بررسی این مسائل.. مسائل توی شهرهای کوچک دارای پتانسیل و اینکه براشون چاره ای اندیشید

سلام
پیام یکی از اعضا:
درود مهندس
عذر میخوام مهندس میخواستم باهاتون مشورت کنم راستش میخواستم بپرسم نمیشه اینجا تاپیکی ایجاد بشه که دوستان شهرساز اونایی که سابقه اجرایی دارند و یا فکرشون بالاتره برای بهبود یک سری مسائل شهری که خودم با تفکربهشون اینجوری میشم:W58 Jawdropراستش با دیدن مسائل توی شهرهای کوچک دارای پتانسیل و اینکه براشون چاره ای اندیشیده نمیشه واقعاً عصبی هستم ولی خوب طبیعتاً دل پرم انتقاداتیو به خود معطوف میکنه میخواستم ببینم با آگاهی به اینکه ایناهمش یه سری سیاستهای منطقه ایه صلاح میدونید تا برای مشکلات اینطورشهرها چاره که نه حداقل دلگرمی بشه برای بررسی این مسائل ؟ گفتم کنکورم که تموم میشه یه گام بردارم حالااین یه پیشنهاده...76 W330 Ws33

جواب مهندس khansa
نقل قول:
( در واقع خودم به عنوان کوچکترین عضو سایت که تخصص لازم در امور شهری رو ندارم واقعاً دوست دارم برای شهرهای بیش از صدهزار نفره ای که پتانسیل پیشرفت رو دارند به زعم شما شهرسازان ومتخصصانی که تجربه لازم رو دارند بتونیم حداقل شرایط را کمی تغییر دهیم و یا صدا را به گوش مدیران محترم و اعضای انجمن شهری برسونیم که به غنای اطلاعات شهری خود بیفزایند ناگفته پیداست که چنین شهرهایی با مشکلات خاص خود همراهند برای خودم همواره این پرسش هست با شهرهایی که پیاده رو در ذهن عابرین پیاده ابداً چنین کاربری ای رو مجسم نمیکنه چرا که این شهرها و پیاده روهایشان توسط افرادی اشغال شده اند که به قول خود نانی برای خوردن کسب نمایند و جایگاه مشاغل کاذب رو به خود اختصاص داده اند و چگونه باید تفکر برتری کمیت بر کیفیت را از ذهن مدیران و متصدیان امر مخصوصاً در اینگونه مناطق مورد اشاره با وجود پتانسیل پیشرفت خارج کرد و تفکرات و رویکردهای برنامه ریزی منطقه ای چقدر در به وجود آوردن اینگونه شهرها موثراست و چرا در یکپارچه سازی اقدامی که باید، صورت نمیگیردو فقط شاهد تعدد برگزاری هر چه بیشتر جلسات توسط مدیران هستیم که شاید دریافت حق جلسات در آخر ماه بتونه تسلایی برای توجیه برگزاری مجدد باشه و چگونه باید فکر افتتاحیه هرچه بیشتر زمین های خالی احداث نشده ای که فقط حجم پروژه های سالیانه رو با افزودن نام خود بیشتر میکنند درحالیکه واقعا برای بهبود و یا حتی توسعه و تجهیز زمینهای قبلی اعم از تجهیزات و یا پارکهای عمومی چاره ای اندیشیده نشده و فقط در حد اجرای فازهای اولیه می باشند، این فکر رو چگونه باید خارج کرد و یا در سایر شهرها آرزوی هر شهروندی شاید بارش بی حد باران باشد اما دراینگونه شهرها چون که در کوچه های خاکی و سامان داده نشده ی شان تمهیدات قایقذ سواری اندیشیده نشده آرزوی نباریدن باران عادی به نظر می رسد.از صاحب نظران و کسانی که علم شهرسازی ، مدیریت شهری و تجربه دراین زمینه را دارند خواهشمندم نشان دهند چه کسی پاسخگوی این مسئله است ، با خیابانهایی که سواره رو تا وسط و پیاده رو که درگیر پاسخ دهی به مسئله ی فروش سبزی جات و ازین قبیل است عابران ازکجا حرکت نمایند و یا چگونه و چرا ساختمانهای بدون پروانه در سطح شهر با سرعت بالا در حال ساخت و ساز است و چرا در پی درآمد زایی پایدار برای این شهرها چاره ای اندیشیده نمیشه چرا و چگونه در برخی از شهرها بخاطر یک سری از سیاست ها و صلاح اندیشی ها بسیاری از مسائل مهم نادیده انگاشته میشه و اگر برای این شهرها قدمی برای درآمد پایدار برداشته می شود ره به جایی نمی برد و یا اگر قسمتی از کار را برای پیگیری امور به بخش پیمانکاری بخش واگزار میکنند و پس از مدتی شهرداری مجبوراست با پرداخت غرامت ها و آرام ساختن جو در آن قسمت از نوکار آن بخش را پیگیری نماید به راستی چگونه از تفکر سخن می گوییم در حالیکه در برخی از نقاط حتی نمی توانیم اجرای چنین برنامه ریزی هایی را میبینیم آیا واقعاً در این نقاط با صلاح اندیشی به مسائل شهری نگرش میشه و مسلماً در جاییکه با چند کیلومتر بعد ازخود تفاوتها بیداد می کند در صورتیکه به ضرس قاطع می توان گفت از لحاظ پتانسیل چیزی کم ندارد به هرحال نمیتوان از کتابها و سایتها و رساله آثار بزرگان غربی استفاده کرد و باید شرایط خاص این مناطق را دریافت و گامی که به عنوان یک شهروند میتونم در جهت پیشبرد این مسایل بردارم چیست ؟ سهم من چیست ؟)

" بود آیا که در میکده ها بگشایند گره از کار فروبسته ی ما بگشایند"