نقد کتاب از شار تا شهر

کتاب شار تا شهر کتاب جذابیه اما اگر بازنویسی بشه و مطالب شهرسازی بخصوص شهرهای قدیمی ایران بیشتر تجزیه و تحلیل بشه خیلی بهتر میشه.

منم با نوشتار روایی کتاب مشکل داشتم... ولی خوب محتوای کتاب خوب بود... بعضی از قسمتای کتاب (مخصوصا وقتی واسه اولین بار می خوندمش) احساس دانشجوی ادبیات بودن بهم دست میداد...
نظرا رو سریع یه نگاه انداختم دوستی نقد داشتن به اینکه دوره صفوی و مکتب اصفهان رو بهترین جلوه داده بود... منم با بهترین بودن این دوره موافقم... تا زمان حال میدان نقش جهان بهترین میدان دنیاست و خیلی بهترین های دیگه ....

منم با نوشتار روایی کتاب مشکل داشتم... ولی خوب محتوای کتاب خوب بود... بعضی از قسمتای کتاب (مخصوصا وقتی واسه اولین بار می خوندمش) احساس دانشجوی ادبیات بودن بهم دست میداد...
نظرا رو سریع یه نگاه انداختم دوستی نقد داشتن به اینکه دوره صفوی و مکتب اصفهان رو بهترین جلوه داده بود... منم با بهترین بودن این دوره موافقم... تا زمان حال میدان نقش جهان بهترین میدان دنیاست و خیلی بهترین های دیگه ....

این بهترین بودن بر فرض درستی دلیل کم رنگ کردن بقیه در کتاب نمیشد

برای شروع تاریخ مناسب می باشد

بله. برخودم لازم میبینم ، حتماً اصلاح کنم نظرم رو...
چرا که با خوندن دقیقتر کتاب متوجه شدم اینطور به نظر میاد که از واقعیات شهری در کتاب استفاده نشده ، و فقط برای متون ادبی میشه اونو کتاب خوبی دانست, و به نظرم از لحاظ علمی چندان کتاب معتبری نیست , چرا که بنده کتابی و می پسندم که بدون غرض ورزی به ادوار تاریخی ,بتونه اون رو به بوته ی نقد بگذاره ، اما بوی تند تعصب سراسر کتاب احساس میشه، گرچه برای خوب بودن یا باید این طرف ماجرا بود یا آن طرف ، اما بهر حال من شخصاً موضع گیری در مباحث علمی و ازون مهمتر تاریخی رو اخلاقی نمیبینم....البته در زمینه علمی موردی نیست چرا که علم سراسر نظریات و.فرضیاتیست که یا شکست میخوره یا به پیروزی میرسند، اما تاریخ اونچه هست که اتفاق افتاده ، شاید گاهی لازم باشه از تاریخ درس گرفت پس چرا وقایع رو ننویسیم ؟
البته این نظر شخصی بنده هست، ضمناً این گفته کاملاً نسبی هست, و کسی نمیتونه مطلقاً اونو رد کنه....

با سلام.

این کتاب از این جهت که سیر تکاملی و پس از آن قهقرایی تاریخ شهرسازی ایران رو منصفانه و با موشکافی بسیار روایت می کنه بسیار ارزشمنده. تحلیل های نویسنده از شرایط موجود هر دوره بسیار جالب و آموزنده هست به این خاطر که واقعا نحوه نگاه کردن به موضوعات تاریخی رو به ما یاد می ده.

اما همون طور که دوستامون اشاره کردن بعضی جاها نویسنده می ره تو دنیای ادبیات. نمی گیم که اداب دان بودن و خوب سخن گفتن ایراد داره؛ اما مسئله اینه که اغلب دقت و سادگی و قابل فهم بودن متن، فدای کلمات زیبا شده. با تمام احترامی که برای استاد گرانقدر دکتر حبیبی قائلیم، به قدری این ایراد تو کتاب درشت هست که اگه بریم توصیفات نوشته شده برای یک دوره رو با دوره دیگه مقایسه کنیم انقد با کلمات بازی شده بعضی جاها؛ که نمیشه درست فهمید که فرق این دو دوره چی بوده؟!

با این وصف باید یه جوالدوز به خودمون بزنیم، که اگه راست می گیم (که نمیگیم!) چرا خود ما کتابی از این بهتر نمی نویسیم اگه می تونیم (که نمی تونیم!)!!!

اتفاقا من بر خلاف برخی دوستان زیبایی این کتاب و به جرات میتونم بگم قدرتش رو در بیان داستانیش میبینم،اگه از اول کار با تجسم دوره ها تو ذهنتون جلو برید صحنه های به یادماندنی رو ایجاد میکنید تو ذهنتون گرچه بعضی جاها یه ابهاماتی وجود داره ولی در کل کتاب خوبیه.
 

من که با جمله بندیاش مشکل دارم یه جورایی سنگینه هنوز که هنوز نمیفهمم دقیقا منظورش از "وحدت اجتماعی کار" یا "تقسیم کار اجتماعی" چیه؟!!
 و خیلی از کلمات دیگه ( البته مسخره ام نکنیدااا :D)

بسیار عالی هستش.
اما یک مقدار سنگینه
البته شاید برای این هستش که ما ابتدای راهیم....
 

منم کمی با خوندنش مشکل داشتم ی کوچولو سخت بود اما ارزش داره چون کتاب مفید و خوبیه!!!!