۱۳۸۹-۱۲-۸، ۰۶:۱۰ عصر
عبارت
"كوچك زیاد است" برای مدرنیستها یك كانسپت و مفهوم تعریف شده ومشخص است كه همواره در پی كم كردن جزییات ناخواسته اند.هدف مینیمالیستها در طراحی،نمایش جوهره ذاتی جز و كل هر چیز است.خواه قسمتی از قاشق و چنگال باشد و خواه فضای گالری یا یك خانه.
تجلی مینیمالیزم در معماری و در كلیه هنرها،احتمالا به جنبش فن و هنر،كه از بی نظمی های ویكتورین دوری می جوید
-باز می گردد. ویلیام موریس یكی از بانیان اساس این تفكر و بنیانگذار اصول مدرنیستها و هوادار صداقت و صراحت در بكاربردن مصالح و سازه،فن اجرای ساختمان را یك عمل تمام عیارهنری می بیند.امروزه مسجل است كه مینیمالیزم از فلسفه فكری و معماری میس ون دروهه و تمایل وی به كاهش تزیینات در كار نشات گرفته است.میس فضا را همچون جریانی آزاد و مطبوع در بین توده داخلی بنا و همچنین داخل و خارج هدایت می كند.تمایل میس نه تنها كاستن جزییات بلكه پیوند میان معماری و طبیعت نیز بوده است.می توان گفت كه شیشه مهمترین مهمترین ماده برای مدرنیستهای اولیه به حساب می امد كه پیوندی غیر مترقبه بین درون و برون ایجاد می كرد.
تنوعی كه در ارائه این تنزل اجزا و حساسیت به كوچك سازی توسط معماران مختلف ارائه می شود عموما وجه مشابهی دارند كه سعی كرده اند وقوف به طبیعت را افزایش دهند
.تادائو آندو،آنتونی پرداك،جان پاوسون،آلبرتو كامپو و... تنها مثالهایی از عده بیشماری هستند كه می خواهند موازنه و تلفیق بین معماری و طبیعت را از طریق سادگی فرم،سطح و جزییات به وجود آورند.(كه روش هر یك را برای مدرنیستها یك كانسپت و مفهوم تعریف شده ومشخص است كه همواره در پی كم كردن جزییات ناخواسته اند.هدف مینیمالیستها در طراحی،نمایش جوهره ذاتی جز و كل هر چیز است.خواه قسمتی از قاشق و چنگال باشد و خواه فضای گالری یا یك خانه.
تجلی مینیمالیزم در معماری و در كلیه هنرها،احتمالا به جنبش فن و هنر،كه از بی نظمی های ویكتورین دوری می جوید
-باز می گردد. ویلیام موریس یكی از بانیان اساس این تفكر و بنیانگذار اصول مدرنیستها و هوادار صداقت و صراحت در بكاربردن مصالح و سازه،فن اجرای ...
ساختمان را یك عمل تمام عیارهنری می بیند.امروزه مسجل است كه مینیمالیزم از فلسفه فكری و معماری میس ون دروهه و تمایل وی به كاهش تزیینات در كار نشات گرفته است.میس فضا را همچون جریانی آزاد و مطبوع در بین توده داخلی بنا و همچنین داخل و خارج هدایت می كند.تمایل میس نه تنها كاستن جزییات بلكه پیوند میان معماری و طبیعت نیز بوده است.می توان گفت كه شیشه مهمترین مهمترین ماده برای مدرنیستهای اولیه به حساب می امد كه پیوندی غیر مترقبه بین درون و برون ایجاد می كرد.
تنوعی كه در ارائه این تنزل اجزا و حساسیت به كوچك سازی توسط معماران مختلف ارائه می شود عموما وجه مشابهی دارند كه سعی كرده اند وقوف به طبیعت را افزایش دهند.تادائو آندو،آنتونی پرداك،جان پاوسون،آلبرتو كامپو و... تنها مثالهایی از عده بیشماری هستند كه می خواهند موازنه و تلفیق بین معماری و طبیعت را از طریق سادگی فرم،سطح و جزییات به وجود آورند.(كه روش هر یك را بعدا توضیح می دهم) معماری مینیمال متقدم ـ میس وندروهه
اوج تکامل ایده های مینیمالیستی در ساختمانهایی چون خانه فارنزورث و پاویون آلمان در بارسلون می باشد.بر خلاف سایر هنرها،معماری در این دوره حامی اندیشه ها و آرمانهای مدرنیسم بود.میس سعی داشت در پروژه هایش با سیستمهایی که اغلب شبکه ای ساده و شفاف هستند ،به سازماندهی فضا بپردازد.معماری میس همچون مدرنیسم مقتدر آن دوره،در پی آنست که همه چیز را به یک فرجام منطقی بکشاند و این اقتضای زمان اوست.
معماری میس علاوه بر شفافیت فیزیکی،از لحاظ فلسفی نیز شفاف است.انتزاع و فروکاستگی در نهایت قدرت و هنرمندی،در ساختمانهای وی به چشم می آیند.ایده" جریان سیال فضا" نیز به احساس رهایی و سبکی در مینیمالیسم وی کمک می کند.
فلز و شیشه مصالح مورد علاقه وی هستند.او در معماریش بیشتر از رنگهای خنثی استفاده می کند و صلابت فرم را به رنگ ترجیح می دهد.
نکته حائز اهمیت در معماری مینیمال این دوره،استفاده از تکنولوژی و روشهای پیشرفته اجرا و توجه فراوان به جزئیات است.این مورد بر خلاف روش سایر هنرمندان مینیمالیست این دوره است. در نقاشی مینیمالیستی این دوره،تکنیک چندان مورد توجه نیست و مجسمه سازانی همچون دونالد جاد نیز سعی در استفاده از ساده ترین روشها در خلق آثار خود داشتند
معماری مینیمال ژاپن ـ تادائو آندو
بر خلاف معماران مینیمالیست متقدم که ستایشگر ایده مدرن بودند،آندو موضعی انتقادی نسبت به مدرنیسم دارد.آندو از یک سو بر مدرنیسم می تازد و چهره غیر انسانی آن را رد می کند و از دیگر سوی،معماری پست مدرن را دارای رویکرد صوری و در حد به کار بردن عناصرنوستالژیک میبیند.کارهای آندو دارای دو مشخصه اصلی اند:عملکردگرایی و فضاهای نمادین.
سعی آندو بر استفاده نمادین از فضاست،اما نه به شیوه های پست مدرنیستی،بلکه با ابزارهای مدرنیسم.از دیدگاه وی،راه درست،احیای فرمهای مدرنیستی و دمیدن روح تازه در آنهاست.
برای آندو مدرنیسم یک پروژه ناتمام است که باید آن را ترمیم کرد و نقاط قوت آن را برجسته نمود.از این جنبه،دیدگاههای وی تا حدود زیادی شبیه دیدگاههای هابرماس است.هدف آندو فراتر رفتن از مدرنیسم و کشف امکانات آن است تا از آنچه که مدرنیسم مورد غفلت قرار داده،استفاده ببرد.به عنوان مثال رویکرد مدرن(همانند معماری میس)در پی به دست آوردن یک شکلی بود اما وی در کارهایش سعی در تاکید بر تفاوت میان چیزها داشته.وی به گونه ای متضاد،در پی یافتن شیوه هایی برای ایجاد فضاهای یک شکل با به کار بردن شیشه و بتن است که دارای "معانی" مختلف اند.مدرنیته،توجهات انسانی را تحت سیطره احکام خردگرایی و عملکردگرایی قرار داده بود اما آندودر پی "معانی" فضاست.فضاهایی با معانی متفاوت که عمدا" درون پوسته ای مات و یکنواخت از بتن قرار گرفته اند.بدین طریق او سعی در ایجاد تعادلی میان امر منطقی و غیر منطقی دارد.بنابراین او بر خلاف معماران مینیمالیست متقدم،عملکردگرای صرف نیست.
از دیگر سوی آندو شدیدا" متاثر از هویت ژاپنی است.در اینجا نمی توان از نقش معماری گذشته ژاپن و در این بین نمی توان تاثیر معماری سنتی ژاپن،اندیشه های بودایی و ذن را در مورد سادگی،نادیده گرفت.
او می خواهد فضاهایی بیافریند که مردم را قادر سازد ات آگاهی خود را از وجود فیزیکی شان احیا کنند.در همین راستا خالی کردن فضا از عناصر زائد،به مخاطب معماری او کمک می کند تا درک خویش از محیط را بالاتر ببرد
"كوچك زیاد است" برای مدرنیستها یك كانسپت و مفهوم تعریف شده ومشخص است كه همواره در پی كم كردن جزییات ناخواسته اند.هدف مینیمالیستها در طراحی،نمایش جوهره ذاتی جز و كل هر چیز است.خواه قسمتی از قاشق و چنگال باشد و خواه فضای گالری یا یك خانه.
تجلی مینیمالیزم در معماری و در كلیه هنرها،احتمالا به جنبش فن و هنر،كه از بی نظمی های ویكتورین دوری می جوید
-باز می گردد. ویلیام موریس یكی از بانیان اساس این تفكر و بنیانگذار اصول مدرنیستها و هوادار صداقت و صراحت در بكاربردن مصالح و سازه،فن اجرای ساختمان را یك عمل تمام عیارهنری می بیند.امروزه مسجل است كه مینیمالیزم از فلسفه فكری و معماری میس ون دروهه و تمایل وی به كاهش تزیینات در كار نشات گرفته است.میس فضا را همچون جریانی آزاد و مطبوع در بین توده داخلی بنا و همچنین داخل و خارج هدایت می كند.تمایل میس نه تنها كاستن جزییات بلكه پیوند میان معماری و طبیعت نیز بوده است.می توان گفت كه شیشه مهمترین مهمترین ماده برای مدرنیستهای اولیه به حساب می امد كه پیوندی غیر مترقبه بین درون و برون ایجاد می كرد.
تنوعی كه در ارائه این تنزل اجزا و حساسیت به كوچك سازی توسط معماران مختلف ارائه می شود عموما وجه مشابهی دارند كه سعی كرده اند وقوف به طبیعت را افزایش دهند
.تادائو آندو،آنتونی پرداك،جان پاوسون،آلبرتو كامپو و... تنها مثالهایی از عده بیشماری هستند كه می خواهند موازنه و تلفیق بین معماری و طبیعت را از طریق سادگی فرم،سطح و جزییات به وجود آورند.(كه روش هر یك را برای مدرنیستها یك كانسپت و مفهوم تعریف شده ومشخص است كه همواره در پی كم كردن جزییات ناخواسته اند.هدف مینیمالیستها در طراحی،نمایش جوهره ذاتی جز و كل هر چیز است.خواه قسمتی از قاشق و چنگال باشد و خواه فضای گالری یا یك خانه.
تجلی مینیمالیزم در معماری و در كلیه هنرها،احتمالا به جنبش فن و هنر،كه از بی نظمی های ویكتورین دوری می جوید
-باز می گردد. ویلیام موریس یكی از بانیان اساس این تفكر و بنیانگذار اصول مدرنیستها و هوادار صداقت و صراحت در بكاربردن مصالح و سازه،فن اجرای ...
ساختمان را یك عمل تمام عیارهنری می بیند.امروزه مسجل است كه مینیمالیزم از فلسفه فكری و معماری میس ون دروهه و تمایل وی به كاهش تزیینات در كار نشات گرفته است.میس فضا را همچون جریانی آزاد و مطبوع در بین توده داخلی بنا و همچنین داخل و خارج هدایت می كند.تمایل میس نه تنها كاستن جزییات بلكه پیوند میان معماری و طبیعت نیز بوده است.می توان گفت كه شیشه مهمترین مهمترین ماده برای مدرنیستهای اولیه به حساب می امد كه پیوندی غیر مترقبه بین درون و برون ایجاد می كرد.
تنوعی كه در ارائه این تنزل اجزا و حساسیت به كوچك سازی توسط معماران مختلف ارائه می شود عموما وجه مشابهی دارند كه سعی كرده اند وقوف به طبیعت را افزایش دهند.تادائو آندو،آنتونی پرداك،جان پاوسون،آلبرتو كامپو و... تنها مثالهایی از عده بیشماری هستند كه می خواهند موازنه و تلفیق بین معماری و طبیعت را از طریق سادگی فرم،سطح و جزییات به وجود آورند.(كه روش هر یك را بعدا توضیح می دهم) معماری مینیمال متقدم ـ میس وندروهه
اوج تکامل ایده های مینیمالیستی در ساختمانهایی چون خانه فارنزورث و پاویون آلمان در بارسلون می باشد.بر خلاف سایر هنرها،معماری در این دوره حامی اندیشه ها و آرمانهای مدرنیسم بود.میس سعی داشت در پروژه هایش با سیستمهایی که اغلب شبکه ای ساده و شفاف هستند ،به سازماندهی فضا بپردازد.معماری میس همچون مدرنیسم مقتدر آن دوره،در پی آنست که همه چیز را به یک فرجام منطقی بکشاند و این اقتضای زمان اوست.
معماری میس علاوه بر شفافیت فیزیکی،از لحاظ فلسفی نیز شفاف است.انتزاع و فروکاستگی در نهایت قدرت و هنرمندی،در ساختمانهای وی به چشم می آیند.ایده" جریان سیال فضا" نیز به احساس رهایی و سبکی در مینیمالیسم وی کمک می کند.
فلز و شیشه مصالح مورد علاقه وی هستند.او در معماریش بیشتر از رنگهای خنثی استفاده می کند و صلابت فرم را به رنگ ترجیح می دهد.
نکته حائز اهمیت در معماری مینیمال این دوره،استفاده از تکنولوژی و روشهای پیشرفته اجرا و توجه فراوان به جزئیات است.این مورد بر خلاف روش سایر هنرمندان مینیمالیست این دوره است. در نقاشی مینیمالیستی این دوره،تکنیک چندان مورد توجه نیست و مجسمه سازانی همچون دونالد جاد نیز سعی در استفاده از ساده ترین روشها در خلق آثار خود داشتند
معماری مینیمال ژاپن ـ تادائو آندو
بر خلاف معماران مینیمالیست متقدم که ستایشگر ایده مدرن بودند،آندو موضعی انتقادی نسبت به مدرنیسم دارد.آندو از یک سو بر مدرنیسم می تازد و چهره غیر انسانی آن را رد می کند و از دیگر سوی،معماری پست مدرن را دارای رویکرد صوری و در حد به کار بردن عناصرنوستالژیک میبیند.کارهای آندو دارای دو مشخصه اصلی اند:عملکردگرایی و فضاهای نمادین.
سعی آندو بر استفاده نمادین از فضاست،اما نه به شیوه های پست مدرنیستی،بلکه با ابزارهای مدرنیسم.از دیدگاه وی،راه درست،احیای فرمهای مدرنیستی و دمیدن روح تازه در آنهاست.
برای آندو مدرنیسم یک پروژه ناتمام است که باید آن را ترمیم کرد و نقاط قوت آن را برجسته نمود.از این جنبه،دیدگاههای وی تا حدود زیادی شبیه دیدگاههای هابرماس است.هدف آندو فراتر رفتن از مدرنیسم و کشف امکانات آن است تا از آنچه که مدرنیسم مورد غفلت قرار داده،استفاده ببرد.به عنوان مثال رویکرد مدرن(همانند معماری میس)در پی به دست آوردن یک شکلی بود اما وی در کارهایش سعی در تاکید بر تفاوت میان چیزها داشته.وی به گونه ای متضاد،در پی یافتن شیوه هایی برای ایجاد فضاهای یک شکل با به کار بردن شیشه و بتن است که دارای "معانی" مختلف اند.مدرنیته،توجهات انسانی را تحت سیطره احکام خردگرایی و عملکردگرایی قرار داده بود اما آندودر پی "معانی" فضاست.فضاهایی با معانی متفاوت که عمدا" درون پوسته ای مات و یکنواخت از بتن قرار گرفته اند.بدین طریق او سعی در ایجاد تعادلی میان امر منطقی و غیر منطقی دارد.بنابراین او بر خلاف معماران مینیمالیست متقدم،عملکردگرای صرف نیست.
از دیگر سوی آندو شدیدا" متاثر از هویت ژاپنی است.در اینجا نمی توان از نقش معماری گذشته ژاپن و در این بین نمی توان تاثیر معماری سنتی ژاپن،اندیشه های بودایی و ذن را در مورد سادگی،نادیده گرفت.
او می خواهد فضاهایی بیافریند که مردم را قادر سازد ات آگاهی خود را از وجود فیزیکی شان احیا کنند.در همین راستا خالی کردن فضا از عناصر زائد،به مخاطب معماری او کمک می کند تا درک خویش از محیط را بالاتر ببرد
