر اجازه می دهد در فضایی که می خواهد اسکیس بزند و راه برود.هیجانی که در این نوع اسکیس وجود دارد به مراتب از مناظر باز وسیع بیشتر است.
گام به گام:فیگور : 10
1.خط دید (افق) را ترسیم و فرض کنید سطحی با ارتفاع 1.5 متر است.از این به بعد هر شکلی که از پایین این خط رسم می شود همیشه ارتفاع 1.5 متری دارد.برای مثال تیر چراغ بلند تر در ترسیم نسبت به تیر چراغ کوتاه تر نزدیک تر به نظر می رسد اما آنها دقیقاًهم اندازه می باشند.چشم های تمام افراد را روی خط دیدی که رسم کرده اید، بکشید و از آن خطی عمودی برای بدنه رسم کنید .در این حالت مردم به جای اینکه معلق یا فرورفته شوند ،روی سطح زمین به نظر می آیند .(اگر خط دید در 3 متری یا بیشتر
قرار بگیرد به این معنی است که نگاه بیننده به سمت بالا است و افراد به گونه ای قرار می گیرند که گویی به تناسب در مقیاس 1.5 متری قرار گرفته اند.)
2. برای رسم یک فرد،کمی بالا تر ازسرش یک خط بکشید تا بتوانید پیشانی و مو را رسم کنید.خط را دو قسمت کنید.باسن در وسط قرار دارد.فاصله ی باسن تا زمین را به دو نیمه تقسیم کنید.زانو ها در وسط است.نیمه ی بالایی تنه را نیز دو قسمت کنید.شانه ها کمی بالاتر از نیمه ی میانی بدن می باشند.آرنج و مچ در میان باسن و شانه قرار دارند. چانه کمی پایین تر از فاصله ی بین بالای سر و شانه ها قرار دارد.شانه و باسن با اندکی زاویه در جهت مخالف یکدیگر می باشند.زانو و قوزک پا با باسن موازی اند. بعد از اینکه اعضای بدن در جایشان قرار گرفتند،اسکلت را رسم کنید و با اضافه کردن لباس،مو،کفش و غیره آن را تکمیل کنید.
3. از فایل ترسیم یک فیگور انتخاب کنید و اگر اندازه ی مناسبی دارد آن را روی خط دید قرار دهید یا کپی کنید.با مداد قرمز حالت پیکر را رسم کنید سپس با روان نویس مشکی دور خط آن را بکشید.به خاطر بسپارید که در[رسم]خط هایتان راحت باشید و از نقاط و شکاف ماهرانه،زاویه های همپوش و خطوط با وزن متغییر و خطوط بافتدار و خطوط تیره -روشن-تیره استفاده کنید.
4.رنگ آمیزی را با ماژیک شروع کنید.رنگ روشن و تغییر تدریجی ارزش را به کار ببرید و فضای سفید نیز باقی بگذارید.چند مرتبه رنگ آمیزی نکنید و خطوط را راخت و سریع بکشید.از اصول جفت رنگ و تکرار رنگ برای خطوط،روی لبه ها و نقاط استفاده کنید.
5. ارزش های تیره تر ماژیک و سایه گاه و سایه را بیفزایید سپس با مدادرنگی و قلم سفید آن را روشن کنید.
6.با استفاده از خطوط تکرار و ممتد صورت را شبیه تخم مرغ بکشید .آن را 4 قسمت کنید .دوباره هر خط افقی را به دو نیمه تقسیم کنید تا مکان چشم ها پیدا شود .هرخط عمودی را به دونیمه تقسیم کنید تا خط مو و محل بینی مشخص شود.گوش ها بین چشم ها و بینی و دهان میان بینی و چانه قرار می گیرد.
7.جزئیات بیشتری را به چشم ها،بینی و دهان بیفزایید.و یا جزئیات را حذف کنید و یک T ساده بکشید.سپس اجزای صورت را رسم کنید.
گیاهان
گیاهان در پلان ها و ترسیمات نما حس مقیاس را القا می کنند و رسم را طبیعی جلوه می دهند همچنین درآنها از ترکیب زیگزاگ و انبوه-تهی استفاده می شود.گیاهان از نظر قالب ،شکل،اندازه،و رنگ متنوعند و به طور کلی به سه نوع اصلی طبق بندی می شوند:درخت،بوته و پوشش زمین.درختان و بوته ها مجدد به دو گروه تقسیم می شوند:تیره مخروطیان(همیشه سبز)و برگ ریز.
تکنیک های سر قلم:درختان در پلان
همیشه از مداد و شابلون برای رسم سریع درختان استفاده کنید.برای کشیدن دایره های دوبل به دور آنها قلم یا مداد را به کار گیرید.این کار به درختان ظاهری راحت و سه بعدی می دهد. در ختان را تقریباًدر دو سوم اندازه واقعی شان رسم کنید.از بزرگ یا
کوچک کردن بیش از حد انها خودداری کنید به طور کلی هرچه پلان در مقیاس های بزرگتری باشد جزئیات بیشتری از درختان باید نشان داده شود؛البته ممکن است با توجه به گیاهانی که زیر درختان قرار دارد تغییر کنید. هنگامی که یک درخت را در یک پلان رنگ آمیزی می کنید،از اصول جفت رنگ و رنگ مجاور استفاده کنید و مقداری فضای سفید باقی بگذارید.هنگام رنگ
آمیزی درختان بزرگتر که جزئیاتی در زیر آنها قرار دارد فقط از رنگهای رقیق روشن استفاده کنید. هنگام به تصویر کشیدن گروهی از درختان در قالب یک دور خط،از دور خط سیاه در کل پیرامون محیط خارجی ان و از یک دور خط روشن تر برای مشخص
کردن هر درخت به صورت مجزا استفاده کنید.همیشه از سایه ها برای تمایز درختان از سطح زمین و دیگر درختان باقی بگذارید .(این کار را می توان با مدادرنگی سفید انجام داد.) هنگامی که درختی مقابل ساختمان یا روی پشت بام قرار دارد،شکل آن
همیشه باید با ساختمان همپوشانی داشته باشد. اگر تعداد زیادی درخت باید بکشید از مهر با طرح درخت استفاده کنید.این مهر را می توان از سازنده مهر خریداری کرد تا در وقت صرفه جویی شود.
تکنیک های سرقلم :بوته و پوشش های زمین در پلان به طور معمول بوته ها باید جزئیات کمتری نسبت به درختان در نمای پلان داشته باشند.گروهی از بوته ها معمولاًدر دور خطی ساده با نقاطی نمایش داده می شوند که این نقاط تنه را تشکیل می دهند. بوته های برگریز معمولاً با دور خطی لطیف و بوته های همیشه سبز با لبه های دندانه دار نشان داده می شوند. هنگام راندو،بعضی بوته ها را رنگ نکنید یا با رنگهای روشن رنگ کنید تا کمی فضای سفید باقی بماند هنگام مشخص کردن دور خط بوته ها،از دو نوع پهنای خط،یک خط سیاه برای لبه خارجی و یک خط باریک در داخل آن یا برعکس ،استفاده کنید. هنگامی که پوشش زمین و چمن هردو در یک پلان قرار گرفته اند،نشان دادن تمایز بین آنهااهمیت زیادی دارد .هنگام به کار بردن رنگ یا ارزش برای نواحی پوشش دار مطمئن شوید که این نواحی از درختان و بوته ها روشن تر یا تیره تر شده است تا بتوان به این ترتیب بین آنها تمایز قائل شد. برای جذابیت بیشتر از خطوط و نقاط در سطح زمین استفاده کنید. هنگام راندو با ماژیک برای چمنی که روی سطح صاف زمین قرار دارد خط کش را برای هدایت ماژیک به کار ببرید. با توجه به پهنای مورد نظر خوط ،دو گونیا را با فاصله از یکدیگر به
هم بچسبانید و از هر دو لبه برای به تصویر کشیدن چمن با پوشش زمین استفاده کنید.
تکنیک های سر قلم:درختان در نما
ابتدا درختان را مطابق شکل اصلی شان رسم کنید.این شکل ها ممکن است دایره ای،تخم مرغی،ستونی،و نامنظم و مخروطی باشد.شاید شکل دور خط به تنهایی برای اسکیس های سریع کافی باشد. به یاد داشته باشید که از اصول زیگزاگ ،جفت رنگ و رنگ مجاور استفاده کنید و اندکی فضای سفید باقی بگذارید.نقاط را اضافه کنید و در نهایت با رنگ مشکی دور خط ان را بکشید. درختان پشت ساختمان باید روشن تر یا تیره تر از ساختمان باشند تا کنتراست مناسبی ایجاد شود. شاخ و برگ وتنه درختان پیش زمینه باید جزئیات بیشتری داشته باشند،درختان پس زمینه باید به صورت دور خطی انبوه و ساده نشان داده شوند. الگوهای شاخه دار فقط مواقعی کاربرد دارند که اجزای درختان مهم به نظر برسند.از درختان پر شاخ و برگ می توان برای پوشاندن نماها و عناصر نا مطلوب استفاده کرد. از نماهای فرورفته و برجسته شاخ و برگ یا حروف Wو M برای نشان دادن الگوهای برگ ها استفاده کنید. تنه درختانی که به طور مستقیم زیر سایه قرار دارند همیشه باید تیره تر ترسیم شوند تا سایه و سایه گاه را نشان دهند.ارزش کلی تنه به پس زمینه آن بستگی دارد.تنه های تیره درختان باید مقابل پس زمینه های روشن قرار گیرند و برعکس.
این سه مرحله را در راندوی درختان دنبال کنید:1.دور خط را اسکیس بزنید.2.رنگ های روشن را اضافه کنید و با رنگ مشکی دور خط را بکشید.3. رنگ های بیشتر و تیره تر و همچنین جزئیات را اضافه کنید.
تکنیک های سر قلم :بوته ها و پوشش های زمین در نما
هر دو نوع بوته های همیشه سبز و برگ ریز به گروه های زیر طبقه بندی می شوند:مدور،خزشی،دور خط،شاخه ای و شاخه ای با دور خط. اصول دور خط برای ترسیم درختان در نما دور خط را دنبال کنید. در راندوی ماژیک از رنگ لعابی مات استفاده کنید و روی ماژیک نقاشی کنید تا بوته ها اضافه شوند.معمولاً چمن های پیش زمینه باید تیره تر از پس زمینه باشند در غیراین صورت به یک نقطه کانونی در مرکز نیاز داریم. خطوط و نقاط سیاه و سفید را برای ایجاد جذابیت اضافه و چمن را بافت دار کنید. هنگام راندو رنگی چمن،اصول رنگی مجاور و جفت رنگ را در نظر بگیرید تا ظاهری جالب و واقعی به وجود آورید.هنگامی که در پرسپکتیو از خطوط کوتاه برای نمایش چمن استفاده می کنید هر چه به سمت پیش زمینه پیش می آیید ،فاصله بین خطوط باید به تدریج وسیع تر شود .زاویه انها طبیعت هموار یا ناهوار زمین را نشان می دهد.
خودرو
گنجاندن خودرو در ترسیم باعث ایجاد مقیاس ،فعالیت و واقع گرایی می شود.همچنین خودروها به ایجاد ترکیب مناسب کمک،عناصر نامطلوب را پنهان و فضا را تکمیل می کنند و بر اعتبار آن می افزایند.جمع آوری تصاویر خودروها از مجلات،کتابها و فروشندگان بروشورها برای تهیه منبع جزئیات فکر خوبی است.هیچ گاه نباید خودروها را در ترسیم آورد چرا که پیدا کردن خودر مناسب در زاویه مناسب برای مقیاس رسم بسیار وقت گیر است.اکثر خودروهای ترسیم شده به هنگام ورود به خیابان یا خروج از آن،کج و یکوری به نظر می رسند. خودرو متناسب با خصوصیات پروژه را انتخاب کنید.خودروهای گران قیمت اعتبار و ارزش راندو را افزایش می دهند.در حینی که خودروها می پیچند،اگر امکان دارد آنها را در هر دو جهتی که عبور می کند ترسیم کنید.به یاد داشته باشید که راننده را نیز رسم کنید.همیشه سایه خودروها را روی خیابان قرار دهید .سطح جزئیات خودرو باید با پیچیدگی ترسیم سنجیده شود.رنگ هایی که برای خودرو استفاده می شود باید مکمل رسم باشد مانند خودرویی قرمز در برابر منظره ای سبز و یا خودرویی نارنجی در برابر آسمان آبی.
مبلمان
مبلمان،ترکیبی زیگزاگی و انبوه -تهی ایجاد می کند و فضای داخلی را به وجود می آورد.مبلمان مجلل ترسیم را جذاب جلوه می دهد.در فضاهای بدترکیب و ناهماهنگ این مشکلات می توانند با تدبیر جابه جایی مبلمان پنهان شوند. تکنیک های سرقلم هیچ گاه موقع راندو مبلمان را رسم نکنید.فرض کنید که حالت مبلمان به شکل مکعب یا جعبه است و آن را در پرسپکتیو قرار دهید.سپس مبلمان را در مکعب رسم کنید و جزئیات لازم را به آن بیفزایید. ابتدا از یک مداد قرمز برای رسم سریع آن استفاده کنید سپس با روان نویس مشکی دور خط آن را بکشید .در حالیکه فضای سفید باقی می گذاریدو از جفت رنگ استفاده می کنید برای ساختار رنگ آن،سایه گاه های روشن به کار ببرید.خیلی سریع ارزش های تیره تر را برای رسیدن به تغییر تدریجی ارزش اعمال کنید .سایه گاه و سایه را بیفزایید و با خطوط ماژیک و مدادرنگی آن را روشن کنید.از مجلات و فهرست تصویری مبلمان پوشه عکسی تهیه کنید .داشتن پوشه ای از اسامی انواع مبلمان برای ارجاع شما کمک خواهد کرد.به کمک این پوشه می توانید مبلمانی را که مناسب دکور و طرحتان است انتخاب کنید.این انتخاب باید با تجسمی که می خواهید القا کنید متناسب باشد .مبلمان را به صورت طبقه بندی شده قرار دهید .فاصله گذاری تصادفی ممکن است ترکیب کلی را ناهمگن کند.به یاد داشته باشید که هنگام راندو،از جفت رنگ،تغییر تدریجی ارزش،سایه گاه و سایه ،نقاط و خطوط استفاده کنید.به خاطر پیچیدگی بافتها و رنگهای رویه مبل،بسیاری از مردم موقع راندو مبلمان (چندین بار رنگ امیزی)می کنند.این کار نتایج ناهمگنی را به دنبال خوهد داشت.در حقیقت رنگها و الگوهای بسیاری وجود دارند که وقتی با یکدیگر ترکیب می شوند فضایی خوش آیند خلق می کنند.
آسمان
آسمان بخش وسیعی از ترسیم را تشکیل می دهد و وضع کلی هوا از خورشیدی تا طوفانی،غروب آفتاب تا نیمه شب را نشان می دهد .آسمان می تواند به تعادل ترسیم کمک کند و توجه را بر موضوع متمرکز کند.از شکل ابرها اغلب برای رسیدن به ترکیب زیگزاگی جالب استفاده می شود.به طور کلی،رنگهای روشن،ترسیم را لطیف می سازد و سبب جلب توجه فرد به نقاط کانونی می شود .استفاده از جفت رنگ به جذابیت و پیشرفت طرح کلی رنگ کمک می کند.رنگ بیش از اندازه باعث می شود آسمان تیره و غیرواقعی به نظر برسد.
تکنیک های سر قلم:
همیشه موقع راندو با مرکب،آبرنگ یا رنگ لعابی ابتدا روی آسمان کار کنید.هنگام راندو با مداد ،پاستل و ماژیک آسمان را آخر کار رنگ کنید. آسمان نباید بر دیگر عناصر ترسیم غلبه کند بلکه باید ترکیب را تقویت کند.ممکن است ترکیب با زیادکاری روی آسمان،خراب شود.کار را آسان بگیرید و به یاد داشته باشید که (کم زیاداست.) هنگامی که آسمان را طراحی می کنید ان را در قالب زیگزاگ نگه دارید و لبه های خارجی ساختمان ها را رسم نکنید .بعد از اعمال این موارد ،آسمان پشت ساختمان قرار می گیرد نه بالای آن.رنگ آسمان باید خط افقی یا ساختمانها را قطع کند تا عناصر روی زمین معلق به نظر نرسند.به عنوان یک اصل،آسمان در جایی که به خط افق می رسد باید همیشه روشن تر باشد.با وجود این در اسکیس های سریع ممکن است مجبور شویم آسمان را در اطراف مرکز رسم تیره تر و هم زمان با حرکت به طرف بیرون روشن ترکنیم تا نقطه کانونی ایجاد کند و در برابر ساختمانی یه رنگ روشن به انبوه-تهی برسد .استفاده از رنگ نارنجی نزدیک افق توسط جفت رنگ به ترسیم جذابیت می بخشد. به هنگام رنگ آمیزی آسمان،به منظور یک دست شدن آن ،از همان ابزاری استفاده کنید که در دیگر عناصر رسم استفاده کرده اید.ابزار مشخصی مانند ماژیک ممکن است محدودیت هایی را برای فضاهای بزرگ ایجاد کند زیرا ظاهری خط مانند دارد. در این مورد-به عنوان مثال برای آسمان -از پاستل استفاده کنید. با تیز بر ،پاستل آبی را بتراشید تا پودر ایجاد کند و ان را روی نواحی مورد نظر بپاشید.سر انگشتتان را در اطراف ساختمان جلو و عقب ببرید تا آسمان پدید آید .روی رنگ آبی از پاستل سفید برای ایجاد ابر استفاده کنید.
آب
آب در طراحی معمولاً به عنوان عنصری آرام در نظر گرفته می شود.دریاچه ای آرام حس ارامش را به مخاطب القا می کند حال آنکه ،چشمه ای بزرگ جذابیت می آفریند.به واسطه این انگیزه هاست که در بسیاری از پروژه های موفق خصوصیات آب مد نظر قرار می گیرد.دامنه عناصر آب از بازتاب در استخر،استخر شنا و دریاچه تا چشمه ها و آبشار و رودخانه ها را شامل می شود.در این بخش آب روان و راکد را درپلان و اسکیس ها بررسی می کنیم. تکنیک های سر قلم :آب راکد از خطوط عمودی برای نشان دادن سطوح بازتاب و از خطوط افقی برای نشان دادن سطوح هموار و آیینه ای استفاده کنید. بعد از اعمال خطوط عمودی و افقی مناسب بر سطح آب ،از یک پاستل یا مداد سفید روی خطوط قبلی در جهت مخالف به منظور راندو بازتاب استفده کنید. نمای پلان استخر با پاستل راندو می شود ،از پاک کن معمولی با زاویه 45 درجه برای تفکیک سطح و ایجاد بازتاب استفاده کنید.اگر استخر با ماژیک راندو شده است باید از پاستل سفید استفاده کرد. برای پوشش نواحی وسیع مانند دریاچه ها پاستل یا ایر براش را به کار گیرید .برای القا حس عمق سایه را اعمال کنید. از طریق ترکیب،تغییر تدریجی ارزش در سطح آب را به وجود آورید .در اسکیس،همیشه از ارزش های تیره تر برای اطراف پس زمینه استفاده کنید. عناص ردیگری از محیط پیرامون را به آ ب بیفزایید تا واقعی تر جلوه کند،افرادی که در آب شنا می کنند عناصر مناسبی هستند.از اصول جفت رنگ نیز استفاده کنید .برای مثال ،افرادی را که لباس شنای نارنجی یا قرمز پوشیده اند در برابر آب آبی قرار دهید. تکنیک های سر قلم:آب روان تکنیک های کلیدی مشابه ای را که در مبحث آب راکد بیان شد به کار گیرید. از اندازه های مختلف حباب ها و نقاط سیاه و سفید و خطوط منحنی استفاده کنید تا علاوه بر امواج،جذابیت و حرکت آب را نیز به تصویر در آورید. چشمه ها یا آبشار مقابل پس زمینه تاریک را با رنگ روشن تر یا سفید ایجاد کنید ؛برعکس این عمل را نیز می توانید انجام دهید.این کار،ترکیب انبوه- تهی خوبی در ترسیم می آفریند. سطح عمودی چشمه یا آبشار باید ارزش روشن تر و پلان افقی باید تیره تر باشد تا به ایجاد عمق و تیره-روشن منجر شود. فاصله باریک سفیدی در طول خط کناره باقی بگذارید تا آب از سطح زمین جدا شود.این کار را با باقی گذاشتن فضای سفید یا با مداد سفید انجام دهید.
شیشه
اکثر ساختمان ها یا یک نوع شیشه یا شیشه هایی در شکل های مختلف و متنوع دارند.شیشه خود،دارای انواع زیادی است:شفاف یا رنگی،دودی یا آیینه ای. گام به گام برای رسم پنجره شیشه ای قاب بندی شده،ابتدا شیشه را به عنوان ورقه ای ساده با تغییر تدریجی ارزش راندو کنید. سایه قاب ها را روی شیشه قرار دهید. از یک رنگ مات مناسب برای رسم قاب های روی ناحیه سایه شیشه استفاده کنید.این کار باعث صرفه جویی در وقت می شود زیرا دیگر لازم نیست که به هر قاب سایه بزنید. تکنیک های سر قلم در صورت امکان ،تغییر تدریجی ارزش را هنگام ترسیم پنجره برای ایجاد جذابیت اعمال کنید. هنگام رسم شیشه نیمه شفاف یا شفاف سعی کنید اشیایی را که پشت پنجره قرار دارند نشان دهید تا واقعی تر به نظر برسد.این اشیا ممکن است چراغ های سقف یا اتاق،پرده ها،افراد و گیاهان را شامل می شود هنگام رسم بازتاب شیشه،عناصری که د رمحیط اطراف قرار دارند مانند آسمان ،گیاهان و مردم را در نظر بگیرید. پنجره هایی که به سمت آفتاب گیر ساختمان هستند باید تیره تر از آنهایی باشند که در سایه قرار دارند.این عمل باعث ایجاد کنتراست و انبوه -تهی می شود. هنگامی که از آبرنگ برای راندو شیشه استفاده می کنید قبل از به کار بردن رنگ،تمام پنجره را مرطوب کنید.
مصالح ساخت
آشنایی با مصالح دست ساز و چگونگی راندو آنها برای ترسیمات معماری لازم است.مصالح شامل چوب،آجر،کاشی،سنگ،سیمان،تخ ته سنگ،فلز و شیشه می باشد.موفقیت راندو به کیفیت جزئیات آن بستگی دارد.مشاهده و تمرین زیاد به
مداد ابزاری مناسب و چند کاربردی برای طراحی است. هیچ ابزار دیگری جز مداد امکان ایفای این نقش ها و وظایف متعدد و متنوع را ندارد زیرا مداد را نه فقط برای کشیدن خطوط با پهنای متفاوت ،بلکه می توان برای سایه زدن ،ایجاد بافت و رنگسایه های گوناگون نیز به کار گرفت.
در نگاه برخی افراد تفاوتی میان مداد و خودکار یا هر وسیله علامت گذار دیگری وجود ندارد و می توان از همه آنها برای اسکیس زدن استفاده کرد.در این دیدگاه حقیقتی نادیده پنداشته شده و ان منحصر به فرد بودن طراحی با مداد و ویژگی عدم قابلیت کپی گرفتن از آن است.
چرا اسکیس می زنیم؟
گرایش به طراحی در دهه های اخیر ،نگرانی هایی در مورد رنگ،سبک،بیان و سرعت به همراه داشته است این مشخصه ها همچنین پاسخ هایی به فن آوری جدید و شیوه زندگی ما به سبک امروزی است.از نقطه نظر آموزشی نیز تاکنون کمتر به طراحی توجه شده ،در حالی که می دانیم اسکیس زیر بنای برنامه آموزشی پرمایه و دوره پیش نیاز برای همه دانشجویان طراحی است.هنگام اسکیس زدن به هماهنگی چشم و دست نیاز دست .ابتدا (موضوع مورد نظر را )می بینیم سپس بررسی می کنیم و بعد به روی کاغذ می اوریم .انچه در ذهنمان است به کمک مداد،به روی کاغذ منتقل و ثبت می شود.مداد رابطه ای فیزیکی بین چشم ،ذهن و دست برقرار می کند و ابزار مناسبی برای اسکیس زدن است چرا که در دست گرفتن آن راحت است و قیمت زیادی ندارد .نرمی و روان بودن مداد از مشخصه های منحصر به فردی است که آن را برای مبتدیان مطلوب کرده است.دانش و مهارت هایی که از اسکیس های مدادی کسب می شود به راحتی انتقال پذیر به سایر موضوعات طراحی است و مزایای آن بی شمار و دائمی است.
انواع مداد
انواع بسیار زیادی مداد هست که کم و بیش کارهای مشابه انجام می دهند .نکته کلیدی این است:مدادی را انتخاب کنید که با آن راحت تر بتوانید کار کنید.مدادهای معمولی درجه هایی مختلف از B و H دارند. مدادهای سخت را با علامت H و مدادهای نرم را با B نشان می دهند.از مدادهای سخت برای ترسیم فنی استفاده می شود زیرا خطوطی بسیار باریک ،ظریف و با ثبات به جا می گذارد.و تا قبل از عصر کامپیوتر استفاده از آن فقط بین معماران رایج بود ،چرا که خطوط ظریف و منظم ایجاد شده با آن،جوابگوی دقت بالای معماران در طراحی بوده است.مدادهای نرم نیز مطلوبند زیرا درجه تیره تری از رنگ به وجود می آورد و راحت تر روی کاغذ حرکت می کند اما از آنجا که نوک این مدادها (بر اثر تماس روی سطوح اثر پذیر )سریع سائیده می شود ناگزیر خطوطی پهن و کم ثبات ایجاد می کند.
مداد زغالی،آرایشی ،آبنوسی ،مداد تخت اسکیسی،مداد طرح اولیه و ... انواع دیگر مدادهاست.مداد زغالی،مغزی زغالی دارد و کار با آن درست مانند زغال طراحی است با این تفاوت که نوک آن را مثل مداد نمی توان تیز کرد. ازآنجا که مغزی این نوع مداد به چوب پوشیده شده نتیجه کار با آن بسیار تمیز تر خواهد بود.
انواع کاغذ
با استفاده از مداد مخصوص اسکیس می توان روی هر سطح (اثر پذیری) ،از دستمال سفره گرفته تا مقواهای گران قیمت فانتزی اسکیس زد. استفاده از ارزان ترین کاغذ سفید،مهم ترین نکته ای است که مبتدیان باید پیوسته به خاطر داشته باشند.من همیشه پیشنهاد می کنم از برگه های ساده و سفید A4 استفاده کنید .مزیت آن فقط قیمتش نیست بلکه می توانید هر بار روی یک ورق جداگانه کار کنید. اگر زمینه قبلی نداشته باشید آموختن اسکیس روی تخته اسکیس یا دقترچه اسکیس خیلی سخت است.لبه ها و ضخامت تخته مزاحم حرکت دست می شود و در این حالت بی تردید نمی توانید مدادتان را کنترل کنید. برگه ای ساده،این امکان را برای هنر آموز فراهم می کند تا کف دستش به راحتی روی سطح اثر پذیر قرار بگیرد.میز هم - برای قرار گرفتن برگه روی آن - نقش تکیه گاه را دارد و باعث تعادل بیشتر دست می شود همچنین از لرزش ان جلوگیری می کند.اگر یک طرف برگه را پر کردید،می توانید در طرف دیگر آن هم اسکیس بزنید(البته سعی کنید این کار را روی تخته اسکیس ضخیم انجام دهید .اسکیس زدن پشت برگه به اندازه اسکیس زدن روی آن مشکل است).از همین برگه های ارزان قیمت برای تمرین سایه روشن یا آزاد گذاشتن عضلات دست استفاده کنید.وقتی اعتماد کافی به دست آوردید و به دستتان مسلط شدید می توانیداز برگه های گران و فانتزی استفاده کنید.
کاغذهای مناسب برای اسکیس،با وزن و بافت های مختلف (در بازار) موجود است.منظور از وزن،سنگینی(ضخامت) کاغذ است.مثلاً کاغذ 110 پوندی ضخیم تر از 40 پوندی است.کاغذ معمولی طراحی بین 50 تا 110 پوند می باشد.بافت هم به درجه زبری سطح کاغذ می گویند اما متأسفانه ،استاندارد عددی برای آن وجود ندارد.نام کاغذ،بافت آن را مشخص می کند.کاغذ مخصوص آبرنگ زبر و دانه دانه است اما کاغذ بریستول نرم و براق است. تولیکنندگان کاغذ نام های تجاری زیادی دارند بنابر این شما با توجه به نوع اسکیس و بضاعت مالی شخصی باید ان را تهیه کنید.
به خاطر داشته باشید که تفاوت ته مایه رنگ خمیر کاغذ یا نام های تجاری مختلف کاغذ های بازیافتی،در بازده اسکیس شما تأثیر زیادی نخواهد داشت.
کاغذ مناسب برای اسکیس ،کاغذی است که بافت آن در حد متوسطی باشد.سطح کاغذ باید کمی (دانه دانه) یا (دندانه دندانه) باشد تا برای نگهداشتن سر مداد اصطکاک لازم را داشته باشد [و مداد به راحتی سر نخورد].سطح خیلی نرم کاغذ های تصویر سازی برای
اسکیس های کلی توصیه نمی شود.این صفحات خیلی لیز هستند بنابراین طراحی کردن روی انها مشکل است. اما تصور من بر این است که [استفاده آن] برای مبتدیان مطلوب نیست.
از طرف دیگر،کاغذ پرس سرد مخصوص آبرنگ ،سطحی بسیار زبر دارد و نوک مداد به راحتی روی آن سائیده می شود.این نوع کاغذ آنقدر زبر است که مداد به سختی روی آن حرکت می کند و هنرآموزان مبتدی برای کنترل خطوطی که روی آن می کشند و در نهایت،ابعاد مناسب اسکیس دچار مشکل می شوند.خطوط خیلی صاف،روی [این کاغذ]به صورت شکسته به نظر می رسند و قسمت های سایه زده شده مانند نواری از نقاط روشن دیده می شود.بنابر این کاغذهای زبر برای اهداف آموزشی مناسب نیست و فقط به هنرمندان در سطوح پیشرفته که اهداف خاصی را دنبال می کنند پیشنهاد می شود.
کاغذ مورد علاقه من ،کاغذ ساده مخصوص طراحی با وزن متوسط است(حدود 80 پوند)و اغلب در چند اندازه،از بسته های کوچک تا اندازه های بزرگ ،متناسب با سه پایه نقاشی در دسترس می باشد. من اغلب دفترچه اسکیس کوچکی (حدود A4) همراه خودم دارم تا هنگام قدم زدن بتوانم سریع از موضوعاتی که در اطرافم می بینم اسکیس بزنم.این عادت از همان روزهای اول دانشکده در من رشد کرد و برای کسانی که به هنر طراحی عشق می ورزند تجربه مفیدی است.
لوازم جانبی
اگر مدا تراش برقی در اختیار ندارید می تونید برای تراشیدن مدادتان از چاقوی کوچک جیبی (قلم تراش)استفاده کنید،البته من اولی را ترجیح می دهم چون سر مداد را بلند تر می تراشد و کار کردن با آن راحت تر است.سر بلند مداد باعث استفاده طولانی تر آن می شود و فواصل تراشیدن آن را به حداکثر می رساند.تخته ساب،سنگ ساب،و کاغذ سنباده نیز کم ک می کنند تا نوک مداد تیز تر شود.هر کدام را که ترجیح می دهید استفاده کنید.اگر به هیچ یک از وسایل بالا دسترسی نداشتید نوک مدادتان را روی سنگ یا سنگفرشی بکشید و بدین ترتیب آن را تیز کنید.
به شخصه طرفدار استفاده از پاک کن نیستم چون فکر می کنم نوعی وابستگی ایجاد می کند و مانع پیشرفت کار می شود .بنابر این ترجیح می دهم روی همان اشتباهات اسکیس بزنم یا برای خلق طرحی جدید و پویا،آنها را مبنای کار قرار دهم.در موارد بخصوص ،از پاک کن بتونه ای یا از پاک کن پلاستیکی نرم و سفید می توانید استفاده کنید .پاک کن بتونه ای به راحتی آثار به جا مانده از مداد را بدون آنکه خرده پاک کن به جا بگذارد پاک می کند.پاک کن پلاستیکی سفید نیز،اثر به جا مانده از مداد را خیلی خوب می تواند پاک کند اما فتیله هایی باقی می گذارد که باید آنها را با جاروی مخصوص از روی کاغذ زدود. هیچ نوع پاک کنی کاملا تمیز پاک نمی کند،هر کدام به نوعی به سطح کار آسیب می رساند و بافت آن را تغییر می دهد.پاک کردن آثار مداد روی کاغذ نرم بسیار مشکل خواهد بود.
طریقه گرفتن مداد
شیوه های بسیاری برای گرفتن مداد هست اما نکته کلیدی این است که وقتی اسکیس می زنید مداد را طوری بگیرید که راحت یاشید.مداد را مثل وقتی که می خواهید چیزی بنویسید،نگیرید زیرا در این حالت ،مداد را سفت و محکم می گیریم در حالی که هنگام اسکیس زدن،دست باید نسبتاً آزاد و راحت باشد .حدود دو تا سه سانتی متر بالاتر از سر مداد را بگیرید.در این حالت با انگشت شست و دو انگشت اولی مداد را می گیریم .بدین ترتیب مداد،به راحتی روی انگشت سوم قرار می گیرد. انگشت دوم و شست برای ثابت نگه داشتن مداد و جلو گیری از سر خوردن آن است.
معمولاً ارتباط بین انگشت اشاره و شست،نوع خطوط و سبک اسکیس را مشخص می کند.سر این دو اگشت حکم تکیه گاه مداد را دارند.وقتی نسبتاً به هم نزدیک باشند،انگشت ها به سمت داخل خم می شود بنا براین حرکت (جابه جایی)مداد محدود به اندازه ای است که انگشتان می توانند باز شوند.این حالت کاملاً شبیه به حالت نوشتن است.برای کشیدن خط پرداز و جزییات اسکیس این حالت کاربرد دارد و باعث می شود هنرمند کنترل بیشتری روی مداد داشته باشد تا اشتباهات به حداقل برسند.
حالت نوشتن:
محکم گرفته می شود.
انعطاف پذیر نیست.
انگشتان به سر مداد خیلی نزدیک است.
حالت اسکیس زدن:
دست آزاد گرفته می شود.
انعطاف پذیر است.
انگشتان از سر مداد فاصله دارند.
حالت دوم زمانی است که سر انگشت دوم و شست دور از هم باشند و معمولاً به جای آنکه به سمت داخل خمیده باشند، راست هستند.به این ترتیب حرکت مداد بیشتر می شود.با باز کردن انگشت دوم و سوم و حرکت آنها به سمت بالا و پایین خطوطی به بلندی شش ،هفت سانتی متر می توان کشید.همچنین دراین حالت هنرمند می تواند مداد را از پهلو بگیرد و از تمام سر مداد حداکثر استفاده را ببرد.یکی از نتایج این طرز گرفتن مداد ،کشیدن خطوط پهن است .چرا که به راحتی می توان تمام انگشتان را باز کرد ،در نتیجه مداد،نرم و آرام روی کاغذ حرکت می کند.زاویه و درجه انعطاف پذیری مداد باید با دست هنرمند تنظیم شود،شخص می تواند بدون درنگ یا وقفه از حالت اول به حالت دوم تغییر حرکت دهد.
در حالت سوم گرفتن مداد درست مثل گرفتن کاردک بتونه کاری یا ازار دیگری شبیه آن است.مداد بین انگشت شست و انگشت دوم گرفته می شود.در این حالت هرگونه حرکت انگشت یا دست حذف می شود،بنا بر این بیشتر برای کشیدن خطوط بلند و پهن مناسب است.کل ساعد نیز به کار گرفته می شود تا حداکثر امکان را برای هنرمند فراهم کند.با توجه به اندازه کاغذ مورد استفاده و وسعت حرکت بازوی هنرمند،خطوط کشیده شده با این روش،به بیش از یک متر نیز می تواند برسد همچنین در این حالت می توان خطوط اسکنه ای ایجاد کرد .کافی است مداد را در دست بگیرید و با ضربات کوتاه و ناگهانی به سمت بالا و پایین،این خطوط را ایجاد کنید.
فشار دست
میزان فشار بر مداد همان چیزی است که به خط روح و ظرافت می بخشد.ضربات و خطوط بدون فشار ،ساده و یکنواخت می شود.خط ساده ای که با قلم و مرکب کشیده می شود می تواند بسیار زیبا باشد بویژه زمانی که خطوط یکنواخت و یکدست هستند.این نوع یکنواختی در خط سبب وضوح و صراحت اسکیس می شود.مداد شبیه قلم نیست و خطی که با آن کشیده می شود مثل خط قلم،یکنواخت نیست.مداد با مغزی سخت در مقایسه با مغزی نرم می تواند خطی نسبتاً یکنواخت ایجاد کند.اما زیبایی اسکیس مدادی به خاطر توانمندی هنرمند در اعمال فشار بر مداد به منظور تغییر در کیفیت خطوط است.حرکات خط پردازی )ضربه ای) ،کشیدن به سمت بالا ،چرخشی،همچنین حرکت ناگهانی مچ و آرنج و تغییرات ناگهانی زاویه سر مداد، در ایجاد تنوع و منحصر به فرد بودن اسکیس های مدادی نقش دارند.
با مداد باید مانند ابزار توانمندسازی حرکات دست،بازو و انگشتان رفتار کرد.گذشته از همه اینها،تنها از طریق این برخورد های حسی است که اسکیس به وجود می آید.روش اسکیس زدن فقط شامل حرکت دستی که مداد را گرفته،نمی شود بلکه ارتباط حسی سراسری از چشم به مغز و دست برقرار می شود .باتدا با چشم [شی ء مورد نظر را]مشاهده و باز بینی می کنیم سپس با کمک مغز و چشم آن را ساده می کنیم،دست هم آنچه را که مغز با دلیل ،ذخیره کرده،[روی کاغذ] ثبت می کند.مجدداًچشم ها آنچه را دیده ،ارزیابی می کند تا تصویر ذهنیمان از هر جهت شبیه همان چیزی باشد که در ابتدا دیده ایم.تغییرات لازم صورت می گیرد و دوباره همه چیز ارزیابی می شود.در یک کلمه:این [مراحل]،فرآیند اسکیس زدن است بی تردید اسکیس زدن فرآیندی ذهنی و کاملاً شخصی و خصوصی استًفشار آوردن بر مداد نیز اینگونه است یعنی استاندارد علمی ای وجود ندارد تا فرد میزان فشار را با توجه به نوع سر مداد تنظیم کند و اساس آن متکی بر آزمون و خطاست چرا که از اشتباهات و موفقیت هاست که درس می گیریم .برای دست یابی به الگویی منسجم و تلاش برای حفظ آن باید پیوسته این کار (آزمون و خطا) را انجام داد.
میزان فشار بر مداد و صحیح انجام دادن آن رویای هنرآموزان مبتدی است.پی بردن به این موضوع به زمان و دل بستن به کار نیاز دارد،راه میان بری برای آن وجود ندارد جز آنکه باید تجربه کرد و آموخت.
در واقع شگردهای زیادی وجود ندارد تا فردی بتواند میزان فشار و نیروی [وارد بر مداد] را بیاموزد.نکته کلیدی نحوه گرفتن مداد است.از آنجا که سر انگشتان به مداد فشار وارد می کنند بنا بر این طرز گرفتن مداد و تماس انگشتان با مداد بسیار مهم است. میزان فشار وارد بر مداد ارزش سایه روشن را مشخص می کند.برای ارزش رنگی تیره تر مقاومت کمتری لازم است و بر عکس.تغییر و تنوع در سایه های مدادی به طور کامل به توانایی هنرمند در کم و زیاد کردن فشار در لحظه مناسب بستگی دارد.این موضوع مانند چگونگی نگه داشتن مداد نیست که شخص بتواند سریع بیاموزد،بلکه باید آن را با تجربه به دست بیاورد.
مداد راحت ترین وسیله برای تمرین و آموختن اسکیس است.با وجود این،برای کسب مهارت،تمرین با مداد خیلی سخت است چرا که مداد ویژگی های خاصی دارد.در عین حال ،این مساله نباید شما را از آموختن اسکیس با مداد دور کند،بر عکس امیدوارم ویژگی های مداد شما را جذب این ابزار کند.
خط و خط پرداز(استروک)
خط عبارت است از رشته ی بلند و پیوسته باپهنایی یکسان،درحالی که خط پرداز(استروک ها)نسبتاَکوتاه است و ازخط های شکسته با پهناهای متفاوت تشکیل شده است.خط ،نتیجه ی حرکت مداد و باقی ماندن اثر آن روی کاغذ است و درحقیقت خط ظریف و یکنواخت است .در حالی که خط پردازها با حرکت ضربه ای مداد ایجاد میشود و اغلب پر رنگ و حساب شده اند.
در اسکیس از خط برای مشخص کردن لبه های مکانی و توصیف شی مورد نظر استفاده میشود .پهنای متفاوت خط با تنظیم زاویه ی سر مداد به راحتی به دست می آید. به لحاظ نظری نوک مداد سخت خط باریک و کمرنگ و نوک مداد نرم خط تیره و ضخیم ایجاد میکند.البته با استفاده از مداد نرم درجه یک می توان خطوط متفاوتی کشید بنابر این داشتن مجموعه ای از مدادها با سرهای متفاوت ضروری به نظر نمی رسد و یکی یا دو مداد ساده برای ایجاد چنین شگردهایی (انواع خطوط)کافی است.
در اسکیس،همیشه شیوه های مناسبی برای ایجاد تنوع در پهنای خطوط و اجتناب از یکنواختی وجود دارد.برای مثال،خطوط نیمرخ (خطوط ضخیم تر)از نظر بصری باعث می شود تا شیئ از پس زمینه جدا شود ،همچنین به دید سه بعدی شیئ نیز کمک می کند.خطوط با پهنای متفاوت حس عمق و فضا را بهتر منتقل می کند،این امر،بخصوص در اسکیس هایی که از مناظر زده می شود،آشکار است.
اسکیس زدن
هدف نهایی اسکیس،برداشت گرافیکی درست از تصویر [مورد نظر]است.گرچه،شیوه تفسیر و ارائه ،موضوعی جداگانه است و هر هنرمند برای بیان آن روش های خود را به کار می گیرد. اما نتیجه نهایی اسکیس ،اغلب تحت تاثیر برخی استانداردهای مورد قبول قرار می گیرد.اسکیس باید تا حدی واقعی به نظر بیاید و موضوع کشیده شده تا اندازه ای باید قابل تشخیص باشد.برای مثال،در سطحی ساده تر ،اسکیس درخت قاعدتاً شبیه درخت باشد نه یک شخص .و در سطوح پیشرفته ،درختی کهنسال نباید شبیه به نهال باشد .تنه و شاخ و برگ آن باید به نحوی ،مشخص کننده سن درخت باشد.خانه ای با نمای سنگی باید به گونه ای طراحی شود که قسمت های باریک بین سنگ ها و سیمان مشخص و واضح باشد.
مشاهده و ثبت
به منظور برداشت صحیح از تصویری که می خواهیم اسکیس بزنیم،باید زمانی را صرف کنیم و آن را به دقت مشاهده کنیم.اولین گام پراهمیت در زدن اسکیس مناسب،مشاهده دقیق تصویر مورد نظر است.این عمل باید دقیق و سریع اتفاق بیفتد.مشاهده مکرر و ثبت[تصویر مورد نظر]نیا زبه درک صحیح موضوع دارد.گاهی برای اطمینان از برقراری رابطه ای مناسب،برای آنکه موضوع مورد نظر به درستی به تصویر کشیده شود نیاز به اندازه گیری داریم.اسکیس از مناظر(به ویژه درختان) بهترین روش برای نشان دادن اهمیت مشاهده و ثبت است.این دو مزیتی باور نکردنی برای طراحان دارد چرا که تصویر با تناسب های دقیق در حکم بانک اطلاعات بصری است و برای کارهای بعدی می تواند منبع الهام و ایده به شمار آید.
اسکیس از مناظر
اسکیس از منظره ای ساده،اغلب شامل این اجزا است:درخت،بوته،زمین،تپه،آب و برخی اجزای ساخته دست بشر ،مثل خانه.اسکیس از منظره ای زیبا،ترکیبی دقیق از همه یا برخی اجزای بالاست .اسکیس از تنه درخت ،یک تپه یا فقط بستری از رود،بدون در نظر گرفتن اطراف آن به ندرت پیش می آید.تصور تپه ای بدون درخت به جز در محیط بیابانی مشکل است.بنابراین باید چشمانمان را عادت دهیم تا این اجزای تشکیل دهنده مناظر را به صورت تصویری از یک ترکیب مناسب ببینند.به این معنا که ابتدا زاویه دید مناسب را انتخاب کنیم،اگر منظره ترکیب مطلوبی نداشت،با جابه جا کردن اجزا آن،ترکیب جذاب را به دست آوریم.
ادامه دارد... .
درختان
درختان همانطور که می توانند از مهم ترین عناصر چشم انداز تلقی شوند اسکیس از
آنها نیز مشکل می نماید.زیرا درختان زنده اند ،رشد می کنند و در طی گذشت زمان دست خوش تغییر می شوند.برگ برخی درختان در زمستان می ریزد و برخی دیگر در بهار به گل می نشینند .بنابراین تغییرات فصلی می تواند در شکل ظاهری آنها تغییر ایجاد کند .مثل باد،برف و یخ.گونه هایی از درختان ،ساختار شاخه ای دارند بنابراین شکل ظاهری آنها می تواند با برگ یا بدون برگ باشد .رشد درختان تکی با توجه به فضای کافی در اطرافشان،با رشد درختان به صورت توده ای متفاوت است.تنه ی درختان مسن تر،پوسته ای شکسته دارد یا شاخه ها در پایه ی چتر درخت،خمیده شده و اغلب بخشی از ریشه ها در پایه تنه،از خاک بیرون زده و مشخص اند.این مشخصه ها نتیجه مشاهده،مراقبه و ثبت دقیق است.هر هنرمندی برای مشاهده و جستجوی جزئیات و نشانه های ویژه باید روشی مخصوص به خود داشته باشد.همچنین باید شیوه ای شخصی برای ثبت این نتایج در پیش گیرد چرا که اسکیس زدن یعنی ثبت همین نتایج.
درختان در پیش زمینه
درختان پیش زمینه عمدتاً برای قاب کردن عناصر در ترکیب بندی به کار گرفته می شوند.آنها تصاویر را قاب می کنند و چشمان بیننده را به سمت مرکز صفحه-جایی که اغلب نضمون [اصلی] اسکیس قرار دارد- سوق می دهند.عناصر موجود در پیش زمینه باید با جزئیاتشان طراحی شوند چرا که به ناظر نزدیک ترند.این جزئیات مانند بافت پوسته درخت ،شاخه های کوچک،برگ ها و غیره ،به نحوی باید طراحی شوند که کانون توجه را از مرکز کار ،منحرف نکنند.به کارگیری کنتراست در جزئیات به مانند کنتراست در سایه روشن جهت تباین عرصه های بصری زمین است.
درختان در یس زمینه
درختان در پس زمینه اغلب به صورت انبوه دیده می شوند،به همین دلیل بسیار متراکم به نظر می رسد و جزئیات از دست می رود.با وجود این،فرم و شکل درختان نباید فراموش شود حتی وقتی که در پس زمینه هستند.در این حالت باید از خطوط ساده با پهنای مناسب برای نشان دادن انبوه درختان استفاده کرد. از سایه زدن برای ساده کردن لایه های شاخ و برگ استفاده کنید و با ایجاد سایه های تیره و قسمت های روشن ،به موضوعی که در پس زمینه قرار دارد،حالت سه بعدی بدهید.
زمین ریخت
فرم(ریخت) زمین،تپه ،درخت،قسمت های هموار و گاهی هم صخره را شامل می شود .در بیشتر مناظر ،این عناصر به صورت جدا دیده نمی شوند،مثلاً تپه و دره غالباً به صورت عناصری متضاد و مکمل یکدیگر دیده می شوند.افق منظره ای هموار اغلب در پس زمینه با فرم هایی از صخره یا کوه قطع می شود.این ترکیب ها،تصویر را در نگاه دل انگیز تر می کند و موضوع بهتری برای اسکیس زدن می باشند،همچنین لایه های بیشتری را [برای اسکیس]فراهم کرده تا به ایجاد ترکیب جالب تر کمک کند.
هنرمند هنگام اسکیس زدن از زمین،ابتدا باید به دقت این عناصر را مشاهده،سپس اقدام به طراحی کند.ساده کردن این لایه های چند بعدی زمین به خطوطی ساده،رمز تمام اسکیس های مدادی جذاب است.شگرد کار در این است که از اسکیس زدن و ثبت جزئیات ،اجتناب کنید .به دنبال کشیدن ساختار زمین و مشخص کردن موج اصلی تپه و دره باشید .شکستگی های اصلی در صخره ی کوه را مشخص کنید و با استفاده از مدادی ساده ،برش طولی آن را به صورت طرح اولیه و سردستی بکشید.جهت تابش خورشید و چگونگی تغییرات (سایه روشن ها)رشته کوه و دره ها را مشاهده کنید.امتحان کنید و ببینید که چگونه پیچ و خم خطوط مداد به طور همزمان سه بعدی بودن زمین را می تواند نشان دهد.از سایه های موازی برای نشان دادن شیب ها و ناهمواری ها استفاده کنید.
مداد بهترین وسیله برای راندوی زمین است زیرا نوک نرمی دارد و فشار را به راحتی تحمل می کند و با اعمال فشار نوک نرم آن پهن و به حالت اسکنه ای تبدیل می شود.با هر چرخش مداد ،پهنای خطوط را می توان تغییر داد و تصویری ساده از برش طولی منظره ی [مورد نظر] کشید.هیچ وسیله ی دیگری مانند مداد نمی تواند این جلوه ی متنوع را ایجاد کند.
ادامه دارد... .
آب
بستر آب معمولاً به صورت دریاچه ،برکه،رود،آبشار یا اقیانوس است.به عبارت دیگر،نمی توان فقط آب را دید و از آن طراحی کرد.اغلب،عناصر دیگری وجود دارد تا آب را نگه داشته ،به آن شکل دهد یا درون ان ریخته شود.مانند کرانه های رود،خطوط ساحلی،لبه استخر شنا،لبه فواره و صخره ها یا پرتگاه های کنار آبشار.
با اسکیس نیز می توان آب را به طور غیر مستقیم با مضمون موضوع ارتباط داد.مثلاً،اسکیس از قایق با امواج اطرافش دلالت بر بالا و پایین شدن قایق می کند.یا با دیدن چند بادبان در خط افق،تصویری از مسابقه ی قایق رانی تداعی می شود.انعکاس،تأثیر آینه ای و راکد بودن سطح آب را نشان می دهد.
آب جویای سطح افقی و هموار است،بنابر این بهترین راه برای اسکیس زدن آب این است که با مداد خط افقی ساده ای روی کاغذ بکشید.برای اینکه تیزی و یکدستی نوک مداد ثابت بماند ،همین طور که مداد را روی صفحه می کشید کمی آن را بچرخانید.برای آنکه سطحی ناهموار ایجاد شود از خطوط افقی کوتاه استفاده کنید و کمی حالت موجی شکل (خمیده) به آنها بدهید تا امواج را نشان دهد.حالت های افقی این الگوها را تا جایی که لازم است به اسکیس عمق بدهد تکرار کنید همچنین تنوع ارزش خطوط و سایه گاه،همان طور که حرکت سطح آب را القا می کنند حاکی از چگونگی واکنش آب نسبت به نور است.
معماری
طراحی از بنا می تواند بسیار لذت بخش باشد .فرم اصلی ساختمان ها اغلب چهارگوشه است و مدول های سایه روشن آنها مشخص تر از مناظر می باشد.به دلیل ارتباط زاویه ای بین صفحه ها ،تضاد شدت رنگ بین آنها بیشتر است.صفحه های عمودی شامل دیوار،ستون،پنجره،ورودی،در و غیره است.صفحه های افقی شامل سقف ،کف، ایوانک ها،بام های گنبدی،بام های صاف و سطوح افقی کوتاه است.بام های شیبدار،صفحات شیبدارندو طاق های داخلی آنها نیز خمیدگی اندکی دارد.این صفحات با هم،فضا را تشکیل می دهند.یک یا چند صفحه با توجه به جهت تابش خورشید ممکن است در معرض آفتاب قرار بگیرد و این در حالی است که کناره های مخالف همان صفحات در سایه قرار دارند.صفحات مشابه نیز،در سایه هستند و به طور کلی نسبت به صفحات دیگر سایه ی تیره تری دارند .اسکیس خوب،با پیدا کردن راهکارهایی جهت تکامل معنادار الگو و با استفاده ی ماهرانه ارزش های رنگسایه ای حاصل می شود.برای مثال،اگر صفحات در معرض تابش مستقیم خورشید قرار بگیرند ممکن است جزئیات و الگوی سنگ کاری خانه هایی که بسیار جالب توجه اند قربانی شود.در چنین مواقعی استفاده از تضادهای شدید سایه روشن از نشان دادن جزئیات مهم تر است.
به خاطر داشته باشید که بافت و الگو نقش بسیار مهمی در اسکیس از بنا دارد.الگوها در استفاده از مصالح و شیوه های ساختمان سازی کاربرد دارد،گاهی نیز برای پر کردن جاهای خالی از آنها استفاده می شود،مانند دیوارهای آجری.هدف از به کارگیری آنها مشخص کردن لایه های مختلف صفحات و سه بعدی نشان دادن موضوع است.بیشتر الگوها با چرخش های متفاوت قلم در جهت های مختلف از خطوط موازی گرفته تا هاشورهای متقاطع ایجاد میشود.ترفند اسکیس زدن از ساختمانها در نظر داشتن جهت صفحات و اجتناب از سماجت و بی حوصلگی است. برخی الگوهای مورب ،یکنواختی کار را از بین می برد و سفید نگه داشتن بعضی صفحات برای ایجاد تضاد،به موضوع جان می بخشد.برای عمیق تر نشان دادن فضا و معنی دادن به موضوع از سایه های تیره استفاده کنید.
اسکیس از سیماهای شهری
شهرها و روستاها پراند از هیجانات بصری که برای اسکیس زدن از بهترین موضوعات تلقی می شوند.شهرها با ساختمانها نمود می یابند اما آنچه فضای بین ساختمانها را پر کرده،جذاب تر است.به جز سبکهای مختلف معماری ،تجهیزات خیابان مانند،تیرهای چراغ برق،تابلوها،سایبانها،ویتر ین مغازه ها،همه در رنگین و زیبا شدن خیابان ها نقش دارند.چنین فضای چند بعدی ،آرمانی است،چرا که همه عناصر مناسب برای ایجاد اسکیس اصولی را داراست:فضایی کنترل شده از صفحات عمودی و افقی،معماری جالب توجه،امکان کار بست درست نور و ارزش های رنگ،مهم تر از همه مقیاسی که به ناظر اجازه می دهد در فضایی که می خواهد اسکیس بزند و راه برود.هیجانی که در این نوع اسکیس وجود دارد به مراتب از مناظر باز وسیع بیشتر است.
گام به گام:فیگور : 10
1.خط دید (افق) را ترسیم و فرض کنید سطحی با ارتفاع 1.5 متر است.از این به بعد هر شکلی که از پایین این خط رسم می شود همیشه ارتفاع 1.5 متری دارد.برای مثال تیر چراغ بلند تر در ترسیم نسبت به تیر چراغ کوتاه تر نزدیک تر به نظر می رسد اما آنها دقیقاًهم اندازه می باشند.چشم های تمام افراد را روی خط دیدی که رسم کرده اید، بکشید و از آن خطی عمودی برای بدنه رسم کنید .در این حالت مردم به جای اینکه معلق یا فرورفته شوند ،روی سطح زمین به نظر می آیند .(اگر خط دید در 3 متری یا بیشتر
قرار بگیرد به این معنی است که نگاه بیننده به سمت بالا است و افراد به گونه ای قرار می گیرند که گویی به تناسب در مقیاس 1.5 متری قرار گرفته اند.)
2. برای رسم یک فرد،کمی بالا تر ازسرش یک خط بکشید تا بتوانید پیشانی و مو را رسم کنید.خط را دو قسمت کنید.باسن در وسط قرار دارد.فاصله ی باسن تا زمین را به دو نیمه تقسیم کنید.زانو ها در وسط است.نیمه ی بالایی تنه را نیز دو قسمت کنید.شانه ها کمی بالاتر از نیمه ی میانی بدن می باشند.آرنج و مچ در میان باسن و شانه قرار دارند. چانه کمی پایین تر از فاصله ی بین بالای سر و شانه ها قرار دارد.شانه و باسن با اندکی زاویه در جهت مخالف یکدیگر می باشند.زانو و قوزک پا با باسن موازی اند. بعد از اینکه اعضای بدن در جایشان قرار گرفتند،اسکلت را رسم کنید و با اضافه کردن لباس،مو،کفش و غیره آن را تکمیل کنید.
3. از فایل ترسیم یک فیگور انتخاب کنید و اگر اندازه ی مناسبی دارد آن را روی خط دید قرار دهید یا کپی کنید.با مداد قرمز حالت پیکر را رسم کنید سپس با روان نویس مشکی دور خط آن را بکشید.به خاطر بسپارید که در[رسم]خط هایتان راحت باشید و از نقاط و شکاف ماهرانه،زاویه های همپوش و خطوط با وزن متغییر و خطوط بافتدار و خطوط تیره -روشن-تیره استفاده کنید.
4.رنگ آمیزی را با ماژیک شروع کنید.رنگ روشن و تغییر تدریجی ارزش را به کار ببرید و فضای سفید نیز باقی بگذارید.چند مرتبه رنگ آمیزی نکنید و خطوط را راخت و سریع بکشید.از اصول جفت رنگ و تکرار رنگ برای خطوط،روی لبه ها و نقاط استفاده کنید.
5. ارزش های تیره تر ماژیک و سایه گاه و سایه را بیفزایید سپس با مدادرنگی و قلم سفید آن را روشن کنید.
6.با استفاده از خطوط تکرار و ممتد صورت را شبیه تخم مرغ بکشید .آن را 4 قسمت کنید .دوباره هر خط افقی را به دو نیمه تقسیم کنید تا مکان چشم ها پیدا شود .هرخط عمودی را به دونیمه تقسیم کنید تا خط مو و محل بینی مشخص شود.گوش ها بین چشم ها و بینی و دهان میان بینی و چانه قرار می گیرد.
7.جزئیات بیشتری را به چشم ها،بینی و دهان بیفزایید.و یا جزئیات را حذف کنید و یک T ساده بکشید.سپس اجزای صورت را رسم کنید.
گیاهان
گیاهان در پلان ها و ترسیمات نما حس مقیاس را القا می کنند و رسم را طبیعی جلوه می دهند همچنین درآنها از ترکیب زیگزاگ و انبوه-تهی استفاده می شود.گیاهان از نظر قالب ،شکل،اندازه،و رنگ متنوعند و به طور کلی به سه نوع اصلی طبق بندی می شوند:درخت،بوته و پوشش زمین.درختان و بوته ها مجدد به دو گروه تقسیم می شوند:تیره مخروطیان(همیشه سبز)و برگ ریز.
تکنیک های سر قلم:درختان در پلان
همیشه از مداد و شابلون برای رسم سریع درختان استفاده کنید.برای کشیدن دایره های دوبل به دور آنها قلم یا مداد را به کار گیرید.این کار به درختان ظاهری راحت و سه بعدی می دهد. در ختان را تقریباًدر دو سوم اندازه واقعی شان رسم کنید.از بزرگ یا
کوچک کردن بیش از حد انها خودداری کنید به طور کلی هرچه پلان در مقیاس های بزرگتری باشد جزئیات بیشتری از درختان باید نشان داده شود؛البته ممکن است با توجه به گیاهانی که زیر درختان قرار دارد تغییر کنید. هنگامی که یک درخت را در یک پلان رنگ آمیزی می کنید،از اصول جفت رنگ و رنگ مجاور استفاده کنید و مقداری فضای سفید باقی بگذارید.هنگام رنگ
آمیزی درختان بزرگتر که جزئیاتی در زیر آنها قرار دارد فقط از رنگهای رقیق روشن استفاده کنید. هنگام به تصویر کشیدن گروهی از درختان در قالب یک دور خط،از دور خط سیاه در کل پیرامون محیط خارجی ان و از یک دور خط روشن تر برای مشخص
کردن هر درخت به صورت مجزا استفاده کنید.همیشه از سایه ها برای تمایز درختان از سطح زمین و دیگر درختان باقی بگذارید .(این کار را می توان با مدادرنگی سفید انجام داد.) هنگامی که درختی مقابل ساختمان یا روی پشت بام قرار دارد،شکل آن
همیشه باید با ساختمان همپوشانی داشته باشد. اگر تعداد زیادی درخت باید بکشید از مهر با طرح درخت استفاده کنید.این مهر را می توان از سازنده مهر خریداری کرد تا در وقت صرفه جویی شود.
تکنیک های سرقلم :بوته و پوشش های زمین در پلان به طور معمول بوته ها باید جزئیات کمتری نسبت به درختان در نمای پلان داشته باشند.گروهی از بوته ها معمولاًدر دور خطی ساده با نقاطی نمایش داده می شوند که این نقاط تنه را تشکیل می دهند. بوته های برگریز معمولاً با دور خطی لطیف و بوته های همیشه سبز با لبه های دندانه دار نشان داده می شوند. هنگام راندو،بعضی بوته ها را رنگ نکنید یا با رنگهای روشن رنگ کنید تا کمی فضای سفید باقی بماند هنگام مشخص کردن دور خط بوته ها،از دو نوع پهنای خط،یک خط سیاه برای لبه خارجی و یک خط باریک در داخل آن یا برعکس ،استفاده کنید. هنگامی که پوشش زمین و چمن هردو در یک پلان قرار گرفته اند،نشان دادن تمایز بین آنهااهمیت زیادی دارد .هنگام به کار بردن رنگ یا ارزش برای نواحی پوشش دار مطمئن شوید که این نواحی از درختان و بوته ها روشن تر یا تیره تر شده است تا بتوان به این ترتیب بین آنها تمایز قائل شد. برای جذابیت بیشتر از خطوط و نقاط در سطح زمین استفاده کنید. هنگام راندو با ماژیک برای چمنی که روی سطح صاف زمین قرار دارد خط کش را برای هدایت ماژیک به کار ببرید. با توجه به پهنای مورد نظر خوط ،دو گونیا را با فاصله از یکدیگر به
هم بچسبانید و از هر دو لبه برای به تصویر کشیدن چمن با پوشش زمین استفاده کنید.
تکنیک های سر قلم:درختان در نما
ابتدا درختان را مطابق شکل اصلی شان رسم کنید.این شکل ها ممکن است دایره ای،تخم مرغی،ستونی،و نامنظم و مخروطی باشد.شاید شکل دور خط به تنهایی برای اسکیس های سریع کافی باشد. به یاد داشته باشید که از اصول زیگزاگ ،جفت رنگ و رنگ مجاور استفاده کنید و اندکی فضای سفید باقی بگذارید.نقاط را اضافه کنید و در نهایت با رنگ مشکی دور خط ان را بکشید. درختان پشت ساختمان باید روشن تر یا تیره تر از ساختمان باشند تا کنتراست مناسبی ایجاد شود. شاخ و برگ وتنه درختان پیش زمینه باید جزئیات بیشتری داشته باشند،درختان پس زمینه باید به صورت دور خطی انبوه و ساده نشان داده شوند. الگوهای شاخه دار فقط مواقعی کاربرد دارند که اجزای درختان مهم به نظر برسند.از درختان پر شاخ و برگ می توان برای پوشاندن نماها و عناصر نا مطلوب استفاده کرد. از نماهای فرورفته و برجسته شاخ و برگ یا حروف Wو M برای نشان دادن الگوهای برگ ها استفاده کنید. تنه درختانی که به طور مستقیم زیر سایه قرار دارند همیشه باید تیره تر ترسیم شوند تا سایه و سایه گاه را نشان دهند.ارزش کلی تنه به پس زمینه آن بستگی دارد.تنه های تیره درختان باید مقابل پس زمینه های روشن قرار گیرند و برعکس.
این سه مرحله را در راندوی درختان دنبال کنید:1.دور خط را اسکیس بزنید.2.رنگ های روشن را اضافه کنید و با رنگ مشکی دور خط را بکشید.3. رنگ های بیشتر و تیره تر و همچنین جزئیات را اضافه کنید.
تکنیک های سر قلم :بوته ها و پوشش های زمین در نما
هر دو نوع بوته های همیشه سبز و برگ ریز به گروه های زیر طبقه بندی می شوند:مدور،خزشی،دور خط،شاخه ای و شاخه ای با دور خط. اصول دور خط برای ترسیم درختان در نما دور خط را دنبال کنید. در راندوی ماژیک از رنگ لعابی مات استفاده کنید و روی ماژیک نقاشی کنید تا بوته ها اضافه شوند.معمولاً چمن های پیش زمینه باید تیره تر از پس زمینه باشند در غیراین صورت به یک نقطه کانونی در مرکز نیاز داریم. خطوط و نقاط سیاه و سفید را برای ایجاد جذابیت اضافه و چمن را بافت دار کنید. هنگام راندو رنگی چمن،اصول رنگی مجاور و جفت رنگ را در نظر بگیرید تا ظاهری جالب و واقعی به وجود آورید.هنگامی که در پرسپکتیو از خطوط کوتاه برای نمایش چمن استفاده می کنید هر چه به سمت پیش زمینه پیش می آیید ،فاصله بین خطوط باید به تدریج وسیع تر شود .زاویه انها طبیعت هموار یا ناهوار زمین را نشان می دهد.
خودرو
گنجاندن خودرو در ترسیم باعث ایجاد مقیاس ،فعالیت و واقع گرایی می شود.همچنین خودروها به ایجاد ترکیب مناسب کمک،عناصر نامطلوب را پنهان و فضا را تکمیل می کنند و بر اعتبار آن می افزایند.جمع آوری تصاویر خودروها از مجلات،کتابها و فروشندگان بروشورها برای تهیه منبع جزئیات فکر خوبی است.هیچ گاه نباید خودروها را در ترسیم آورد چرا که پیدا کردن خودر مناسب در زاویه مناسب برای مقیاس رسم بسیار وقت گیر است.اکثر خودروهای ترسیم شده به هنگام ورود به خیابان یا خروج از آن،کج و یکوری به نظر می رسند. خودرو متناسب با خصوصیات پروژه را انتخاب کنید.خودروهای گران قیمت اعتبار و ارزش راندو را افزایش می دهند.در حینی که خودروها می پیچند،اگر امکان دارد آنها را در هر دو جهتی که عبور می کند ترسیم کنید.به یاد داشته باشید که راننده را نیز رسم کنید.همیشه سایه خودروها را روی خیابان قرار دهید .سطح جزئیات خودرو باید با پیچیدگی ترسیم سنجیده شود.رنگ هایی که برای خودرو استفاده می شود باید مکمل رسم باشد مانند خودرویی قرمز در برابر منظره ای سبز و یا خودرویی نارنجی در برابر آسمان آبی.
مبلمان
مبلمان،ترکیبی زیگزاگی و انبوه -تهی ایجاد می کند و فضای داخلی را به وجود می آورد.مبلمان مجلل ترسیم را جذاب جلوه می دهد.در فضاهای بدترکیب و ناهماهنگ این مشکلات می توانند با تدبیر جابه جایی مبلمان پنهان شوند. تکنیک های سرقلم هیچ گاه موقع راندو مبلمان را رسم نکنید.فرض کنید که حالت مبلمان به شکل مکعب یا جعبه است و آن را در پرسپکتیو قرار دهید.سپس مبلمان را در مکعب رسم کنید و جزئیات لازم را به آن بیفزایید. ابتدا از یک مداد قرمز برای رسم سریع آن استفاده کنید سپس با روان نویس مشکی دور خط آن را بکشید .در حالیکه فضای سفید باقی می گذاریدو از جفت رنگ استفاده می کنید برای ساختار رنگ آن،سایه گاه های روشن به کار ببرید.خیلی سریع ارزش های تیره تر را برای رسیدن به تغییر تدریجی ارزش اعمال کنید .سایه گاه و سایه را بیفزایید و با خطوط ماژیک و مدادرنگی آن را روشن کنید.از مجلات و فهرست تصویری مبلمان پوشه عکسی تهیه کنید .داشتن پوشه ای از اسامی انواع مبلمان برای ارجاع شما کمک خواهد کرد.به کمک این پوشه می توانید مبلمانی را که مناسب دکور و طرحتان است انتخاب کنید.این انتخاب باید با تجسمی که می خواهید القا کنید متناسب باشد .مبلمان را به صورت طبقه بندی شده قرار دهید .فاصله گذاری تصادفی ممکن است ترکیب کلی را ناهمگن کند.به یاد داشته باشید که هنگام راندو،از جفت رنگ،تغییر تدریجی ارزش،سایه گاه و سایه ،نقاط و خطوط استفاده کنید.به خاطر پیچیدگی بافتها و رنگهای رویه مبل،بسیاری از مردم موقع راندو مبلمان (چندین بار رنگ امیزی)می کنند.این کار نتایج ناهمگنی را به دنبال خوهد داشت.در حقیقت رنگها و الگوهای بسیاری وجود دارند که وقتی با یکدیگر ترکیب می شوند فضایی خوش آیند خلق می کنند.
آسمان
آسمان بخش وسیعی از ترسیم را تشکیل می دهد و وضع کلی هوا از خورشیدی تا طوفانی،غروب آفتاب تا نیمه شب را نشان می دهد .آسمان می تواند به تعادل ترسیم کمک کند و توجه را بر موضوع متمرکز کند.از شکل ابرها اغلب برای رسیدن به ترکیب زیگزاگی جالب استفاده می شود.به طور کلی،رنگهای روشن،ترسیم را لطیف می سازد و سبب جلب توجه فرد به نقاط کانونی می شود .استفاده از جفت رنگ به جذابیت و پیشرفت طرح کلی رنگ کمک می کند.رنگ بیش از اندازه باعث می شود آسمان تیره و غیرواقعی به نظر برسد.
تکنیک های سر قلم:
همیشه موقع راندو با مرکب،آبرنگ یا رنگ لعابی ابتدا روی آسمان کار کنید.هنگام راندو با مداد ،پاستل و ماژیک آسمان را آخر کار رنگ کنید. آسمان نباید بر دیگر عناصر ترسیم غلبه کند بلکه باید ترکیب را تقویت کند.ممکن است ترکیب با زیادکاری روی آسمان،خراب شود.کار را آسان بگیرید و به یاد داشته باشید که (کم زیاداست.) هنگامی که آسمان را طراحی می کنید ان را در قالب زیگزاگ نگه دارید و لبه های خارجی ساختمان ها را رسم نکنید .بعد از اعمال این موارد ،آسمان پشت ساختمان قرار می گیرد نه بالای آن.رنگ آسمان باید خط افقی یا ساختمانها را قطع کند تا عناصر روی زمین معلق به نظر نرسند.به عنوان یک اصل،آسمان در جایی که به خط افق می رسد باید همیشه روشن تر باشد.با وجود این در اسکیس های سریع ممکن است مجبور شویم آسمان را در اطراف مرکز رسم تیره تر و هم زمان با حرکت به طرف بیرون روشن ترکنیم تا نقطه کانونی ایجاد کند و در برابر ساختمانی یه رنگ روشن به انبوه-تهی برسد .استفاده از رنگ نارنجی نزدیک افق توسط جفت رنگ به ترسیم جذابیت می بخشد. به هنگام رنگ آمیزی آسمان،به منظور یک دست شدن آن ،از همان ابزاری استفاده کنید که در دیگر عناصر رسم استفاده کرده اید.ابزار مشخصی مانند ماژیک ممکن است محدودیت هایی را برای فضاهای بزرگ ایجاد کند زیرا ظاهری خط مانند دارد. در این مورد-به عنوان مثال برای آسمان -از پاستل استفاده کنید. با تیز بر ،پاستل آبی را بتراشید تا پودر ایجاد کند و ان را روی نواحی مورد نظر بپاشید.سر انگشتتان را در اطراف ساختمان جلو و عقب ببرید تا آسمان پدید آید .روی رنگ آبی از پاستل سفید برای ایجاد ابر استفاده کنید.
آب
آب در طراحی معمولاً به عنوان عنصری آرام در نظر گرفته می شود.دریاچه ای آرام حس ارامش را به مخاطب القا می کند حال آنکه ،چشمه ای بزرگ جذابیت می آفریند.به واسطه این انگیزه هاست که در بسیاری از پروژه های موفق خصوصیات آب مد نظر قرار می گیرد.دامنه عناصر آب از بازتاب در استخر،استخر شنا و دریاچه تا چشمه ها و آبشار و رودخانه ها را شامل می شود.در این بخش آب روان و راکد را درپلان و اسکیس ها بررسی می کنیم. تکنیک های سر قلم :آب راکد از خطوط عمودی برای نشان دادن سطوح بازتاب و از خطوط افقی برای نشان دادن سطوح هموار و آیینه ای استفاده کنید. بعد از اعمال خطوط عمودی و افقی مناسب بر سطح آب ،از یک پاستل یا مداد سفید روی خطوط قبلی در جهت مخالف به منظور راندو بازتاب استفده کنید. نمای پلان استخر با پاستل راندو می شود ،از پاک کن معمولی با زاویه 45 درجه برای تفکیک سطح و ایجاد بازتاب استفاده کنید.اگر استخر با ماژیک راندو شده است باید از پاستل سفید استفاده کرد. برای پوشش نواحی وسیع مانند دریاچه ها پاستل یا ایر براش را به کار گیرید .برای القا حس عمق سایه را اعمال کنید. از طریق ترکیب،تغییر تدریجی ارزش در سطح آب را به وجود آورید .در اسکیس،همیشه از ارزش های تیره تر برای اطراف پس زمینه استفاده کنید. عناص ردیگری از محیط پیرامون را به آ ب بیفزایید تا واقعی تر جلوه کند،افرادی که در آب شنا می کنند عناصر مناسبی هستند.از اصول جفت رنگ نیز استفاده کنید .برای مثال ،افرادی را که لباس شنای نارنجی یا قرمز پوشیده اند در برابر آب آبی قرار دهید. تکنیک های سر قلم:آب روان تکنیک های کلیدی مشابه ای را که در مبحث آب راکد بیان شد به کار گیرید. از اندازه های مختلف حباب ها و نقاط سیاه و سفید و خطوط منحنی استفاده کنید تا علاوه بر امواج،جذابیت و حرکت آب را نیز به تصویر در آورید. چشمه ها یا آبشار مقابل پس زمینه تاریک را با رنگ روشن تر یا سفید ایجاد کنید ؛برعکس این عمل را نیز می توانید انجام دهید.این کار،ترکیب انبوه- تهی خوبی در ترسیم می آفریند. سطح عمودی چشمه یا آبشار باید ارزش روشن تر و پلان افقی باید تیره تر باشد تا به ایجاد عمق و تیره-روشن منجر شود. فاصله باریک سفیدی در طول خط کناره باقی بگذارید تا آب از سطح زمین جدا شود.این کار را با باقی گذاشتن فضای سفید یا با مداد سفید انجام دهید.
شیشه
اکثر ساختمان ها یا یک نوع شیشه یا شیشه هایی در شکل های مختلف و متنوع دارند.شیشه خود،دارای انواع زیادی است:شفاف یا رنگی،دودی یا آیینه ای. گام به گام برای رسم پنجره شیشه ای قاب بندی شده،ابتدا شیشه را به عنوان ورقه ای ساده با تغییر تدریجی ارزش راندو کنید. سایه قاب ها را روی شیشه قرار دهید. از یک رنگ مات مناسب برای رسم قاب های روی ناحیه سایه شیشه استفاده کنید.این کار باعث صرفه جویی در وقت می شود زیرا دیگر لازم نیست که به هر قاب سایه بزنید. تکنیک های سر قلم در صورت امکان ،تغییر تدریجی ارزش را هنگام ترسیم پنجره برای ایجاد جذابیت اعمال کنید. هنگام رسم شیشه نیمه شفاف یا شفاف سعی کنید اشیایی را که پشت پنجره قرار دارند نشان دهید تا واقعی تر به نظر برسد.این اشیا ممکن است چراغ های سقف یا اتاق،پرده ها،افراد و گیاهان را شامل می شود هنگام رسم بازتاب شیشه،عناصری که د رمحیط اطراف قرار دارند مانند آسمان ،گیاهان و مردم را در نظر بگیرید. پنجره هایی که به سمت آفتاب گیر ساختمان هستند باید تیره تر از آنهایی باشند که در سایه قرار دارند.این عمل باعث ایجاد کنتراست و انبوه -تهی می شود. هنگامی که از آبرنگ برای راندو شیشه استفاده می کنید قبل از به کار بردن رنگ،تمام پنجره را مرطوب کنید.
مصالح ساخت
آشنایی با مصالح دست ساز و چگونگی راندو آنها برای ترسیمات معماری لازم است.مصالح شامل چوب،آجر،کاشی،سنگ،سیمان،تخ ته سنگ،فلز و شیشه می باشد.موفقیت راندو به کیفیت جزئیات آن بستگی دارد.مشاهده و تمرین زیاد به
