۱۳۹۲-۱۰-۲۱، ۰۲:۴۸ صبح
زندگي شتابان امروز فرصت تفكر را از انسان سلب كرده است . فعاليت روزمره انسان امروزي ، در دور تسلسل–از منزل به محل كار و بالعكس–گرفتار آمده و زمانهاي باقيمانده نيز صرف تجديد قوا براي شروع مجدد اين دور باطل ميگردد . از طرف ديگر هدف وجودي فضاهاي شهري نيز تكميل كننده اين بحث بوده و هيچ گونه گشايشي بوجود نمي آورند زيرا با غلبه تفكر عملكردگرايي ، هر فضا نيز به منظور خدمت خاصي طرح شده است.
امروزه باز خواني مفهوم اوقات فراغت و اضافه كردن آن به اجزاي فعاليت هاي انسان امري ضروري است . منظور ما از اوقات فراغت تماشاي تلويزبون در منزل ، تماشاي ويترين مغازه ها و امثال اين نوع فعاليت ها نميباشد . فعاليتهايي كه از روي عادت روزمره انجام ميشود فراغت نام ندارد ، بلكه منظور فعاليتهايي است كه از روي نياز دروني انسان انجام ميگيرد . اوقات فراغت براي تفكر در خود است نه براي خود.