طرح های جامع و تفصیلی زیر پای شهرداری های شمال کشور + تصاویر
هرکسی که سررشته خاصی هم در معماری، شهرسازی و نمای شهری نداشته باشد، با یکبار مسافرت به شهرهای شمالی کشور متوجه عمق بی ضابطگی و سودمحوری سوداگرانه ساخت و سازها و تبدیل کاربری های با ارزش کشاورزی به کاربری های سوداگرانه تجاری، ویلایی و ... می شود.
به نقل از مسیرانلاین جای این سوال باقیست که دقیقاً معاونت شهرسازی و معماری وزارت راه و شهرسازی برای "ابلاغ طرحهای تفصیلی"، "نظارت بر اجرا" و "شکایت و پیگرد قانونی متخلفان از کلیات طرحهای جامع و جزئیات طرح های تفصیلی" چه کرده است؟
با اینکه پیروز حناچی در مصاحبه اردیبهشت ماه 93 خود می گوید: «معلوم است که در یک روستایی همچون «هچیرود» نباید ساختمان 16 طبقه داشته باشیم و محرز است در منطقهای مثل منطقه ساحلی تنکابن، نمیشود نوار پیوسته ساختمانهای 20 طبقه را شاهد باشیم، وقتی چنین اتفاقی میافتد اگر مسیر قانونی اجرای این طرحها در کمیسیون ماده5 طی شده باشد، حتما مسوولان این کمیسیون تخلف کردهاند اگر هم در مقیاس دهیاریها بدون توجه به طرحها مجوز داده باشند، باز هم تخلف انجام شده است. این موضوع و مواردی از این دست در دستور کار ما در شورایعالی شهرسازی و معماری کشور قرار دارد و بهطور قطع آن را تعقیب خواهیم کرد. شورایعالی شهرسازی به طور قطع وارد این موضوع خواهد شد و آن را به عنوان اصلیترین وظایف حاکمیتی دنبال خواهیم کرد؛ چون این کار نه به مصلحت کشور است و نه به مصلحت حتی ساکنین محلی.»
اما آیا به طور کلی ساختار معاونت شهرسازی و معماری برای اینگونه امور، ساختار مناسبی تعریف شده است؟
شورای شهرسازی و معماری که حتی نمی تواند از مصوبه موردی خود در خصوص "بوستان مادر" دفاع کند و پا بمیدان گذاشته و از ادامه ساخت و ساز در این پارک 7 هکتاری پایتخت کشور جلوگیری کند، چگونه حریف سوداگران زمین در شمال کشور که پیامک های هر روزی آنها در شبانه روز به شهروندان تهرانی و سایر شهرهای کشور اسایش انها را گرفته، می شود؟
حداد عادل نماینده تهران که چندی پیش تعطیلات عیدفطر را در شمال کشور گذرانده نیز اینگونه وضعیت بحرانی شهرهای شمالی کشور را تصویر میکند: «سه چهار روز بعد از عید فطر سال ۹۳ را در استان مازندران گذراندم. هم هنگام رفتن و هم در مراجعت تقریبا عرض استان را از قائم شهر به چالوس و از چالوس به قائمشهر طی کردم.
در این سفر چند نکته توجه مرا به خود جلب کرد:
۱- در بزرگراههای کمربندی، سراسر مسیر زمینهای دو طرف از کشاورزی یا به تجاری مبدل شده و یا به ساخت انواع هتلها و آپارتمانها برای گردشگران سایر شهرها اختصاص یافته است. به طور کلی در بیشتر مناطق شمال کشور، در دهههای اخیر، بسیاری از فضاهای سبز به تاراج رفته و زمینهای کشاورزی نابود شده است. دریا، هم از چشم مسافران محو شده و هم دسترسی مردم عادی به دریا، که قدرت خرید ویلاهای کنار دریا را ندارند و یا از مزایای موسسات دولتی استفاده نمیکنند از بین رفته است. نابودی زمینهای کشاورزی همان دغدغهای است که مقام معظم رهبری بارها و از جمله در دیدار ماه مبارک رمضان همین امسال با هیئت دولت، به تفصیل با رئیس جمهور و وزرا در میان گذاشتند و نسبت به آن ابراز نگرانی کردند.
۲- در سراسر مسیر، هزاران فروشگاه بزرگ و کوچک ایجاد شده که حکایت از هجوم نوعی زندگانی مصرفی از نوع غربی آمریکایی و اروپایی میکند. کل شمال در مسیر مسافران، در حال پوستاندازی و تبدیل شدن به خیابانهای اعیاننشین شمال تهران (نظیر شهرک غرب، بلوار آفریقا و...) است...
در مجموع احساس اینجانب به عنوان یک ایرانی این است که شمال کشور به علت هجوم گردشگران داخلی به سرعت قلب ماهیت میشود و گویی به جای آن که سرزمین سرسبز و حاصلخیزی برای انواع تولیدات کشاورزی و محصولات طبیعی باشد قرار است به محل خوشگذرانی و استراحت عدهای از بیرون استانهای شمالی بدل شود.
آهسته و پیوسته، بی آنکه همه احساس کنند، از روشنی روز به سوی تاریکی شب میرویم. هیچکس به فکر نیست و هیچکس مسئول نیست. پول و سودآوری بر همه چیز حکومت میکند. اینجانب، با احساس نگرانی و مسئولیت، خطاب به همه مسئولان ارشد و مدیران اجرایی در استانهای شمالی و نیز به همه نمایندگان محترم این استانها در مجلس شورای اسلامی و مسئولان دولتی مقیم مرکز، خاضعانه و دلسوزانه عرض میکنم که «أین تذهبون؟» آیا وقت چارهاندیشی و «عزم ملی» و «مدیریت جهادی» فرا نرسیده است؟»
در ادامه قسمتی بسیار کوچکی از این ساخت و سازها را ببینید: ساخت و سازهای بی رویه و خلاف قانون در یکی از روستاهای شمال کشور
ساخت هتل و تجاری در کنار دریا بر خلاف اصل قانون اساسی حفظ حریم دریاها
ساخت و سارهای بی ضابطه در شمال کشور
به نقل از مسیرانلاین جای این سوال باقیست که دقیقاً معاونت شهرسازی و معماری وزارت راه و شهرسازی برای "ابلاغ طرحهای تفصیلی"، "نظارت بر اجرا" و "شکایت و پیگرد قانونی متخلفان از کلیات طرحهای جامع و جزئیات طرح های تفصیلی" چه کرده است؟
با اینکه پیروز حناچی در مصاحبه اردیبهشت ماه 93 خود می گوید: «معلوم است که در یک روستایی همچون «هچیرود» نباید ساختمان 16 طبقه داشته باشیم و محرز است در منطقهای مثل منطقه ساحلی تنکابن، نمیشود نوار پیوسته ساختمانهای 20 طبقه را شاهد باشیم، وقتی چنین اتفاقی میافتد اگر مسیر قانونی اجرای این طرحها در کمیسیون ماده5 طی شده باشد، حتما مسوولان این کمیسیون تخلف کردهاند اگر هم در مقیاس دهیاریها بدون توجه به طرحها مجوز داده باشند، باز هم تخلف انجام شده است. این موضوع و مواردی از این دست در دستور کار ما در شورایعالی شهرسازی و معماری کشور قرار دارد و بهطور قطع آن را تعقیب خواهیم کرد. شورایعالی شهرسازی به طور قطع وارد این موضوع خواهد شد و آن را به عنوان اصلیترین وظایف حاکمیتی دنبال خواهیم کرد؛ چون این کار نه به مصلحت کشور است و نه به مصلحت حتی ساکنین محلی.»
اما آیا به طور کلی ساختار معاونت شهرسازی و معماری برای اینگونه امور، ساختار مناسبی تعریف شده است؟
شورای شهرسازی و معماری که حتی نمی تواند از مصوبه موردی خود در خصوص "بوستان مادر" دفاع کند و پا بمیدان گذاشته و از ادامه ساخت و ساز در این پارک 7 هکتاری پایتخت کشور جلوگیری کند، چگونه حریف سوداگران زمین در شمال کشور که پیامک های هر روزی آنها در شبانه روز به شهروندان تهرانی و سایر شهرهای کشور اسایش انها را گرفته، می شود؟
حداد عادل نماینده تهران که چندی پیش تعطیلات عیدفطر را در شمال کشور گذرانده نیز اینگونه وضعیت بحرانی شهرهای شمالی کشور را تصویر میکند: «سه چهار روز بعد از عید فطر سال ۹۳ را در استان مازندران گذراندم. هم هنگام رفتن و هم در مراجعت تقریبا عرض استان را از قائم شهر به چالوس و از چالوس به قائمشهر طی کردم.
در این سفر چند نکته توجه مرا به خود جلب کرد:
۱- در بزرگراههای کمربندی، سراسر مسیر زمینهای دو طرف از کشاورزی یا به تجاری مبدل شده و یا به ساخت انواع هتلها و آپارتمانها برای گردشگران سایر شهرها اختصاص یافته است. به طور کلی در بیشتر مناطق شمال کشور، در دهههای اخیر، بسیاری از فضاهای سبز به تاراج رفته و زمینهای کشاورزی نابود شده است. دریا، هم از چشم مسافران محو شده و هم دسترسی مردم عادی به دریا، که قدرت خرید ویلاهای کنار دریا را ندارند و یا از مزایای موسسات دولتی استفاده نمیکنند از بین رفته است. نابودی زمینهای کشاورزی همان دغدغهای است که مقام معظم رهبری بارها و از جمله در دیدار ماه مبارک رمضان همین امسال با هیئت دولت، به تفصیل با رئیس جمهور و وزرا در میان گذاشتند و نسبت به آن ابراز نگرانی کردند.
۲- در سراسر مسیر، هزاران فروشگاه بزرگ و کوچک ایجاد شده که حکایت از هجوم نوعی زندگانی مصرفی از نوع غربی آمریکایی و اروپایی میکند. کل شمال در مسیر مسافران، در حال پوستاندازی و تبدیل شدن به خیابانهای اعیاننشین شمال تهران (نظیر شهرک غرب، بلوار آفریقا و...) است...
در مجموع احساس اینجانب به عنوان یک ایرانی این است که شمال کشور به علت هجوم گردشگران داخلی به سرعت قلب ماهیت میشود و گویی به جای آن که سرزمین سرسبز و حاصلخیزی برای انواع تولیدات کشاورزی و محصولات طبیعی باشد قرار است به محل خوشگذرانی و استراحت عدهای از بیرون استانهای شمالی بدل شود.
آهسته و پیوسته، بی آنکه همه احساس کنند، از روشنی روز به سوی تاریکی شب میرویم. هیچکس به فکر نیست و هیچکس مسئول نیست. پول و سودآوری بر همه چیز حکومت میکند. اینجانب، با احساس نگرانی و مسئولیت، خطاب به همه مسئولان ارشد و مدیران اجرایی در استانهای شمالی و نیز به همه نمایندگان محترم این استانها در مجلس شورای اسلامی و مسئولان دولتی مقیم مرکز، خاضعانه و دلسوزانه عرض میکنم که «أین تذهبون؟» آیا وقت چارهاندیشی و «عزم ملی» و «مدیریت جهادی» فرا نرسیده است؟»
در ادامه قسمتی بسیار کوچکی از این ساخت و سازها را ببینید: ساخت و سازهای بی رویه و خلاف قانون در یکی از روستاهای شمال کشور
ساخت هتل و تجاری در کنار دریا بر خلاف اصل قانون اساسی حفظ حریم دریاها
ساخت و سارهای بی ضابطه در شمال کشور