مسجدجامعی نقاب از چهره تهران برداشت

آیا تهرانگردی نقطه ضعف مدیریت رئیس سابق شورا بود؟
مسجدجامعی نقاب از چهره تهران برداشت

همین که بدانید برنامه‌های تهرانگردی احمد مسجدجامعی از ابتدا بدون همراهی رسانه‌ها اجرا می‌شد و بعداً خبرنگاران با اصرار توانسته بودند رضایت وی را برای همراهی در تهرانگردی هایش بگیرند، کافی است تا بدانید اساساً تهرانگردی‌ های رئیس سابق شورای شهر تهران جنبه تبلیغی و نمایشی نداشته است.

بدون پرده پوشی و بدون تعصب می‌توان گفت در 4 دوره شورای شهر تهران که تاکنون تشکیل شده است، تنها احمد مسجدجامعی به دیدن شهری رفت که خود رئیسش بود. بحث تهران است، تهرانی که تنها یک شهر نیست وتنها یک پایتخت نیست.

حالا دیرگاهی است که تهران یک هویت است. شورای نخست، به عنوان نخستین تجربه پارلمان شهری بیشتر محل وزن کشی سیاسی و چالش هایی بود که نه می‌توان گفت ضروری بود نه می‌توان گفت چرا. آن شورا در دوره‌ای تشکیل شد که التهابات سیاسی جامعه جای کوچکترین توقعی را برای خدمت‌رسانی تنگ کرده بود و در دوره دوم نیز نقش اهداف سیاسی در لایه زیرین خدمت‌رسانی کارکرد بانفوذتری در مدیریت شهری پیدا کرد و شورای سوم نیز به ترکیبی متفاوت از دو شورای اول و دوم بیشتر در آرامش به سر شد به‌طوری که نقش شهرداری بیشتر از شورای شهر به چشم آمد و در مجموع، در هرسه دوره شورای اول تا سوم چیزی که کمتر دیده شد تهران و هویت فعلی آن و فاصله‌اش با هویتی بود که باید باشد.

[font][size=9.5pt]تهرانگردی، دیدار از نزدیک[/size]
در مناطق و نواحی شهرداری و محله‌ها، یکی از رفتارهایی که همیشه دیده می‌شود تردد شهرداران و مدیران شهرداری مناطق و نواحی به قصد دیدار از کارهای انجام شده و صحت اجرای وظایف پیمانکاران و مأموران شهرداری است. معمولاً اگر کار نظافت شبانه کامل و بی‌نقص انجام نشده باشد، این شهرداران نواحی و مناطق هستند که صبحگاهان با تردد در محله‌ها با نواقص کار برخورد می‌کنند و به مأموران خود تذکر می‌دهند. طبیعتاً بخشی از کار مدیریت، نظارت از نزدیک بر کار زیردستان و زیرمجموعه‌های مدیریت هر دستگاهی است گرچه بعید است بتوان این روش را جایگزین کارکردهای سیستماتیک کرد. در تهرانگردی‌های رئیس سابق شورای چهارم روش کار بدین‌گونه بود و نه شاهد افراط در ارزشگذاری بر این گردش‌ها بودیم نه شاهد تفریط در کار؛ مدیریت. یعنی نه تهرانگردی به اساس مدیریت و جایگزین ایده دادن و مدیریت کردن از درون سیستم تبدیل شد نه در جایگاه کاری بی‌خاصیت و تعریف نشده در گردش کار مدیریت شهری نشست.

تهرانگردی‌های احمد مسجدجامعی بی‌تردید یکی از راههای خبرگیری از پایتختی بود که قرار بود وی رئیس پارلمان شهری اش باشد . مسجد جامعی پس از تحویل دادن پست ریاست شورای شهر به رئیس جدید، با اعلام اینکه تهرانگردی هایش مانند گذشته ادامه خواهد یافت گفته است: برنامه تهرانگردی من قائم به شهرداری یا منوط به بودجه شورای شهر نیست به همین دلیل مانعی برای گشت و گذارم در نقاط مختلف شهر تهران وجود ندارد. تهرانگردی یک برنامه مردمی است که در آن در کنار دیدار با مردم از اماکن تاریخی و فرهنگی بازدید می‌کنیم. عضو شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه در این برنامه مشکلات مردم بررسی می‌شود، تأکید می‌کند: دیدار با مردم و حضور در میان آنها حق تمامی نمایندگان شورای شهر تهران است و اعضای شورا با حضور در ملاقات‌های مردمی شهرداری‌ها از مشکلات مردم باخبر می‌شوند و من با حضور در میان مردم شهر از مشکلات آنان آگاه می‌شوم.  مسجد جامعی تلقی خود از تهرانگردی را چنین بیان می‌کند: این حق اعضای شوراست و البته برنامه تهرانگردی یک مدل ابتکاری است برای با مردم بودن که فکر نمی‌کنم برای انجام آن نیازی به ریاست شورا داشته باشم.

[font][size=9.5pt]تهرانگردی تحسین برانگیز[/size][/font]
دکتر سیدیعقوب موسوی جامعه شناس، برنامه‌ریز شهری و عضو هیأت علمی دانشگاه الزهرا (س) با تأکید بر اینکه ریاست شورا و بازدید دوره‌ای از مناطق مختلف شهر تهران، هیچ منافاتی با هم ندارند و در تعارض نیستند می‌گوید: اتفاقاً اداره شهر در حد ریاست شورا و مشاهده، بازدید و تفحص بنا، مردم، فضا و گردش امور شهری به نوعی مکمل هم هستند و اصولاً انتظار این است که مسئولان و متصدیان امور شهری حس مکان و فضا را آنچنان که در ادبیات شهری نام برده می‌شود، داشته باشند.  وی می‌افزاید: متصدیان شهر خوب است تجربه مستقیم و عملی از شهر داشته باشند البته نه از نظر مفهوم زیست شهری بلکه به این معنا که در مناطق و نواحی مختلف شهر تهران تجربه فردی داشته باشند، مسئولان باید جدا از مطالعات فنی و حرفه‌ای، از نزدیک هم مشاهدات شهری داشته باشند. آقای مسجد جامعی به اقتضای رشته تحصیلی شان که جغرافیاست و البته مسئولیت‌شان در شورا، ضرورت داشت که این تجربه را کسب کنند.

استاد دانشگاه الزهرا (س) با بیان اینکه تهرانگردی آقای مسجد جامعی تحسین برانگیز است می‌افزاید: یکی از موارد استثنا و خاص در مدیریت شهری محسوب می‌شود و من فکر می‌کنم که در تجربیات مدیران شهری در سطح دنیا هم یکی از نمونه‌های نادر به حساب می‌آید. موسوی جامعه شناس شهری ادامه می‌دهد: ایشان به واسطه همین مشاهدات عینی خود در زمینه حفظ و حراست از منافع شهروندان و منابع شهر هم خوب عمل کردند، به عنوان مثال درباره موضوع آن دستفروش مقتول، ایشان موضع شفاف و روشنی گرفت. در هر حال انتقاد در این زمینه متوجه ایشان نیست و اتفاقاً نقطه قوت ایشان که می‌تواند الگوی سیاستگذاران و برنامه ریزان شهری باشد، ایجاد کانال ارتباطی بین مسئولیت ریاست و مشاهده، تحقیق و لمس مسائل شهری از نزدیک بوده است.

[font][size=9.5pt]آگاه‌سازی مردم[/size][/font]
گرچه اکنون بحث تهرانگردی‌های مسجدجامعی به دستاویزی برای نقد عملکرد مدیریت وی و بهره‌برداری سیاسی از نقد غیرمنطقی مسجدجامعی تبدیل شده است اما دقت در گزارش‌های موجود از این گردش‌ها نشان می‌دهد یکی از برترین جنبه‌های مثبت تهرانگردی مسجدجامعی در یک سال گذشته، رو آمدن اخباری از مشکلات پایتخت، تخریب باغ‌ها و ساخت و سازهای غیرمجاز و بالاخره ظلمی است که بر میراث فرهنگی تهــــــــران در سال های گذشته رفته است. در این گردش ها خانه‌های مخروبه مشاهیر ، آثار مخروبه و فراموش شده فرهنگی بجا مانده از بخش 150 ساله تاریخ کشور و همچنین میراث انسانی فراموش شده تهران و همچنین باغ‌ها و فضاهای سبز تخریب شده پایتخت شناسایی و از سوی رئیس سابق شورا برای ساماندهی و مدیریت بر آنها دستور‌هایی داده شد.طبیعتاً در کنار تهرانگردی‌های رئیس سابق شورای شهر، انتشار گزارش‌های این گردش‌ها بر اطلاعات مردم و بقیه مسئولان و همچنین رسانه‌ها از وضع خاص نواحی شهر تهران می‌افزاید.  مشکلات  نمایان و کم‌کاری‌ها به نقد کشیده می‌شود.[/font]